movie scene

Wordt motion-capture de toekomst als het gaat om stripverfilmingen?

Tintin (Kuifje) koopt op een antiekmarkt een model van het schip de Eenhoorn. Al snel wordt duidelijk dat het model een gewild object is en dat de personen die het willen hebben er alles aan doen om het daadwerkelijk in handen te krijgen. Tintin komt door stom toeval erachter dat het model een geheim bezit. Hij zet dan ook alles op alles om het verhaal achter dit geheim te ontrafelen. Om hierachter te komen, reist Tintin, zoals we gewend zijn uit de strips van Hergé, vervolgens de hele wereld over.

Van strip naar groot scherm
Wie kent ze niet? De jonge journalist met het oranje kuifje, met naast zich zijn immer volgzame hond Snowy (bij ons beter bekend als Bobby), de grofgebekte maar altijd rechtvaardige Captain Haddock en de verstrooide detectives Thomson en Thompson (Jansen en Janssen). Dankzij de motion-capture, waarmee letterlijk de bewegingen van mensen worden omgezet in animatie, is het nu mogelijk de strips op zo'n manier op groot scherm te brengen, dat men het gevoel krijgt naar een levensgroot stripboek te kijken zonder de pagina's om te moeten slaan. Neem daarbij de invloeden van de hedendaagse 3D-techniek en je bent midden in het stripverhaal.

Lange baan
Al sinds de jaren tachtig leefden er bij regisseur Steven Spielberg ideeën om een film rondom het personage Tintin te maken. Doordat het project op de lange baan werd geschoven, raakte Spielberg de rechten kwijt. Waar andere productiemaatschappijen het gevecht om de rechten verloren, lukte het hem in 2002 om ze opnieuw te kopen. Spielberg wist dat hij er een animatiefilm van wilde maken en dat hij als producent zou fungeren. In mei 2007 werd het project officieël aangekondigd en werd het al snel duidelijk dat het om een trilogie zou gaan waarvan Spielberg de eerste film zou gaan regisseren. De film zou worden uitgevoerd met behulp van motion-capture, op advies van producent Peter Jackson die dezelfde techniek gebruikte in The Lord of The Rings en King Kong.

Trilogie
De eerste film, The Secret of the Unicorn, is gebaseerd op de albums De krab met de gulden Scharen, Het geheim van de Eenhoorn en De schat van de Scharlaken Rackham. De tweede film zal gaan om De 7 kristallen bollen en De zonnetempel en het derde en laatste deel om De blauwe Lotus en Kuifje in Tibet. Zoals het er nu uitziet, zal Peter Jackson het tweede deel van de trilogie regisseren.

Combinatie
Steven Spielberg zou Hergé, de geestelijk vader van Kuifje, ontmoeten in 1983. Hergé was namelijk erg onder de indruk van de manier waarop Spielberg Indiana Jones and the Temple of Doom maakte en zag dit als voorbeeld van hoe een Kuifje-film eruit zou kunnen zien. Helaas overleed Hergé voor de ontmoeting plaats kon vinden, zodat beiden nooit over het project hebben kunnen praten. Maar Spielberg weet met The Secret Of The Unicorn feilloos de drie verhalen samen te smelten tot een groot spektakel. Hij creeërt een prettige balans van actie, avontuur en vooral humor. Met dat laatste geeft hij de film die typische Hergé-glans, net als in de strip. Dit maakt de film geschikt voor zowel kinderen als volwassenen. Een goed voorbeeld hiervan is de scène waarin Tintin plaatsneemt bij een cartoonist en zichzelf laat natekenen. Het resultaat is een prent met daarop, in stripvorm, het welbekende hoofd van Tintin. Maar tegelijk is Spielbergs eigen visie duidelijk zichtbaar in de film, bijvoorbeeld in de wijze waarop Tintin het geheim ontdekt en in een achtervolging in het centrum van Bagghar terecht komt.

Motion-capture in 3D
Waar Polar Express (2004) en A Christmas Carol (2009) al de motion-capture toepasten, lijkt het alsof in Tintin de technologie met mijlen vooruit is geschoten. De close-ups van de karakters laat zelfs lichte beharing op iemands huid zien, of de fijne stof die verwerkt is in iemands handschoenen. De 3D maakt de film af. Vaak is de 3D techniek een wat vreemde gewenning aan het oog, met name tijdens afwisseling van scenes. Maar in deze film niet. Het visuele spektakel doet je belanden in een warm bad.

Soundtrack
De muziek wordt verzorgd door John Williams (Star Wars, Home Alone, Harry Potter). Hij is al jaren één van de vaste componisten van Spielberg. Zijn filmmuziek kenmerkt zich door herkenbare melodieën en thema's. Behalve een zeer eigenzinnig jazz-achtige openingsthema, blijft helaas verder een herkenbaar thema uit in de film. Desondanks ondersteunt de muziek de film in al zijn facetten.

Stemmen
Op de cast is absoluut niet bezuinigd. De stemmen zijn zorgvuldig afgestemd op de karakters. Tintin wordt ingesproken door Jamie Bell (Billy Elliot) die de legendarische stripheld een zeer prettige stem geeft. Thomson en Thompson worden door de twee Britse komieken Sean Pegg en Nick Frost (Shaun of the Dead) zo goed ingesproken, dat je soms goed moet luisteren om te horen dat zij het daadwerkelijk zijn. De stem van de schurk Sakharine is ingesproken door niemand anders dan Daniel Craig (Casino Royal). Waarschijnlijk kan Craig na deze voice over vaker animatiefilms inspreken, want hij doet het met verve. Maar de man die zichzelf ontstijgt is toch echt Andy Serkis (Gollum,King Kong) met zijn stemvertolking van Captain Haddock. Het is een genot om te luisteren wanneer Haddock spreekt. Het lijkt alsof Serkis een dronken Fat Bastard (Austin Powers) voor ogen had om te imiteren.

Conclusie
The Adventures Of Tintin: The Secret Of The Unicorn is een visueel spektakel dankzij de modernste modern-capture- en 3D technieken, aangevuld met een zeer uitgebalanceerde cast die de karakters herkenbare stemmen geven. Verwacht geen diepgang van de karakters, wat ook helemaal niet nodig is, want het is een zeer prettige film vol avontuur, actie en humor voor jong en oud. Steven Spielberg creeërt een nieuwe dimensie in filmtechniek die mogelijk in het tweede deel nog verfijnder zal zijn.