movie scene

Verschrikking alom in naargeestig drama.

"Wat moet ik ermee? Moet ik ze ook begraven?", doelend op en kijkend naar een golftas met bats. Het zijn deze woorden die betekenis geven aan het verdriet van Thomas' vader, nadat zijn zoon zichzelf zojuist heeft opgehangen in zijn kamer. Josh (Maxime Dumontier), een zeventienjarige vriend, ontdekt hem en hoort vervolgens dat drie van zijn vrienden eveneens zelfmoord pleegden. Tegelijkertijd.

Vragen
Tout est Parfait, of Everything is Fine, is een verschrikking; dit levert, in combinatie met een naargeestig plot, toe te schrijven aan scenarioschrijver Guillaume Vigneault, een depressief makende film op. Een film die niet in een genre te vangen is. Want wat heeft de scenarioschrijver ertoe doen besluiten een film te schrijven over vier goede vrienden die tegelijkertijd zelfmoord plegen? Ik zou graag een kop koffie drinken met Guillaume. En waarom laat regisseur Yves Christian Fournier, in de opening, Sasha (Niels Schneider), een van de vier vrienden, zichzelf door zijn mond schieten? De gekunstelde montage van deze daad, gevangen in enkele shots, laat een verschrikking achter bij de kijker. Waarom het zo expliciet in beeld brengen van een zelfmoord van een jongen, die in de voortzetting van het verhaal louter in flasbacks, gezien vanuit de beleving van Josh, wordt beschreven? De steen die in je maag wordt geduwd geeft, na het zien van de zelfmoord, voldoende stof tot nadenken. Ogenschijnlijk ligt de empathie bij Josh; hij heeft vier vrienden verloren en verliest zichzelf steeds meer in het leven, ongeacht zijn eigen gevoelens al dan niet zelfmoord te willen plegen. Het is dan ook dit spanningsveld, hoe om te gaan met verlies, dat aan Tout est Parfait een menselijke dimensie alsook ontroering geeft.

Somber liefdesverhaal
De voor de film gekozen stijl, gebruik makend van donkere kleuren, shots die het weer als wisselvallig etaleren, gecombineerd met een aantal scènes bij zonsondergang, dit alles impliceert de kleurloze dagen van Josh. Hij neukt zijn verdriet letterlijk van zich af door Mia (Chloé Bourgeois), notabene de ex van één van de zelfmoord plegende vrienden, als schouder om op te huilen te kiezen. Mia heeft echter ook verdriet en kan haar gevoel voor Josh nu eenmaal niet objectief, dus los van de zelfmoorden, zien. Wanneer Mia aan Josh vertelt dat zij de nummers, en dus voice mails, van de overleden vrienden heeft gewist, grijpt Josh zíjn telefoon, belt, en samen luisteren zij naar de voice mail van één van de overledenen. Het is een spaarzame scène, welke niet alleen de tragiek van beide hoofdrolspelers vangt, maar ook hun overtuigde spel. Hiermee wordt Tout est Parfait ook een liefdesverhaal, waarbinnen de zoektocht naar antwoorden; niet alleen bij Josh en Mia, maar ook bij de nabestaanden, een belangrijk plotpunt vormt. Maar het zijn vooral de in flasbacks getoonde samenkomsten van de goede vrienden die nu niet meer zijn, welke, verweven in de chronologie van het verwerkingsproces van Josh, voor stereotypering geen ruimte laat.

Extra's
Deze dvd bevat slechts enkele trailers.

Conclusie
Verschrikking en depressie gaan samen met een naargeestige film, waarin een onderzoek naar de innerlijke strijd bij mensen, na het verlies van dierbaren, centraal staat. Zoals André Hazes het dan ook zo treffend verwoordde: 'Waarom? Waarom? Zeg mij waarom, ben ik alleen en altijd eenzaam?'. Tout est Parfait heeft binnen de kleurloze dagen van Josh voldoende kleur in haar vertelling.

Film:
Extra's:

Titel:	Tout est Parfait
Genre:	Drama
Regie:	Yves Christian Fournier
Cast:	Maxime Dumontier, Chloé Bourgeois,, e.a.
Te koop:	27 april 2010
Trailer:	-