movie scene

Het was in 1988 dat Maarten bevangen raakte door het filmvirus. In dat jaar zag hij met een paar vriendjes Oliver & Company in de bioscoop en nam zijn oma hem mee naar Gorillas in the Mist. Met onthoofde gorilla's was die laatste nou niet bepaald een geschikte film voor een 7-jarige, maar het zorgde wel voor een indrukwekkende kennismaking met het begrip kijkervaring.

En zo is het kijken van films voor Maarten uitgegroeid tot een van zijn favoriete bezigheden. Even jezelf mee laten slepen in de wereld die zich voor je op het witte doek of scherm ontvouwt.

Een uitgesproken favoriet qua genre is er niet. Wel wordt Maarten doorgaans erg blij van films met monsters, big ass robots of films waarin de wereld vergaat. Of een willekeurige combinatie daarvan. En dan bij voorkeur zonder al te prominent aanwezig Hollywood-sausje of clichématig happy end. Aan de andere kant van het spectrum vallen juist zwaarmoedige arthouse drama's ook weer goed in de smaak.

Kortom, een brede smaak met als criterium dat een film iets met je moet doen. Dan wel door een ijzersterk, intrigerend of indrukwekkend verhaal, dan wel door vette special effects of de constatering dat een film zo slecht is dat het vermakelijk is. Daar komt dan ook de voorliefde voor 'straight to DVD' B-films vandaan.

Enkele van zijn favoriete films zijn in willekeurige volgorde Watchmen, One Flew Over The Cuckoo's Nest, Cloverfield, Fight Club, Into the Wild, Lost in Translation, Babel en Godzilla (1954).

Guilty pleasure: om de een of andere reden kan Maarten niet wegzappen bij Coyote Ugly wanneer die op tv is.