movie scene

Superheldenfilms zijn slecht voor vrouwen. Mary Jane zit maar te wachten tot Spidey haar te hulp schiet, in X-Men hebben de vrouwelijke mutants vooral de superkracht om altijd wel een keer halfnaakt te verschijnen en de enige moderne heldenfilm met een vrouw in de hoofdrol - Catwoman - wordt bestempeld als één van de slechtste films ooit. Wanneer worden die comicflicks eens in een nieuw jasje gestoken?

Comicgeeks beleven de laatste jaren de tijd van hun leven met films van Spider-Man, Iron Man, X-Men, Batman, Hulk, Ghost Rider, The Green Hornet, Green Lantern, Captain America en Watchmen. Ook ik bekeek ze allemaal, maar mijn hart ging er niet bepaald sneller van kloppen, op de laatste Batman-film na. Grappig genoeg vond ik verder Thor verreweg de tweede leukste superheldenfilm van het laatste decennium, en laat dat nou de enige zijn die glansrijk slaagt voor de Bechdel-test.
 
Geen probleem als je nog niet bekend bent met deze test. Alison Bechdel is een Amerikaanse cartoonist die sinds in de jaren ’80 een test bedacht om te meten hoe actief vrouwen in Hollywoodfilms gepresenteerd worden. Zeg nou zelf, meestal zijn wij dames het verdwaalde schaapje dat gered moet worden en wachten we af tot de man in actie komt om een probleem op te lossen.



Vandaar de simpele, maar doeltreffende Bechdel-regel: een film moet tenminste twee vrouwen bevatten waarvan de namen bekend zijn en er moet tenminste één scene in zitten, waarin de vrouwen met elkaar converseren over whatever, als het maar niet over een man gaat. Dat lijkt een onzinnige test, totdat je je realiseert dat de complete Lord of the Rings-trilogie, de oude Star Wars trilogie en zelfs het hypermoderne sprookje Avatar dik falen.
 
Alle bovengenoemde superheldenfilms hebben de test niet best gedaan. In het recente Ghost Rider zit überhaupt maar één vrouw en datzelfde geldt voor Captain America. Er zijn delen van X-Men waarin de Bechdel-test in principe volbracht is, maar slechts mondjesmaat. Behalve de test is de laatste X-Men-film, First Class, sowieso één van de slechtste representaties van vrouwen die ik ooit heb aanschouwd. Ze zijn strippers, proberen mannen af te leiden door te verleiden, wat gepaard gaat met razend veel bloot. Als ze godverdomme zeiden, dan was het een Nederlandse film geweest.
 
Dit jaar worden we getrakteerd op de langverwachte film The Avengers, waarin de Avengers eindelijk allemaal tegelijk zullen schitteren. En wat dacht je van de nieuwe Spider-Man film? Ik ben razend benieuwd naar hoe de regisseur -met de toepasselijke naam Marc Webb - in The Amazing Spider-Man gaat tonen hoe Peter Parker aan zijn superkracht komt. Maar, misschien ben ik nog wel nieuwsgieriger naar de representatie van vrouwen. Peter Parker heeft in de comics meerdere liefjes en een tante, dus het lijkt me niet onmogelijk om te slagen voor de Bechdel-test.



Waarom neem ik juist The Amazing Spider-Man als voorbeeld? Wel, de meeste comic-geeks schieten in de verdediging als ik ze met mijn feministische blik wijs op de vrouwonvriendelijkheid in de stripverhalen. Meestal antwoorden ze dat de verhalen zich afspelen (of zijn geschreven) in een heel andere tijd, toen vrouwen nu eenmaal minder rechten hadden. Als die verhalen in een andere tijd zijn geschreven, waarom maken we er nu dan films van? Van Spider-Man komt nu zelfs in heel korte tijd een hele nieuwe film uit met een nieuwe Spider-Man, dus reden genoeg om eens te doen alsof we in 2012 leven in plaats van 1912.
 
Natuurlijk moeten de filmbonzen lekker blijven cashen met vermakelijke comic-films, want zoals ik aan het begin al liet doorschemeren, heb ik echt wel genoten van het overweldigende spektakel van The Dark Knight. Echter kun je als regisseur nooit een comic precies zo uitbeelden als hij bedoeld is, want het is nu eenmaal geen bewegend beeld met echte acteurs. En als je toch die omslag moet maken van comic naar film, wees dan ook zo’n held om een verandering te maken naar de moderne tijd waarin vrouwen wel een stem hebben. Het zou in ieder geval een stuk logischer zijn in combinatie met die strakgetrokken botoxgezichten en neptieten die steeds door het beeld schommelen.