movie scene

MovieScene volgt 10 dagen lang het 43e International Film Festival Rotterdam. In dit vierde verslag aandacht voor het Europa thema, met twee films die Gare de Nord centraal hebben staan.

Dat grote stations in het Europa themaprogramma van het IFFR een belangrijke rol spelen, kan niet vreemd zijn. Bij uitstek zijn het plekken waar iedereen elkaars pad - gewild of niet - kruist. Gare du Nord, het grote Parijse kopstation en de titel van een film uit het Europa programma, is zo'n plek waar reizigers en forenzen zich mengen met bedelaars, pooiers, immigranten of anderen die hun geluk er willen vinden.



Ook Ismael, een student die als enquêteur op het station wat bij probeert te verdienen, komt er dagelijks. Hij ontmoet de oudere dame Mathilde, een professor op de universiteit die - letterlijk en figuurlijk - zoekende is wat ze met haar leven verder wil doen. Via gesprekken ontstaat een soort liefde tussen de twee waar ze beiden ook niet helemaal raad mee weten. Filmmaker Claire Simon schetst in Gare du Nord een habitat voor verloren mensen. Niet alleen de twee hoofdpersonen, maar ook via andere personages. Het onderzoek dat Ismaël wil doen, gaat dan ook over de multiculturele kanten van deze plek. Op die manier ontstaat er een soort tweede laag in de film die door Simon goed wordt uitgewerkt. Niet alle personages die door haar ten tonele worden gevoerd, werken even sterk - zo is een tv-presentator die zijn dochter zoekt niet erg overtuigend uitgevoerd - maar ze weet wel de sfeer van het zoeken en het najagen van dromen goed beet te pakken. Al focust Simon zich op een klein groepje mensen, toch weet de film hier bovenuit te stijgen en een gevoel van sense of place op te roepen. Tegelijk met het maken van Gare du Nord draaide ze trouwens op dezelfde plek ook de documentaire Human Geography, die vorig jaar al op het IDFA te zien was.



Eastern Boys van de Franse filmmaker Robin Campillo, begint ook op Gare du Nord, maar focust zich, zoals de titel al aangeeft, op Oost-Europese jongens die op het station wat geld proberen bij te verdienen met prostitutie. De film begint sterk: de camera observeert het gedrag van de jongens, van slenteren tot baldadigheid en het benaderen van voorbijgangers. Het plot begint op het moment dat Daniel, een gesettelde man van middelbare leeftijd, een jongen op het station benadert voor een seksdate. Ze spreken af bij Daniel thuis, maar dan loopt het helemaal uit de hand als blijkt dat Marek zijn vrienden heeft meegenomen om Daniel van al zijn spullen te beroven. Maar Marek komt daarna alleen terug en begint met Daniel een wat vreemde betaalde relatie.

Het uitgangspunt is zeker interessant, maar Campillo maakt het de kijker op een aantal cruciale momenten moeilijk om met het verhaal en het gedrag van Daniel mee te gaan. Waarom Daniel Marek na de intimiderende beroving zonder vragen te stellen binnenlaat, is onduidelijk. Ook spreekt Marek in korte tijd ineens goed Frans, gaat Campilo teveel uit van een slachtofferrol en stuurt wat geforceerd aan op een happy end. Het eigenbelang van Daniel wordt ook wat naar de marge weggemoffeld. Toch is Eastern Boys door het acteerwerk van met name Marek en een aantal andere jonge acteurs de moeite waard. De ongemakkelijkheid van de situatie komt ook duidelijk naar boven, net als het feit dat een groep waar je toe behoort zowel een steun kan zijn als een gevangenis waar je met moeite aan weet te ontsnappen.