movie scene

Uitstekend regiedebuut van scenarioschrijver Hossein Amini met verfilming van een Patricia Highsmith-roman.

Two Faces of January is gebaseerd op een roman uit 1964 en bevat weer de gebruikelijke Patricia Highsmith thema’s: niets is wat het lijkt, (valse) identiteiten, verborgen agenda’s en onderhuidse spanning.  

Grieks drama
Het verhaal begint in Griekenland, waar het rijke Amerikaans echtpaar MacFarland, gespeeld door Viggo Mortenson (Chester) en Kirsten Dunst (Colette), de Akropolis bezoekt. Tijdens deze toeristische trip maken zij kennis met een sjoemelende reisgids, de Grieks-Amerikaanse student Rydal Keener. Deze gids, gespeeld door Oscar Isaac, lijkt zowel gefascineerd door Chester als gecharmeerd  door Colette te zijn.
Er lijkt verder niks aan de hand, totdat er ineens een privé detective verschijnt. Hij klopt op de deur van MacFarlands hotelkamer en stelt een paar vragen aan Chester. Als kijker weet je nu: hier is meer aan de hand. Deze ontmoeting loopt uit de hand en wanneer Chester de schijnbaar bewusteloze bezoeker door de hotelgang sleept, verschijnt Rydal. Na het avondje uit met de MacFarlands was Colette haar pasgekochte sieraad in de taxi vergeten, dat Rydal nu kwam terugbrengen. Vanaf het moment dat hij Chester helpt om de man naar zijn hotelkamer te slepen, raakt hij verstrikt in een ingewikkeld drama. Als sjoemelaar en de enige die Grieks spreekt, denkt hij uit alles een slaatje te kunnen slaan. Maar hij ontmoet zijn gelijke in Chester. Ook Colette blijkt niet helemaal de mooie, onschuldige dame te zijn die ze eerst leek. Kortom, een echte Patricia Highsmith psychothriller.



Symboliek
Regisseur Hossein Amini is vooral bekend geworden door zijn scenario voor de onvolprezen film Drive van Nicolas Winding Refn met Ryan Gosling. Met The Two Face of January toont hij aan dat hij ook als regisseur oog voor detail heeft. Al moest hij ruim 15 jaar geduld hebben, voordat hij deze Highsmith-roman kon verfilmen. Jaren geleden had Amini het verhaal gelezen en liet het hem niet meer los. Hij moest en zou dit verfilmen. Uiteindelijk heeft hij de krachten kunnen bundelen met Tom Sternberg die de bekende Highsmith-verfilming The Talented Mr. Ripley produceerde. Deze samenwerking is een gouden greep; Amini’s regiedebuut bevat dezelfde subtiele opbouw van spanning die de andere genoemde films ook kenmerkt. Daarnaast is de film ook visueel een plaatje, in symboliek maar ook in de kleuren en lichtval die zo kenmerkend zijn voor het mediterrane gebied.      



Onderhuidse spanning
Naast de verhaallijn zorgt de chemie tussen de hoofdrolspelers ervoor dat de film van begin tot einde spannend blijft én overtuigt. Alledrie vertolken zij hun personages als verachtelijke karakters, die ook wel sympathie kunnen oproepen. Viggo Mortenson speelt de rijke, gladde en uitgekookte Amerikaan die alles graag in eigen hand heeft. Zijn tegenspeler Oscar Isaac heeft dezelfde karaktereigenschappen, dus een confrontatie op alle fronten is onherroepelijk. Mortenson speelt overtuigend zoals we altijd van hem gewend en Isaac toont na Inside Llewyn Davis dat hij Mortensons niveau aankan. In deze rol roept Isaac zelfs herinneringen op aan de jonge Al Pacino in Godfather I. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook wat betreft intensiteit. Kirsten Dunst's rol is minder complex, maar haar Colette is overtuigend en raakt de juiste snaar bij de kijker.  

Conclusie
Hossein Amini’s regiedebuut smaakt naar meer. Wie genoten heeft van The Talented Mr. Ripley zal deze film ook kunnen waarderen. Het is een echte suspensethriller, waarin de hoofdrolspelers in een meeslepend kat-en-muisspel verzeild raken. Let ook eens op de manier waarop Amini het steeds terugkerende klikkende geluid van een aansteker gebruikt om een onheilspellend sfeertje te creëren. Oog én oor voor detail, dat kan Amini niet ontzegd worden.