movie scene

Bad Teacher heeft nog veel te leren.

Wanneer een film het bijvoeglijke naamwoord bad in haar titel gebruikt, dan suggereert dat meestal iets gedurfds. Iets leuks ook. Ga maar na: The Good, The Bad and the Ugly (klassieker), Bad Taste (heerlijke horror), Bad Boys (hersenloos onderhoudend) en Bad Santa (zwartgallig kerstvermaak). Zodoende zou je van een film met de naam Bad Teacher toch eenzelfde niveau van amusement mogen verwachten. Zeker met Cameron Diaz in de titelrol. Inderdaad, dat zou je mogen verwachten.

Eigenlijk gaat het in Bad Teacher (van regisseur Jake Kasdan) al een beetje mis bij het verhaal. Diaz speelt lerares Elizabeth Halsey. Hoewel ze voor de klas staat, is daar ook alles mee gezegd. Het liefst wil ze helemaal niet werken, maar genieten van het geld van een rijke man, die haar onderhoudt en - als het even kan - financieel ondersteunt in het laten aanmeten van een set nieuwe borsten. Net wanneer ze denkt die man gevonden te hebben, doorziet hij haar en zet haar buiten de deur. Halsey (die vooral drinkend, blowend, vloekend en niet-kindliefhebbend door het leven gaat) ziet zich gedwongen weer voor de klas te gaan staan op haar voormalige middelbare school. Haar doel: de rijke invaller Scott Delacorte (Justin Timberlake) voor zich winnen en op alle mogelijke manieren geld bij elkaar sprokkelen voor een boob job. Intussen ziet de sullige, maar sympathieke Russell Gettis (Jason Segel in de enige rol die hij lijkt te kunnen) haar wel zitten en lijkt de overijverige Amy Squirrel (Lucy Punch) lucht te krijgen van Halsey's snode plannen.

Zwaktebod
Billy Bob Thornton was in Bad Santa, met zijn norse oogopslag en destructieve uitstraling, de perfecte hoofdrol voor die film. En hoewel de strekking van Bad Teacher heel anders is, kent het hoofdpersonage nogal wat overeenkomsten. Elizabeth Halsey is immers eveneens mensenschuw, houdt van een borrel en hanteert een rijk scheldvocabulaire. Grote vraag is dan ook waarom in vredesnaam wordt gekozen voor een knap en fleurig lachebekje als Cameron Diaz. De Amerikaanse schone kan best acteren en slaat hier ook geen modderfiguur, maar als kijker erger je je continu aan de onwaarschijnlijkheid van haar rol. Of aan de kinderachtige prioriteiten die ze telkens in haar eigenbelang stelt. Als dan ook nog telkens neurotisch veel wordt ingezoomd op haar vrouwelijke vormen - met als diepte (of hoogte-)punt een slowmotion autowasscene - dan is het duidelijk dat de makers hiermee een behoorlijk zwaktebod doen om het matige verhaal te verbloemen, te vergelijken met Megan Fox in Transformers 2.

Zoetsappige Timberlake
Cameron Diaz is natuurlijk niet de enige schermvulling. Justin Timberlake betreedt al vrij snel het toneel en hoewel het voormalig tieneridool al eerder heeft bewezen niet eens zo onaardig te acteren, is zijn personage in deze film ronduit vervelend. Eerst glazuurbrekend zoetsappig en daarna weer pijnlijk hormonaal. Die paradox maakt ook van zijn Scott Delacorte een totaal ongeloofwaardige aanwezigheid. Jason Segel is nog enigszins te pruimen omdat hij hetzelfde personage speelt als in Forgetting Sarah Marshall. Dat zou normaal een kritiekpuntje moeten zijn, maar het feit dat hij die rol in de vingers heeft, maakt zijn vertolking van gymleraar tenminste nog een beetje aimabel. Lucy Punch als hysterische juf met woede-issues is in het begin nog wel grappig, maar gaat tegen het einde op de zenuwen werken.

Naar
Als die bonte verzameling vervelende types nu nog eens op een originele manier op elkaar ingespeeld was, dan kon dat best nog eens grappig werken. Helaas lijken de regisseur en het gros van de acteurs te zijn vergeten dat het hier om een komedie gaat. De grappen zijn werkelijk dun gezaaid (of je moet de onnozele verschijning van Phyllis "The Office" Smith goed kunnen waarderen) en het grootste probleem is dat de personages stuk voor stuk echt náár tegen elkaar doen. Dat resulteert erin dat je je als kijker met geen enkele persoon in de film kan of wíl identificeren. Van Diaz hoop je dat ze snel door de mand valt, Timberlake is te sneu om aandacht aan te schenken, Punch wil je al gauw de mond snoeren en van goedzak Segal wens je vurig dat hij zich niet inlaat met het voorgenoemde groepje.

Is het dan enkel kommer en kwel dat de klok slaat? Dat niet. Diaz is immers een lust voor het oog en wanneer de boel in het vaste romcom-stramien dreigt te vervallen en de snode lerares iets van haar menselijkheid toont, dan wordt het wel weer wat aangenamer om te kijken. Toch kan dat de film niet redden. De casting van Diaz en Timberlake is een gemiste kans en de onsympathieke anti-chemie die daaruit voortvloeit is gewoonweg niet leuk genoeg om een speelduur lang te boeien.

Conclusie
Regisseur Jake Kasdan maakt de fout een ongeloofwaardig verhaal te koppelen aan de verkeerde cast. Met Cameron Diaz als vuilgebekte lerares had hij niet verder naast de juiste keuze kunnen zitten. Helaas ontbreekt het de film daarnaast ook nog aan boeiende personages en voldoende humor om die misstap recht te kunnen zetten. Very bad indeed.