movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Recensies » Bioscoop
Suit up! Pacific Rim is groots, spectaculair en streeft alle recente superhelden voorbij.
Regisseur Guillermo del Toro levert met Pacific Rim een heuse testosteronbom af. Het doet een beetje terugdenken aan een veel gebruikte uitspraak van de snordragende voetbalcoach van toen we 12 waren ‘’Jongens, de beste verdediging is de aanval’’ of de catchy, maar louche oneliner ‘’vuur met vuur bestrijden’’. Del Toro ziet in dat hier absoluut geen bovennatuurlijke superhelden voor nodig zijn, we hebben technologie: ‘’The Jaeger program was born’’.
Kaiju VS Jaeger
‘’When I was a kid, whenever I’d feel small or lonely, I’d look up at the stars and wonder if there was life up there. Turns out, I was looking in the wrong direction. ‘’ De wereld wordt bedreigd door de Kaiju, monsterlijke wezens die uit de diepste krochten van de oceaan oprijzen en de levens van miljoenen mensen in gevaar brengen, steden vernietigen en een groot spoor van destructie achterlaten. Als tegenreactie op de aanvallen van de Kaiju wordt het Jaeger-programma in het leven geroepen, reusachtige robotachtige machine’s die door twee personen bestuurd worden, en waarvan de twee bestuurders mentaal verbonden worden door middel van ‘The Drift’. Zelfs de Jaeger robots krijgen het echter zwaar te voortduren als de Kaiju steeds krachtiger worden.
Het grotere plaatje als detail
Guillermo del Toro bewees al eerder dat hij kwaliteit levert als het aankomt op het afleveren van fantasiewerelden (Hellboy, Pan’s Labyrinth) en bewijst dit nu opnieuw met Pacific Rim. Del Toro’s regiekracht zie je vooral terug als je de film als geheel, het eindproduct, beoordeelt. Er is veel rekening gehouden met details, zonder dat je het idee krijgt dat er een checklist is afgewerkt. Het verhaal is compact en simpel gehouden en dat maakt de film makkelijk te volgen, de onbewuste - hoe de vork nou ook al weer in de steel steekt weet ik niet - momentjes blijven uit, en dat is vooral bij dit soort films, die visueel en auditief veel aandacht claimen, een groot voordeel.
Maatschappelijke kwesties
Kijken we goed naar Pacific Rim, dan krijgen we genoeg stof tot nadenken en werkt de film eigenlijk als een spiegel naar de wereld toe. Bijvoorbeeld: als er een ramp plaatsvindt die die hele wereld treft, zijn we dan in staat om onderlinge conflicten neer te leggen en gezamenlijk voor een groter doel te strijden? Ook verwijst de film onder andere naar kernenergie, militaire bureaucratie en de pro’s en con’s van digitalisering, die subjectief genoeg gelaten zijn om zelf te bepalen of ze goed of slecht zijn. Daarnaast passeren menselijke eigenschappen als hebzucht, eer, machismo en jaloezie de revue. Del Toro wendt zich hiermee af van het Hollywoodrecept voor blockbusters en geeft de film op deze manier wat eigenzinnigheid mee.
Synergie van beeld en geluid
De muziek in Pacific Rim is gecomponeerd door Ramin Djawadi, dezelfde componist die verantwoordelijk is voor de muziek van Game of Thrones. Gek genoeg herinner je achteraf weinig tot niets meer van de muziek en juist dáárom toont dit aan dat Djawadi een echt vakman is en dat Del Toro de goede keuze heeft gemaakt om met Djawadi in zee te gaan. De gecomponeerde muziekstukken vormen samen met de beelden een synergie en dit zorgt dat twee losse componenten samen een groter geheel vormen.
Blanco personages
Afgezien van de kleine rol van Ron "Hellboy" Perlman blijven de meeste personages wat blanco. Terwijl er wel degelijk interessante personages zijn ontwikkeld, waar we nét wat meer van zouden willen weten. Weinig scènes zijn toegewijd om ons wat meer over de personages te vertellen, maar de scenes die we zien zijn erg fraai geënsceneerd en opvallend is dat er in een aantal van de kleinere rollen bijzonder goed wordt geacteerd.
Conclusie
Pacific Rim is geen film waar we nog maandenlang over na zullen praten, maar de film blijft als een geschetste voorstelling nog wel even in de schaduwen van onze gedachtes hangen. Vooral voor de jongere filmkijkers zal het spektakel van de gevechten en de grootsheid van de robots imposant zijn. Pacific Rim is een zorgvuldige mix van verschillende ingrediënten: de special effects zien er goed uit, het verhaal is goed te volgen en we zien de eigenzinnigheid van Del Toro terug in het verhaal en de filmische vertaling hiervan. Hij bewijst dat een blockbuster niet per definitie een film hoeft te zijn waar script of filmische details het moeten afleggen tegen een grandeur van special effects en combineert daarentegen al deze ingrediënten tot een pakkend geheel.
Regisseur Guillermo del Toro levert met Pacific Rim een heuse testosteronbom af. Het doet een beetje terugdenken aan een veel gebruikte uitspraak van de snordragende voetbalcoach van toen we 12 waren ‘’Jongens, de beste verdediging is de aanval’’ of de catchy, maar louche oneliner ‘’vuur met vuur bestrijden’’. Del Toro ziet in dat hier absoluut geen bovennatuurlijke superhelden voor nodig zijn, we hebben technologie: ‘’The Jaeger program was born’’.
