movie scene

Seksgrappen over lichaamssappen.

In de traditie van 'minimaal plot en overdaad aan poep-en pieshumor' á la We're the Millers en Horrible Bosses verblijdt Hollywood ons dit jaar met Vacation. De uitbreng van de film valt voor ons land net naast de vakantie, en dat is maar goed ook. Zelfs op regenachtige vrije dagen kan men zijn tijd beter doorbrengen dan met het zien van deze klucht. Een film die het daarnaast ook moet hebben van een zekere franchisenaam, aangezien het hier een semi-remake annex voortzetting van een reeks betreft die in 1983 zijn oorsprong vond met National Lampoon's Vacation. Over de precieze status van deze film in die serie, die zowel bevestigd als geïmiteerd wordt, kan men discussiëren, maar weinigen zullen de drang voelen daaraan tijd te verspillen.



Jong gedaan, niks geleerd
De nieuwe Vacation herintroduceert Rusty Griswold, voor welke rol Ed Helms (The Hangover) uit een inwisselbare reeks vergelijkbare hedendaagse filmkomieken aangetrokken is. Sympathie kan Helms doorgaans niet ontzegd worden en Vacation vormt wat dat betreft aanvankelijk geen uitzondering op deze regel. De nu volwassen Rusty, die destijds met zijn familie de nodige rampvakanties overleefde, is verzandt in een uitzichtloos saai baantje en een doodbloedend gezinsleven. Dus besluit hij het idee om een autotrip naar het zogeheten leukste pretpark van Amerika, Walley World, nieuw leven in te blazen. Met de beste bedoelingen, maar blijkbaar heeft Rusty destijds niets geleerd. De animo van vrouw en zoons, een watje en een ongekend irritante pestkop, is beneden peil en de enige beschikbare auto was een Albaans voertuig met de meest bizarre en sadomasochistische accessoires. Met misplaatst maar ongebreideld optimisme begint vader Grisworld met zijn gezin de lange reis, die vanaf de eerste minuut al verzekerd is te stranden in een even lange reeks platte grappen.

Seks en stront
Ook deze Vacation opent traditiegetrouw met het aanstekelijke lied Holiday Road, met daaronder een collage van vakantiefoto's. De tenenkrommende inhoud van de shots in de nieuwe film laat echter geen twijfel over het niveau dat we de rest van de film kunnen verwachten. Plaatsvervangende schaamte is waarschijnlijk nog de beste omschrijving. De ene schunnige grap over seksuele standjes wordt afgewisseld met de andere over uitwerpselen, en dat gaat de rest van deze vakantie zo door. Is het echt grappig dat het gezin een riooluitlaat aanziet voor een warmwaterbron, om zich vervolgens onder te dompelen in de stront? Met een leuker acteursensemble waren dergelijke scènes misschien nog goed uit de verf gekomen, maar deze Griswolds weten ons mededogen maar niet te winnen. Vooral de beide zoons wekken meer ergernis op dan humor, terwijl de meer ervaren Helms ook beter werk heeft geleverd. Helms blijkt hier toch al geen Chevy Chase, die het origineel met verve droeg maar ook hier in slechts een korte bijrol de hilariteit niet verhoogt. Leuker is de bijrol van superster Chris Hemsworth, die als een overdreven conservatief familielid in een handvol scènes de show steelt. Dat zijn goede acteerprestatie op den duur overschaduwd wordt door zijn erectie is dan wel weer jammer, maar niet verrassend. Je doet als regisseur toch al iets mis als de auto leuker is dan de personages die erin rijden.



Alweer op vakantie
De kwaliteit van de grappen viel te voorspellen met de aanwezigheid van de heren Daley en Goldstein in de regiestoel, die hun (rem)sporen in het genre met vergelijkbare waar als Horrible Bosses verdienden. Poep, pies en seks is sowieso waar de Hollywoodkomedie het tegenwoordig vooral van wil hebben, waardoor Vacation in dit opzicht ook niet teveel verweten kan worden. Het is niet alsof het origineel geen gebruik van zulke elementen maakte, hoewel het er destijds toch een tikkeltje subtieler aan toeging. Deze Vacation wordt echter voornamelijk genekt door het ontbreken van originaliteit, want de schrijvers lijken weinig moeite gedaan te hebben met andere invalshoeken dan platte humor. Het verhaal volgt domweg eenzelfde opzet met een grovere uitwerking. Soms worden zelfs dezelfde grappen ingezet die in voorgaande films de revue passeerden, want waarom zou wat dertig jaar terug werkte dat nu niet doen? Natuurlijk bij vlagen afgewisseld met saai drama rond het opnieuw aanhalen van de familiebanden en dergelijke gezinswaarden, om naar de gangbare Amerikaanse formule toch nog even de moraalridder te kunnen uithangen tussen alle plastische situaties door. Komisch bedoelde opmerkingen over de herhaling van het geheel als remake/vervolg treffen even doel, totdat je bedenkt dat zulke zelfspot onderhand ook niet nieuw is in dit type herhalingsfilms en de humor daardoor een schrijnende laag krijgt. Dat de twee zonen in dit gezin niet al te snugger zijn, doet vermoeden dat we over een paar decennia nogmaals op Vacation kunnen gaan, en dat stemt niet al te vrolijk.

Conclusie
Of je het nou een remake, sequel of reboot noemt, de nieuwe Vacation is hoofdzakelijk een gemakzuchtig formulewerkje. Het plot van de originele film wordt nog eens dunnetjes overgedaan maar nu met onleuke personages en mindere acteurs. Het lijkt de schrijvers er hoofdzakelijk om te doen dat kleine hartje dat het origineel nog typeerde onder te sneeuwen met een overdaad aan onzekere seksgrappen en grollen rond lichaamssappen. Deze tergende vakantie zullen we gelukkig niet lang onthouden.