movie scene

De meesters van de Amerikaanse indie cinema.

Tot voorkort werd Joel Coen op de aftiteling altijd aangewezen als regisseur en zijn jongere broer Ethan als scenarist. Uit ervaring blijkt dat deze broers alles samen doen. Ze sluiten zich telkens voor een langere periode af om een nieuw verhaal te bekokstoven, alvorens ze samen een script schrijven, een film regisseren en produceren. De gebroeders Coen werken betrekkelijk onafhankelijk van de filmindustrie en leveren vaak ongewone producten af. Het nabije of verre verleden staat regelmatig centraal. Om de een of andere reden experimenteren deze cineasten graag met geschiedenis, of dat nu kortgeleden is zoals in The Big Lebowski of zoals gedurende de Amerikaanse crisis in O Brother, Where Art Thou? Daarnaast werken ze graag met dezelfde acteurs. Zodoende spelen Steve Buscemi, John Turturro, John Goodman en Jeff Bridges vaak kleine of grotere rollen in hun producties. Sterker nog, de rollen worden vaak voor deze acteurs geschreven. In Hollywood wil iedereen in een film van de gebroeders Coen spelen.

10 - Blood Simple (1984)
De eerste speelfilm van de gebroeders Coen was het resultaat van harde arbeid. In deze periode woonden ze met een groep mensen op een aantal kamers in Los Angeles. Hun kenmerkende zwarte humor komt in deze film duidelijk naar voren in de scène waarin acteur Dan Hedaya met zijn cowboylaarzen vooruit duwend een koffer met geld verplaatst. Dit was tevens het filmdebuut van actrice Francis McDormand waar Joel Coen in hetzelfde jaar mee trouwde.



9 - A Serious Man (2009)
A Serious Man bestaat uit een opeenvolging van irritaties. Hoofdpersoon Larry Gopnik (Michael Stuhlbarg) maakte de ene na de andere tegenslag mee. Aanvankelijk lijkt het alsof hij zijn zaken redelijk op orde heeft maar ziekte en andere ellendigheden dienen zich aan. Het leven van Gopnik, die zijn brood verdiend als professor aan een universiteit, wordt op een gegeven moment zo miserabel, dat je als kijker niets anders kan dan ongemakkelijk lachen.



8 - The Hudsucker Proxy (1994)
De gebroeders Coen hadden al een gouden palm uit Cannes op zak en waren goed op dreef. Deze vijfde speelfilm was echter de eerste productie van de gebroeders Coen die niet goed werd ontvangen door het journaille. Desalniettemin vergeet niemand de hilarische scène waarin Tim Robbins als Norville aan het begin staat van de uitvinding van de hoelahoep. Norville tekent een cirkel op een servetje en visualiseert de rest er zelf bij. De scène die hierop volgt is een rechtstreekse hommage aan Russische cineasten als Eisenstein en vooral Dziga Vertov.



7 - True Grit (2010)
Een 'Coeniaanse' remake van de John Wayne Western uit 1969. Met Coeniaans wordt vooral gedoeld op de eigenzinnige trekjes van de broers, die ervoor hebben gezorgd dat hun film in geen enkel opzicht meer op het origineel lijkt. Dat komt doordat ze hun fantasie volledig benutten maar tevens omdat ze de samenwerking aangingen met nestor Jeff Bridges en nieuweling Hailee Steinfeld, die als Rooster Cogburn en Mattie Ross een ongewoon koppel neerzetten. Voeg daar prachtige widescreen longshots van de woeste omgeving aan toe en je hebt een klassieker in wording.



6 - Miller's Crossing (1990)
John Turturro werkte in meerdere producties samen met Joel en Ethan Coen. In Miller's Crossing krijgt hij als het karakter Bernie Bernbaum de lachers op de hand doordat hij medegangster Gabriel Byrne (Tom Reagan) in een gortdroge scene smeekt om zijn leven. Miller's Crossing is alles wat een mafiafilm zou moeten zijn. Optredens van acteurs als Jon Polito (Johnny Caspar) versterken dat alleen maar.  


