movie scene

De meest schandalige animatiefilm van het jaar combineert leuke gezichtjes op levensmiddelen met een harde wereld van seks en moord.

Al het voedsel leeft
Het verhaal begint in een supermarkt, vlak voor openingstijd, en we zien dat de producten op de planken eigenlijk leven. Alle worstjes en fruit en melkpakken hebben leuke gezichten en grote Mickey Mouse handschoenen. De verpakkingen en producten zijn niet alleen in leven; ze gedragen zich als grofgebekte, oversekste tieners die een beetje te veel suiker in zich hebben. We ontmoeten Frank de worst die met tien van zijn vrienden in een pakje zit, en zijn vriendin Brenda het broodje is vlak naast hem in een ander pakje. Ze voelen alsof ze voor elkaar zijn gemaakt; een zeer opwindend idee voor hen beiden. Samen zingen zij een welkomstlied aan hun goden, de klanten, in de hoop dat ze zullen worden gekozen en meegenomen naar het beloofde land.



Bekende stemmen
Een enorme collectie van bekende acteurs zijn te horen op het scherm. Seth Rogen, het brein achter deze film, speelt Frank zelf en Kristen Wiig zijn vriendin Brenda. Er zijn gastoptredens van Salma Hayek als een taco en Edward Norton als een Joodse bagel. Danny McBride als Honing Mosterd kopieert een hele scène bijna letterlijk uit Rogen's eerdere film This is the End.

Religie en seksualiteit
Religie en seksualiteit zijn slechts de eerste gevoelige onderwerpen waarin Sausage Party zich vastbijt; er komen nog veel meer. Dit is geen verrassing als we ons realiseren dat dit een film van Seth Rogen is, die meewerkte aan het script en erin speelt. De zelfbenoemde koning van de stoner-komedie heeft een naam voor zichzelf gemaakt door films als Pineapple Express en recentelijk The Interview en Bad Neighbors. Al zijn films zitten vol met drugs, sex en diverse lichaamsvloeistoffen. Dat Sausage Party een geanimeerde film is betekent niet dat het minder ordinair is. Integendeel, het is alsof animatie alle beperkingen heeft verwijderd van Rogen's gevoel voor humor, zodat we het nu kunnen zien in al zijn schokkende, naakte essentie.

Een lijst afgewerkt van verwijzingen
Het is gemakkelijk te missen dat er eigenlijk geen echte grappen in de film zitten. Alle humor hier is gebaseerd op verwijzing naar een of ander ding. Dus, we hebben Joods en Arabisch voedsel dat hun gevechten naspelen in het Midden-Oosten. We hebben racistisch zwart, Indiaans en Mexicaans eten en verwijzingen naar allerlei seksuele handelingen. Omdat het zo overdreven is, wordt het komisch. Er is eindeloos vloeken, want het ziet er grappig uit wanneer het wordt gedaan door leuke voedsel-mannetjes. Voor zover we weten, hebben de schrijvers een lijst afgewerkt van dingen om naar te verwijzen. Het voelt wel zo. Dit is een goed moment om te vermelden dat dit niet een film is voor kinderen, noch voor mensen die snel beledigd zijn.



Briljante visuele grappen
Maar hoe zit het met het verhaal en de animatie? Nou, het zal geen schoonheidswedstrijden winnen. De geanimeerde wezens zijn erg kaal; niet veel meer dan bewegende kubussen en cilinders. En de mensen zien eruit als belachelijke karikaturen. Toch zijn er momenten van briljante visuele grappen en dat zijn echt de hoogtepunten van de film. Het verhaal slaagt er niet in om een ​​impact te hebben, omdat het lukraak door alle verhaallijnen rent. Het heeft platte personages en op het einde hebben we geen echt gevoel van een voltooide reis. Maar Sausage Party wil nog steeds een diepere boodschap meegeven over geloof en religie, en dat handelen ze eigenlijk verrassend goed af.

Conclusie
Bekijk Sausage Party alleen als je denkt dat grofgebekte animaties grappig zijn en als je echt kan genieten van uitgebreide verwijzingen naar politieke situaties en de populaire cultuur. De animatie gaf Seth Rogen en zijn team de inspiratie om zo schandalig te zijn als mogelijk, en soms is het erg grappig. Het is jammer dat de personages en het verhaal toch vrij oninteressant zijn.