movie scene

Ze heeft mijn hart gestolen in Lawless en me compleet ingepalmd met haar rol in Mama. Hoewel ik die laatste niet bepaald goed vond, was ik wel erg verrast over hoe de geweldige Jessica Chastain haar punky rol neerzette. De meesten zullen haar kennen van Zero Dark Thirty of The Help, maar er is ook een grote groep mensen die haar wellicht alleen kent van de posters en advertenties in bladen voor Yves Saint Laurent. Haar prachtige sneeuwwitte huid, haar geweldig mooie rode haren en opvallende lippen en ogen maken de actrice meer dan YSL-waardig. Vandaar dat ik een ode aan haar schrijf.

Hoewel ze me pas sinds een paar films echt is opgevallen, heb ik haar al vaak voorbij zien komen. Ze speelde de afgelopen jaren namelijk in de ene na de andere grote film. Naast bovengenoemde flicks kon je haar zien in: The Tree of Life, Take Shelter, Texas Killing Fields, The Debt, Stolen en een tijd in de televisieserie Law and Order. En je kon haar ook nog horen, want in Madagascar 3 sprak ze de stem in van luipaard Gia. Jessica werkt keihard. In 2013 verschijnen er in total vier films waar ze in speelt, in 2014 zijn het er twee en voor 2015 staan er alweer drie op het programma. Ze heeft voor Zero Dark Thirty net niet die Oscar gewonnen, maar het zal mij niets verbazen als ze er in de komende jaren toch nog met één vandoor gaat. Om weer even terug te komen op Lawless; ze speelt er een ontzettend simpele rol in en toch weet ze je te overtuigen. Ze is een soort betoverende engel in die verdorde wereld waarin de drie broers zich bevinden.

Niet alleen als actrice is ze top, maar ook als mens. Zo vertelt IMDb me dat ze een driepotige hond heeft genaamd Chaplin, ze aan yoga doet en nog veganist is ook, wat ze dan weer te danken heeft aan haar moeder die een veganistisch eettentje heeft. Picture perfect? Het lijkt er wel op. Toch valt dat wel mee. Niet alles wat ze doet wordt goud. Denk bijvoorbeeld aan Stolen, dat 0 procent heeft op RottenTomatoes en werkelijk met de grond gelijk is gemaakt door zo’n beetje alle critici op aarde. Toch is zelfs dat positief te draaien, want Chastain durft wel. Dat bewees ze ook in Mama, dat ik verder niet een heel bijzonder goede film vond, maar wel met open mond heb zitten bekijken. Chastain zag er daarin zo anders uit, maar ze was ook echt iemand anders en dat heb ik haar in Zero Dark Thirty ook zien doen. Ze was hierin zeker niet die charmante dame uit Lawless, maar eerder een soort Carrie uit Homeland.

Hoewel Chastain betoverend is, neemt ze wel risico’s en daardoor weet je nooit helemaal wat je met haar moet verwachten. Dat belooft ze ook in de toekomst te blijven doen in bijvoorbeeld Miss Julie dat draait om verleiding. Maar ook door de science fiction-kant op te gaan in Interstellar of een rol als dierentuinredder in oorlogstijd te spelen in The Zookeepers Wife. Punk wordt het waarschijnlijk niet meer qua uiterlijk, maar als ze van binnen maar lekker tegendraads blijft.