 
5 - Barton Fink (1991)
Barton Fink werd geschreven toen Joel en Ethan bezig waren met Miller's Crossing. Het ironische is dat Barton Fink het verhaal vertelt van een schrijver (John Turturro) die geen inspiratie meer heeft. Kortom, toen de broers uitgeput waren, besloten ze tussendoor een script te schrijven dat uiteindelijk bekroond zou worden met meerdere prijzen op het Cannes filmfestival. In deze film zoekt Barton Fink zijn heil in een ongemakkelijk hotel waarin de gasten worden bediend door de spookachtige Chet (Steve Buscemi). De kamer naast die van Barton Fink lijkt te worden bewoond door een duivels wezen genaamd Charlie Meadows (John Goodman) die bovengemiddeld geïnteresseerd lijkt in Fink. Barton Fink slaagt erin het oude Hollywood enigszins belachelijk te maken en bovendien een waanzinnig verhaal te verbeelden.



4 - The Big Lebowski (1998)
Deze film speelt zich af tijdens de Eerste Golfoorlog en is waarschijnlijk ten aanzien van filmcitaten, T-shirts en posters het meest legendarische product van de gebroeders Coen. Liefhebbers spreken graag over 'The Dude' (Jeff Bridges) en zijn kompaan Walter Sobchack (John Goodman) die een doorgeslagen republikein lijk te zijn. John Turturro maakte in deze film wederom zijn opwachting als de gevoelige Jesus Quintana die in de bowlinghal de koning van de kegels is. Het meest interessante aan The Big Lebowski is het mysterie dat zich afspeelt. The Dude wordt vanuit het niets meegezogen in een onbekende wereld waar hij wisselend wordt bijgestaan door Julianne Moore en Phillip Seymour Hoffman.



3 - No Country For Old Men (2007)
Net als 'The Dude' heeft No Country For Old Men ook een iconografisch, legendarisch figuur. Javier Bardem vertolkt hierin Anton Chigurh, een exotische moordenaar die bewapend met een soort luchtdruksysteem als een jaguar zijn prooien benaderd. Joel en Ethan Coen maakten een film die inspeelt op de actualiteiten. Bij de Mexicaans-Amerikaanse grens zijn immers het hele jaar door grote problemen met drugshandel. No Country For Old Men is echter geen realistische film zoals Soderbergh's Traffic, maar weer een typische opzichzelfstaande film met aparte rollen van Josh Brolin en Tommy Lee Jones. Het is geen verrassing dat deze authenticiteit werd bekroond met vier Oscars.



2 - O Brother, Where Art Thou? (2000)
De muziekcultuur tijdens de Amerikaanse crisisjaren wordt op subtiele wijze weergegeven in O Brother, Where Art Thou. Enkel de soundtrack van de film is al zo verslavend en ingenieus. Countrysterren als Alison Kraus worden afgewisseld door kinderkoortjes. Het is de ziel van het Amerikaanse zuiden, waar Afro-Amerikaanse slaven moesten vechten voor hun leven en waar chaingangs tot de dag van vandaag in oranje pakken vuilnis ruimen bij de snelweg. Dit grauwe verleden wordt door Joel en Ethan Coen misbruikt door de Ku Klux Klan onder een vergrootglas te leggen, het latente en openbare racisme te bestuderen en vooral de idioterieën uit die tijd te benadrukken. Het blikje Dapper Dan van Everett McGill (George Clooney) speelt als gebruiksmiddel een belangrijkere rol dan vele andere acteurs hadden willen dromen. I am a man of constant sorrow.



1 - Fargo (1996)
Op de een of andere manier kom je op rondreis door Europa nog wel eens Amerikanen tegen. Als je dan toevallig verneemt dat ze uit Fargo, Minnesota komen, hou dat dan voor jezelf.  Fargo was namelijk een nietszeggende plek, totdat de gebroeders Coen besloten om een gekke film te creëren over een neurotische autoverkoper (William H. Macy) een archetypische crimineel (Steve Buscemi) en een zwangere en vernuftige politieagente (Frances McDorman). Deze karakters dansen ruim negentig minuten de tango om elkaar. Met Fargo wonnen gebroeders Coen hun eerste Oscar en deze film blijft tot de dag van vandaag een merkwaardig modern epos dat zich eenvoudig in positief opzicht distantieert van andere films.