movie scene

Kun jij je eerste liefde nog herinneren? Het is of diegene in je hoofd rondspookt.

De jonge Fern (Jennifer Laporte) wil na high school gaan studeren om haar droom als neurobioloog te kunnen verwerkelijken. Deze droom hoopt zij met haar atletiekprestaties te verwerkelijken om zo toeglaten te worden tot de MIT. Maar plots was daar dan de liefde, de grootste ontregelaar sinds mensenheugenis. Vanzelfsprekend wordt Fern erg afgeleid door haar overdreven plakkerig nieuwe vriendje Robert (Vincent Martella). Ze besluit het na een tijdje uit te maken, maar Robert schrikt hier zo van dat hij, weliswaar per ongeluk, zijn eigen gruwelijke dood veroorzaakt. Iedereen in de gemeenschap rouwt om zijn overlijden. Maar Fern hoeft hem niet al te erg te missen. Want zelfs na zijn dood blijft Robert Fern achtervolgen, plakkeriger en opdringeriger dan ooit tevoren.



Simpel
Michael Steves heeft Clinger gedraaid aan de hand van een persoonlijke ervaring van hem zelf. Centraal staat een repetitie bij een toneelstuk, waarbij een van de rekwisieten per ongeluk verwisseld werd. Het ging om een oorspronkelijk van plastic gemaakt zwaard, dat uiteindelijk echt bleek te zijn waardoor Michael Stevens in het ziekenhuis belandde. Clinger is net zo ongecompliceerd als Steve's ervaring. Een laag budget heeft niet voorkomen dat het een aardige horror-romkom is geworden. Clinger is op momenten zelfs komisch om zijn keuzes qua special efffects, namelijk net genoeg om de kijker te overtuigen. Ze zijn zo simpel, dat het net op het randje is. De personages zijn helaas wel wat vlak, waardoor de kijker weinig wordt uitgedaagd. Hierdoor is de film eerder schattig dan echt vermakelijk of spannend.



Onervaren
Er zijn talrijke details die verklappen dat dit het eerste werk is van deze regisseur. Het camerawerk is de meest stabiele factor in Clinger. De grappen tgrappen zijn leuk, maar krijgen helaas niet voldoende tijd om goed te werken. Het scripts is over het algemeen redelijk pienter. Voor een eerste werk heeft Steves iets weten te produceren met een hoge amusementswaarde.

Conclusie
Clinger is een eerste productie voor regisseur Michael Steves, met de onbekende Jennifer Lapote en Vincent Martella in de hoofdrollen. Het is een prima toevoeging aan het genre horror-romkom. De lage kwaliteit van de effects zorgt vooral voor hilariteit. Het is hopen dat Steves doorgaat met het regisseren van films en voor een volgend project alleen een iets verfijndere timing toe te passen. Clinger zingt een treurig doch hilarisch liefdeslied. De valse noten worden uitstekend gemaskeerd door het vakmanschap.