movie scene

Een speelse actiefilm die vermakelijk en compleet vergeetbaar is.

Strijk neer in het oude Egypte, waar de godenkoning afstand doet van zijn troon en opgevolgd dient te worden door zijn zoon Horus. Maar als de jaloerse god Set onverwachts bij de ceremonie verschijnt en met geweld de troon overneemt, dreigt het rijk in chaos te vervallen. Bijgestaan door de gewone sterveling Bek, moet Horus alles op alles zetten om de troon te heroveren en de orde te herstellen. Gods of Egypt is een klassiek wraakverhaal, doorweven met een liefdesgeschiedenis - Bek probeert zijn geliefde te redden uit de onderwereld - zonder verrassende elementen.
 


Fantasiewereld
Gods of Egypt neemt het daarbij niet al te nauw met de realiteit en laat zich inspireren door de Egyptische mythologie. Zo zijn de goden tweemaal zo groot als mensen, is de wereld plat en trekt de god Ra de zon langs de hemel. Op deze manier wordt er eerder een fantasiewereld gecreëerd dan een historische versie van het oude Egypte. Dit geeft het verhaal wel iets speels en biedt de makers ruimte om in hoog tempo de actiescènes elkaar op te laten volgen.
 
Casting
Dat Gods of Egypt meer een fantasie is dan een historisch verantwoord epos, neemt niet weg dat de keuzes voor de rollen enigszins twijfelachtig zijn. Zo wordt de hoofdrol van Bek vertolkt door de opkomende Australische acteur Brenton Twaites (binnenkort ook te zien in de nieuwe Pirates of the Caribbean film) en Set door de Schot Gerard Butler. Sterker nog, niemand in de film oogt ook maar enigszins Egyptisch en de enige prominente zwarte acteur in de film (Chadwick Boseman) speelt de god Thoth, die in de Egyptische mythologie doorgaands met een apenhoofd werd afgebeeld.  
 


Actie
Het lijkt er sowieso niet op dat de producenten al teveel denkwerk hebben gestopt in het maken van deze film. Gods of Egypt is vooral een excuus om een hoop actiescènes in een Egyptische setting te vertonen. Deze berusten in hoge mate op CGI en dat is in sommige scènes jammer genoeg goed te zien. Toch blijft er genoeg over om van te genieten. Met name Horus, gespeeld door Nikolaj Coster-Waldau (beter bekend als Jaime Lannister uit Game of Thrones), is vermakelijk. Het is een film zonder pretenties die zich puur als doel heeft gesteld het publiek te entertainen en komt het best tot zijn recht op een groot bioscoopdoek.
 
Conclusie
Gods of Egypt is een film waar je wel van geniet als je hem kijkt, maar blijft je na afloop op geen enkele wijze bij. Het overmatige gebruik aan CGI is niet overal even overtuigend en bij de keuzes voor de acteurs zijn vraagtekens te zetten. Daarnaast is het verhaallijn enigszins rechtlijnig en daarmee ook voorspelbaar. Maar dat zal het jongere publiek waar deze film op gericht is ongetwijfeld koud laten, want ondanks deze minpunten zullen weinigen de filmzaal ontevreden verlaten. Gods of Egypt is een luchtige actiefilm die haar publiek weet te vermaken, wat in dit geval ook het enige doel lijkt te zijn.