movie scene

Een wel heel stoere Pixar prinses.
 
Als er één ding is wat je de animatiestudio van Pixar moet meegeven, is dat ze nooit de makkelijke weg kiezen in het bedenken van hun hoofdpersonages. Daar waar andere animatiestudio's tot in den treure aan komen zetten met schattige beestjes (Ice Age, Madagascar) kiest Pixar voor meer uitdagende karakters. Of het nu gaat om ratten, een robotje dat niet kan praten of levend speelgoed; altijd proberen ze het net iets anders te doen dan de rest. Toch ontbreekt er nog één soort held in het oeuvre van de studio: een vrouw. Natuurlijk kennen we van de Disneyklassiekers Assepoester, Belle en Sneeuwwitje, maar een stoere prinses met pijl en boog zoals in Brave hebben we nog zelden gezien. Bewijst deze stoere prinses wederom het gelijk van Pixar?



Vrijgevochten
Prinses Merida (Kelly Macdonald) is een prinses zoals geen ander. Allereerst is ze een vaardig boogschutster en bijzonder strijdbaar. In plaats van braaf in haar kamertje te zitten wachten op haar droomprins wil ze juist haar eigen ding doen. Haar moeder (Emma Thompson) zou graag willen dat ze trouwt met één van de drie prinsen die haar worden voorgelegd. Ze besluit echter dat ze nog niet wil trouwen en vlucht weg uit het kasteel. Uit woede naar haar moeder besluit ze haar van gedachten te doen veranderen, met alle gevolgen van dien.
 
Sprookjeselementen
Hoewel het verhaal veel elementen bevat die je vooral associeert met sprookjes, is Pixar erin geslaagd toch een frisse film voor te schotelen. Dit ligt vooral aan de bijzondere combinatie van de hoofdpersonages en hun relaties. De prinses staat voorop - wat op zich al uniek is - maar nog mooier is de relatie met haar moeder, die het kloppende hart van de film vormt. Het is iets te makkelijk om Merida's pijl en boog en vrijgevochtenheid te zien als pogingen om haar ook voor jongens interessant te maken, want de film bevat genoeg andere leuke, stoere en sterke bijfiguren die de film kleur geven. Haar zwaar obese vader (Billy Connolly), de koning en de andere koningen verzorgen vooral de komische toon. Ook bijzonder leuk zijn haar broertjes, tevens met rood haar, en een drieling waar elke moeder bang voor is; geweldige vervelende klootzakjes zijn het. De hoeveelheid aan geestige personages maken de wereld van Brave meteen ook rijp voor een aantal vervolgfilms.



Dansend rood haar
Wat prinses Merida écht onderscheidt, is niet persé haar stoerheid, maar haar prachtige rode haar. Pixar staat mede bekend om de visuele schoonheid van haar films en dat is hier wederom niet minder. Merida's haardos danst en sprankelt over het scherm. Elk haartje is echt en beweegt uit zichzelf en zeker in 3D is dit een prachtige visuele vondst. De film ziet er verder overigens ook weer prachtig uit.
 
Conclusie
Brave is een geslaagde film die weer ver boven de middelmaat uitsteekt. Ondanks de sterke vrouwenrol is de film onderhoudend voor zowel jongens als meisjes. Pixar bewijst wederom dat je niet altijd op veilig hoeft te spelen om succes te hebben.