movie scene

Wandelend cliché dat steeds hartverwarmender wordt.

Jeff Who Lives at Home begint met een shot van iemand die sloom op de bank zit en aan een waterpijp lurkt. Het zet meteen de toon, maar vervolgens wordt er in de hele film steeds een stapje verder gezet van het clichébeeld van een werkeloze gast van 30, in dit geval dus Jeff, die nog bij zijn hardwerkende moeder woont.



Achtervolgingsacties
De rol van Jeff wordt vertolkt door Jason Segal (Forgetting Sarah Marshall, The Five-Year Engagement). Jeff is niet de enige zoon, want hij heeft een broer genaamd Pat die zijn zaakjes wel helemaal voor elkaar lijkt te hebben. Hij rijdt in een mooie Porsche, woont samen met zijn vrouw in een leuk huisje en heeft een fatsoenlijke baan. Dat is natuurlijk op een dag voorbij en in deze film is de kijker daar getuige van. Als Pat, gespeeld door Ed Helms (The Office, The Hangover) denkt dat zijn vrouw vreemdgaat, gaan de twee broers als detectives te werk om bewijs te vinden. De vrouw van Pat, gespeeld door Judy Greer (13 Going On 30, Love and Other Drugs), wordt voortdurend door de heren gevolgd en die achtervolgingsacties lopen meestal in de soep. Gelukkig is het niet omdat de broers dom zijn, want ze worden niet zo dommig afgeschilderd als het gemiddelde personage van Rob Schneider. Eigenlijk zijn ze best rationeel en gevat. Dat zie je echter pas later. In eerste instantie hebben de broers maar weinig met elkaar op, maar op het moment dat Pat zijn Porsche tegen een boom total-loss rijdt, groeien ze steeds dichter naar elkaar toe. Dat gaat gelukkig heel geleidelijk. Aan de andere kant is de humor in deze film niet het type waardoor je schaterlachend van je stoel valt, dus op een gegeven moment wordt de broederliefde wel erg klef. Dat is pas aan het einde, wanneer de film tot leven komt.

Eerste uur
Het eerste uur is Jeff Who Lives at Home namelijk erg langzaam en voorspelbaar, waardoor er niet echt leven in lijkt te zitten. Dat is voor een film die humoristisch over wil komen niet echt positief. Het volgen van de vrouw van Pat is eigenlijk onuitstaanbaar irritant. De regisseurs Jay en Mark Duplass nemen in de film niet de tijd om echt mee te leven met de personages door ze goed aan je voor te stellen, waardoor je als kijker al gauw denkt: ‘laat die arme vrouw met rust, of ze nou vreemdgaat of niet.’ Het is eigenlijk totaal niet interessant of ze vreemdgaat, want het is duidelijk dat Pat toch wel van haar houdt. Door die langslepende achtervolgingsacties van de broers heen zien we flitsen van het leven van de moeder van het duo. De hardwerkende moeder van Jeff en Pat heet Sharon en wordt gespeeld door Susan Sarandon (Thelma and Louise). Dat doet ze werkelijk uitmuntend en het verhaal rondom Sharon is aanzienlijk boeiender dan dat van haar stuntelige kinderen. We zien haar steeds terwijl ze in haar cubicle op haar werk zit. Ze krijgt via een chatprogramma berichten van een geheime aanbidder, en of die bestaat en wie of wat dat dan is, dan wordt ook in het einde van de film pas bekend. Echter, dit is zo schattig, dat je als kijker eigenlijk liever meer daarvan zou zien.



Sharon voelt zich enigszins als een mislukkeling, met haar zoons die er een potje van maken. Ze is een wat eenzame rijpere vrouw en lijkt een grijze muis. Je ziet haar, naarmate de film vordert, steeds zekerder van zichzelf worden en vrolijker en dat komt allemaal door die geheime aanbidder. Zoals gezegd wordt aan het einde van de film bekend wie of wat die geheime aanbidder is, en dat is een grote verrassing. Sowieso zitten er in het laatste half uur van deze film erg veel dingen om blij van te worden. Zonder te veel te verklappen: Jeff blijkt toch een ander mens dan je in eerste instantie dacht en dat wordt op een heel mooie en totaal niet comedy-achtige manier weergegeven.

Extra's:
Helaas bevat de dvd van de film geen extra’s, want het is interessant om te zien waarom de regisseurs voor bepaalde scènes en acteurs hebben gekozen. Bovendien zou het de film een stuk interessanter maken om deze te kijken met het regisseurscommentaar, want het eerste uur is erg saai. Desondanks is de film het waard om te bekijken, met name hoe het dat eerste beeld van Jeff probeert te ontkrachten en, zoals gezegd, was de verhaallijn van Sharon om te zoenen.

Conclusie
Jeff Who Lives at Home is een film die soms een glimlach op het gezicht tovert, maar verder niet vol grappen en grollen zit. Het gedoe met de broers zal voor sommige mensen heel irritant zijn, maar daarvoor komt wel een heel bijzonder einde in de plaats.

Te koop vanaf 19 september 2012.