movie scene

Martijn Konings is een 33-jarig jongetje, semi-nerd, parttime superheld en verzamelaar plus liefhebber van goede films. In de breedste zin van het woord. En over dat alles mag hij graag verhaaltjes schrijven.

En ja hoor, Nederland is weer een relletje rijker. Alleen gaat het deze keer niet over een kopvoddentaks, een lid van het koninklijk huis die naast de pot heeft gepiest of één of andere B-artiest die failliet is verklaard, maar om een filmposter. Van Dick Maas welteverstaan.

Zoals iedereen de afgelopen week heeft kunnen zien, heeft Johan Nijenhuis een weekabonnementje op De Wereld Draait Door genomen om daar huilie-huilie te kunnen doen over de poster van Sint, de nieuwe horror-achtige film van Dick Maas. Want hij vindt hem te eng. De poster dus. Johan Nijenhuis - de man die de Nederlandse cultuur jarenlang heeft mogen vervuilen met pulp als Costa!, Volle Maan en Snowfever; schijtfilms waarin 12-jarige pubers allerlei dingen met elkaar liggen te doen die voor een gemiddelde Zwarte Piet een prima aanleiding zouden zijn om je mee te nemen naar Spanje. Iedere producer die Michiel Huisman en Daan Schuurmans een rol in zijn film geeft, moet er sowieso een keer flink van langs krijgen, al dan niet met de roe. Sterker nog; als je het aandurft om een gothic-achtige Georgina Verbaan met Achterhoeks accent in je film te laten opdraven, moet je per direct verbannen worden uit dit land. Waarom Geert Wilders dát niet in zijn partijprogramma heeft opgenomen is me nog steeds een raadsel.

Johan Nijenhuis

Ik vind het een enge man, Johan Nijenhuis. Met zijn iets te grote gebit en zijn wanhopige pogingen om zijn kaalheid te negeren. Misschien nog wel enger dan de zombie-achtige Sinterklaas die op de poster van Dick Maas prijkt. Hoe hij daar zat bij De Wereld Draait Door, met bijna meelijwekkende, blinde paniek in zijn ogen toen hij merkte dat hij geen bijval kreeg. Toen hij de regie vroeg in te zoomen op het gezicht van de zombie-Sint... "En als je hem dan lichter maakt, dan zie je echt een eng zombie-gezicht. Nee, lichter, nog veel lichter! Zie je?", smeekte hij krampachtig om een beetje begrip. Terwijl Matthijs van Nieuwkerk en Jan Mulder zich zichtbaar zaten af te vragen wat hij nou eigenlijk aan het doen was. Net als de rest van Nederland.

Want inderdaad; het is een afbeelding van Sinterklaas. Als zombie. Met een zwaar onderbelicht gezicht. So what? Ik heb zelf geen kinderen, maar ik durf zéér te betwijfelen of er echt kinderen wakker zullen liggen van zo’n poster. Kom op zeg, kinderen van een jaar of vier interpreteren die zombie-achtige setting helemaal niet als 'griezelig'. En op het moment dat ze dat wél doen, dan zijn ze waarschijnlijk ook al oud genoeg om de waarheid over de Goedheiligman en consorten te weten. Er hangen toch ook filmposters van het 28^e deel van Saw in de bushokjes? Met afgehakte ledematen en hersenkwabben op weegschalen en zo? En ja, ik snap ook wel dat dat anders ligt, omdat Sinterklaas nu eenmaal een Nederlandse traditie is waar je vanaf moet blijven etcetera, etcetera, maar toch. Volgens mij valt het allemaal wel mee met de kindjes van Nederland anno 2010. Kijk het filmpje van Powned maar eens terug, waarin ze allerlei 4-jarige kindertjes de poster laten zien en vragen wat ze ervan vinden. Ze vinden hem allemaal "leuk". En dan met de tweede helft van het woord een octaafje hoger dan de eerste, dus dan weet je dat ze het menen.

Maar goed, of die poster nu wel of niet eng is voor kinderen, doet eigenlijk niet eens zo heel erg ter zake. Want wat Nijenhuis nu aan het doen is, staat natuurlijk loodrecht op wat hij verkondigt; hij geeft het geheel alleen maar meer aandacht. En dan krijg je Bavaria WK-jurkjes-achtige praktijken. Binnen de kortste keren is het een hype vanjewelste en is het overal uitverkocht. Of, in bioscoop-termen; uitverkochte voorstellingen, platina dvd’s en Gouden Kalveren voor Dick Maas. Johan Nijenhuis zal nooit meer serieus genomen worden. En terecht.

Nu ben ik zelf groot fan van guerilla-achtige reclametechnieken. Bij deze wil ik dan ook graag een oproep doen aan Dick Maas, A-film en het bedrijf dat posters in de bushokjes hangt in de buurt waar Johan Nijenhuis woont. Hang alstublieft in elke abri, reclamezuil en bushokje binnen een straal van 25 kilometer rond het huis van Johan Nijenhuis de poster van Sint. En het liefst dan ook nog in een dubbelzijdige versie, waarin het gezicht van de Sint door de TL-buizen erachter nog eens extra uitgelicht wordt zodra het donker wordt. Mag hij zelf aan zijn kinderen uitleggen waarom die mooie poster van Sinterklaas overal hangt. En waarom er eigenlijk nooit meer een poster van een film van papa te zien is op straat, zoals vroeger. Met zo’n enge Georgina erop. Wellicht dat hij dan de volgende keer gewoon zijn mond houdt.