movie scene

Marseille, 2 februari, 1994. Omar Raddad, een Marokkaanse tuinman, wordt veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf vanwege de moord op een welgestelde weduwe, die zijn werkgeefster was. Haar lichaam werd gevonden in de kelder van haar villa. Op de muur stonden de grammaticaal incorrecte woorden Omar m’a tuer (Omar heeft mij vermoorden), geschreven met haar eigen bloed en waarmee Omar duidelijk aangewezen wordt als moordenaar. Tijdens de rechtzaak wijzen meerdere elementen erop dat het onderzoek naar de moord niet juist is uitgevoerd. Het veranderen van de datum van overlijden van het slachtoffer, niet afgenomen vingerafdrukken, de plotselinge crematie van het lichaam van het slachtoffer, de verdwijning van een getuige… Een journalist, overtuigd van Omars onschuld, gaat op onderzoek uit naar een van de meest schokkende rechterlijke dwalingen van de afgelopen twintig jaar. Hun conclusie is dat er twee soorten gerechtigheid bestaan: een voor de rijken en een voor de armen. Omar M'a Tuer is een aangrijpend en waargebeurd rechtbankdrama dat wordt bestempeld als het J’accuse van de eenentwintigste eeuw. Het is de officiële Marokkaanse inzending voor de Oscar van Beste Buitenlandse Film.