movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Recensies
- 20-09-2010
- Geplaatst door Angelo Perez Lebbink
One Night Stand V: Proces - recensie
One Night Stand is een initiatief van NPS, Vara en de VPRO. Een project om nieuwe regietalenten een platform te geven om zichzelf te profileren. Dit jaar heeft hiervan de 5e editie plaatsgevonden. In een serie korte recensies zullen we hier op MovieSense aandacht besteden aan de producties. In deze recensie behandelen we: Proces.
Kan een moordenaar een relatie hebben met de weduwe van zijn slachtoffer? In Proces, geregisseerd door Jenneke Boeijink, geeft Karina (Tamar van den Dop) lezingen op scholen waarmee zij de dood van haar man Rutger probeert te verwerken. Tijdens een etentje met een vriend, haar zus en diens vriend, zegt Karina: "Hij helpt mij bij mijn lezingen...dat wilde ik al heel lang...iets constructiefs doen met Rutger's dood". Zus Linn (Lotje van Linteren) schenkt wijn in haar glas, neemt een flinke slok, en zegt dan: "Kan iemand mij vertellen wat er in godsnaam aan de hand is?". De scène is indrukwekkend en schetst de vraag die hierboven wordt gesteld.
Episodisch
De film maakt als geheel minder indruk. Reden hiertoe vormt het scenario dat voortkabbelt zonder echt in de ziel van de twee protagonisten te kijken. Behoudens een geforceerde huilscène in de auto, en een directe vraag van een leerling naar het waarom van Arons daad, toont het scenario scènes die zichzelf herhalen. Een voorbeeld is de scène waarin Aron (Ward Weemhoff) op straat een lamp en stereotoren vindt tussen het vuil, om die vervolgens thuis een plek te geven. De kijker ziet dat hij eenzaam is, maar je wilt het ook voelen. Ook de scènes in de fabriek, waar Aron werkt, etaleren eenzelfde gevoel zonder dat je als kijker in de ziel van Aron kruipt.
Karina lijdt aan hetzelfde syndroom, ze kabbelt voort zonder dat je als kijker haar beweegredenen, datgene wat haar drijft, te weten komt. Iets zeggen is één aspect (iets constructiefs doen met Rutger zijn dood), iets uitleggen een ander. Proces kent daarom ook sterke scènes die op zichzelf staan, bijvoorbeeld het etentje, of Karina's verjaardag, maar als geheel verwacht je als kijker een beter antwoord op de hoofdvraag. Het gebruik van een hand-held camera, de vele close ups, scherptewisselingen op gezichten, en in beweging, laat de camera op de karakters kleven, maar beklijven, zoals eenzelfde stijl in Joy (2010) wel doet, wil het maar niet. Proces kijkt daarom ook als een documentaire, maar een karakterstudie is het niet. Niets ten nadele van de acteurs, het scenario is gewoonweg weinig diepgravend en repetitief.
Conclusie
Ondanks enkele sterke, indrukwekkende scènes lijdt Proces onder een zwak scenario. De voor de film gekozen stijl doet niet beklijven, ondanks de aanwezigheid van twee op papier sterke acteurs.
Film:
Titel: | Proces | |
Genre: | Drama | |
Regie: | Jenneke Boeijink | |
Cast: | Tamar van den Dop, Ward Weemhoff, e.a. | |
Première: | NFF 2010, 19 november 23.00 uur op Nederland 2 | |
Trailer: | - |
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Dat lijkt mij geweldige serie , ik keek ... -
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof!
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Anoniem Woensdag 29 september 2010 om 21:11
Waarom bent u boos meneer Oosdijk? Wie bent u eigenlijk om mij als generaliserend object te nemen inzake uw standpunt betreffende internetrecensenten? Ik respecteer uw kritiek dan ook, echter zie ik geen reden danwel rechtvaardigingen aan uwer zijde om te schrijven dat ik u doe opwinden. Heeft u wellicht interesse om voor Moviesense te schrijven? Dan kunt u mij laten zien hoe het moet?
Anoniem Woensdag 29 september 2010 om 10:23
Ik heb met stijgende verbazing over het gebrek aan inzicht van Angelo de recensie gelezen. Het is voor mij onvoorstelbaar dat iemand die geen enkel vermogen heeft zichzelf te verplaatsen in de belevingswereld van hoofdpersonen zoveel ruimte krijgt om te schrijven. PROCES is een film die zich afspeelt in het ongezegde, het onuitgesprokene, in de ruimtes tussen de scenes. De film heeft een ontzettende suggestieve kracht. In plaats van een ongelooflijk uitleggerig scenario en een overkill aan emotie en muziek, houdt regisseuse Jenneke Boeijink in deze film heel overtuigend en consequent vast aan haar visie van vertellen met een heel belangrijk effect: de film kruipt onder je huid.
Een film als Mama, ach...ik wind me niet op over een slechte film.
Maar over Angelo kan ik me wel opwinden. Het is duidelijk dat je in de val van elke internetrecensent die het voor de hobby doet bent gelopen: bevooroordeeld kijken en oordelend schrijven. Je zit ernaast en behoorlijk ook. De reacties hierboven en de Gouden Kalf- nominatie spreken boekdelen.
Ook ik vind Proces pure en gedurfde auteurscinema van een soort dat ons land lang geleden verlaten heeft en nu gelukkig terug is.
Ik wens de jury veel wijsheid, maar daar vertrouw ik op.
Ik wens Angelo ook veel wijsheid en hoop dat hij zal inzien dat het schrijven van recensies meer is dan je voorkeur uitspreken.
Anoniem Woensdag 29 september 2010 om 06:10
The Godfather is pure cinema.
Anoniem Woensdag 29 september 2010 om 01:20
Sorry Angelo, je geeft PROCES twee(-en een halve) sterren maar je vindt het geen slechte film?
Okay, je vindt het misschien een matige film met een zwak scenario. Dat mag je inderdaad vinden. Mijn klomp breekt alleen op het moment dat je een "televisie" film als MAMA wel heel erg kunt waarderen maar pure cinema zoals PROCES niet....smaken verschillen gelukkig.
Anoniem Dinsdag 28 september 2010 om 22:41
'Als jij dit een slechte film vindt'. Kunt u lezen? Ondanks enkele sterke, indrukwekkende scènes lijdt Proces onder een zwak scenario. De voor de film gekozen stijl doet niet beklijven, ondanks de aanwezigheid van twee op papier sterke acteurs. Ik neem nergens het woord slecht in de mond.
Anoniem Dinsdag 28 september 2010 om 20:49
Prachtige film! Inderdaad kan ze zich meten met Haneke - een belofte voor de toekomst. Jammer, deze recensie...Maar de terechte Gouden Kalf nominatie spreekt voor zich.
Anoniem Dinsdag 28 september 2010 om 19:26
Aan de recensent: Als jij dit een slechte film vindt, wat vind je dan van
CACHE, ENTRE LES MURS of LE FILS van de Dardenne's.
Allemaal psychologische drama's die op soortgelijke wijze als PROCES vertellen.
Ik ben blij dat er eindelijk een maker is die deze manier van vertellen aandurft in Nederlnad. We hebben al genoeg van die pretentieuze films die de hemel in worden geprezen waarop niemand zit te wachten zoals TUNNELVISIE, MAMA en VERRE VRIENDEN. BAH! Wat een non cinema!
My two cents
Anoniem Dinsdag 28 september 2010 om 11:07
Wel een nominatie voor een gouden kalf.