Kaiju VS Jaeger
‘’When I was a kid, whenever I’d feel small or lonely, I’d look up at the stars and wonder if there was life up there. Turns out, I was looking in the wrong direction. ‘’ De wereld wordt bedreigd door de Kaiju, monsterlijke wezens die uit de diepste krochten van de oceaan oprijzen en de levens van miljoenen mensen in gevaar brengen, steden vernietigen en een groot spoor van destructie achterlaten. Als tegenreactie op de aanvallen van de Kaiju wordt het Jaeger-programma in het leven geroepen, reusachtige robotachtige machine’s die door twee personen bestuurd worden, en waarvan de twee bestuurders mentaal verbonden worden door middel van ‘The Drift’. Zelfs de Jaeger robots krijgen het echter zwaar te voortduren als de Kaiju steeds krachtiger worden.
Het grotere plaatje als detail
Guillermo del Toro bewees al eerder dat hij kwaliteit levert als het aankomt op het afleveren van fantasiewerelden (Hellboy, Pan’s Labyrinth) en bewijst dit nu opnieuw met Pacific Rim. Del Toro’s regiekracht zie je vooral terug als je de film als geheel, het eindproduct, beoordeelt. Er is veel rekening gehouden met details, zonder dat je het idee krijgt dat er een checklist is afgewerkt. Het verhaal is compact en simpel gehouden en dat maakt de film makkelijk te volgen, de onbewuste - hoe de vork nou ook al weer in de steel steekt weet ik niet - momentjes blijven uit, en dat is vooral bij dit soort films, die visueel en auditief veel aandacht claimen, een groot voordeel.
Maatschappelijke kwesties
Kijken we goed naar Pacific Rim, dan krijgen we genoeg stof tot nadenken en werkt de film eigenlijk als een spiegel naar de wereld toe. Bijvoorbeeld: als er een ramp plaatsvindt die die hele wereld treft, zijn we dan in staat om onderlinge conflicten neer te leggen en gezamenlijk voor een groter doel te strijden? Ook verwijst de film onder andere naar kernenergie, militaire bureaucratie en de pro’s en con’s van digitalisering, die subjectief genoeg gelaten zijn om zelf te bepalen of ze goed of slecht zijn. Daarnaast passeren menselijke eigenschappen als hebzucht, eer, machismo en jaloezie de revue. Del Toro wendt zich hiermee af van het Hollywoodrecept voor blockbusters en geeft de film op deze manier wat eigenzinnigheid mee.
Synergie van beeld en geluid
De muziek in Pacific Rim is gecomponeerd door Ramin Djawadi, dezelfde componist die verantwoordelijk is voor de muziek van Game of Thrones. Gek genoeg herinner je achteraf weinig tot niets meer van de muziek en juist dáárom toont dit aan dat Djawadi een echt vakman is en dat Del Toro de goede keuze heeft gemaakt om met Djawadi in zee te gaan. De gecomponeerde muziekstukken vormen samen met de beelden een synergie en dit zorgt dat twee losse componenten samen een groter geheel vormen.
Blanco personages
Afgezien van de kleine rol van Ron "Hellboy" Perlman blijven de meeste personages wat blanco. Terwijl er wel degelijk interessante personages zijn ontwikkeld, waar we nét wat meer van zouden willen weten. Weinig scènes zijn toegewijd om ons wat meer over de personages te vertellen, maar de scenes die we zien zijn erg fraai geënsceneerd en opvallend is dat er in een aantal van de kleinere rollen bijzonder goed wordt geacteerd.
Conclusie
Pacific Rim is geen film waar we nog maandenlang over na zullen praten, maar de film blijft als een geschetste voorstelling nog wel even in de schaduwen van onze gedachtes hangen. Vooral voor de jongere filmkijkers zal het spektakel van de gevechten en de grootsheid van de robots imposant zijn. Pacific Rim is een zorgvuldige mix van verschillende ingrediënten: de special effects zien er goed uit, het verhaal is goed te volgen en we zien de eigenzinnigheid van Del Toro terug in het verhaal en de filmische vertaling hiervan. Hij bewijst dat een blockbuster niet per definitie een film hoeft te zijn waar script of filmische details het moeten afleggen tegen een grandeur van special effects en combineert daarentegen al deze ingrediënten tot een pakkend geheel.
Ons oordeel:
-
Speelduur:
132 minuten
Tags: Guillermo Del Toro, Pacific Rim
Like MovieScene op facebook
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
- Win Il Boemo op DVD en Blu-ray
- Win Past Lives op DVD en Blu-ray
- Win Freelance op DVD en Blu-ray
- Hoeveel data verbruik je wanneer je onderweg een film bekijkt?
- Win Silent Night op Blu-ray
- Win vrijkaarten voor Godzilla x Kong: The New Empire
- Win The 100 Candles Game: The Last Possession op DVD en Blu-ray
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Peter Woensdag 17 juli 2013 om 18:12
Toen ik de eerste trailer op mijn kleine laptopje zag was ik niet erg onder de indruk, eerlijk gezegd een beetje teleurgesteld dat dit de nieuwe Del Toro moest zijn (ook na alle lovende reacties van previews op Comic Con e.d.). Een paar weken later zag ik de trailer in de bios en man, dat blijkt dan toch wel ineens een flink spektakel dat pas echt goed uitpakt in de bioscoop. Heb alvast gereserveerd voor morgenavond, wordt vast episch.
Francis Dinsdag 16 juli 2013 om 15:26
Uitstekende CGI, echt een groots schouwspel. Een van de weinige films die 3D-waardig is. Maar het verhaal blijft heel dunnetjes, vol voorspelbare "plottwists". Je leeft nauwelijks mee met de hoofdpersonages.