movie scene

Karaoke is niet altijd voor iedereen even leuk. Omdat je te verlegen bent om te zingen. Of omdat je, zoals Karaoke Girl, gedwongen bent het publiek met meer dan alleen je stem te bevredigen. Deze gevoelige blik achter de schermen toont het leven van een escortgirl en de armoedige idylle waar ze vandaan komt. Het is vaak geprobeerd en ook vaak mislukt: de vermenging van fictie en documentaire. De elegante mix van beide genres in deze film doet de vraag opkomen waarom hun verhouding vaak zo ingewikkeld is, want hier is het vooral heel natuurlijk. Centraal in de film staat de Karaoke Girl, de echte en de gedramatiseerde in één persoon: Sa Sittijun. Escortgirl te Bangkok. Opgegroeid in een dorpje op het platteland en al op haar vijftiende uit werken gestuurd naar de grote stad. Ze werkt er drie jaar in een fabriek en concludeert dan dat het onderhouden van haar familie alleen mogelijk is als ze haar lichaam verkoopt. Op het moment dat de regisseur Sa ontmoet, is ze een karaoke-hostess met vier jaar ervaring. De filmmaker en haar 'actrice' brachten eerst samen weken met elkaar door; pas daarna begon Visra Vichit Vadakan met het schrijven van een scenario over haar hoofdpersoon. Ze kende Sa inmiddels als haar eigen zus. Voor een intiem portret van een escortgirl is de film opmerkelijk discreet. Het gaat over dromen en gevoelens, niet zozeer over betaalde seks. Visra, de jonge filmmaker en Sa, de escortgirl, worden vriendinnen, het laat zich moeilijk anders omschrijven. Ze maken in de film deel uit van elkaars leven. Visra volgt Sa op haar weg terug naar haar geboorteplaats en wordt opgenomen in de arme, maar warme familie. Sa stapt in de verbeeldingswereld van de filmmaker om haar eigen dromen vorm te geven. Een uniek amalgaam. Een eigen filmische formule.