movie scene

The Rover is een gecrashte auto die toch nog redelijk blijft rijden.
 
David Michôd leverde een voortreffelijk debuut af met de film Animal Kingdom, maar zijn in Cannes vertoonde film The Rover is een teleurstellende grote stap terug. The Rover werd al middelmatig ontvangen op het festival, wat gedeeltelijk te verklaren is doordat de verwachtingen na zijn vorige film niet behaald werden. Daarnaast voelt de film uiterst repetitief en leeg aan, zeker voor een post-apocalyptisch survival-of-the-fittest drama. Het is hiermee een soort combinatie van The Road en Mad Max.
 


Western
Apocalyptisch is misschien wat overdreven, wanneer het in The Rover slechts gaat over een Collapse: het einde van het economisch systeem, waardoor de wethandhaving op een laag pitje is komen te staan en mensen elkaar om de minste redenen afmaken. The Rover speelt zich af in een zeer geloofwaardige nabije toekomst, waarbij verschillende nationaliteiten naar Australië zijn gekomen om in mijnen de laatste bodemschatten uit de grond te halen. Guy Pierce (Memento, Iron Man 3) speelt een meer-dood-dan-levende man genaamd Eric die hier niets om geeft en slechts van dorp naar dorp zwerft zonder echte reden. Wanneer een drietal dieven per toeval Eric’s auto stelen, zet hij alles op alles om zijn auto terug te krijgen, samen met een half-snuggere Rey, gespeeld door Robert Pattinson (Cosmopolis, Twilight).
 
Gestolen auto
Vooral in het begin van de film laat David Michôd zien waartoe hij in staat is. Met zeer rustgevende camerabeelden - vooral gefocust op Eric die aan het eten is - komt er opeens een crashende auto met daarin de drie pietluttige dieven voorbij razen. Eric hoort deze niet, omdat de Cambodjaanse radio te hard aanstaat of omdat het hem simpelweg niet boeit. De twee Cambodjanen die op de bank sliepen, staan wel op, maar Eric kijkt pas om wanneer hij ziet dat zijn auto weg is. Hij gaat erachteraan wanneer hij de verongelukte auto aan de praat heeft gekregen. Toch blijf je je afvragen waarom hij zijn auto zo graag terug wil hebben. Op deze vraag krijg je uiteindelijk pas op het einde een volslagen belachelijk antwoord.
 


Empathie
Eric blijft voornamelijk een leeg en vertroebeld persoon, die door zijn verschrikkelijk onaardige persoonlijkheid op een gegeven moment wel erg vermoeiend wordt. Daarnaast zitten er korte momenten in de film van bruut geweld, die iets bizars over zich hebben. Alhoewel ze soms doeltreffend zijn, worden ze langzaamaan eentonig, omdat de motieven voor deze geweldexplosies niet duidelijk worden. De paar momenten dat David Michôd geprobeerd heeft Eric meer karakter te geven, komen zeer dwangmatig en vervreemdend over, vooral omdat deze scenes geen nieuw inzichten geven in Eric’s doel of empathie opleveren voor zijn daden. Enige punten zijn wel te vergeven voor de manier waarop Robert Pattinson de half-debiele Rey neerzet, die voor dood is achtergelaten door één van de dieven. Zo wordt hij onverwacht een interessanter karakter dan Eric.
 
Conclusie
The Rover is in zijn uitwerking nooit slecht te noemen. Het acteerwerk is top, de beelden zijn fantastisch en de muziek die je uit balans probeert te brengen, is op een positieve manier geslaagd, omdat dit volledig overeen komt met de absurde reis door een nog absurder land. Waar David Michôd niet in slaagt, is een wereld te creëren waarin geweld de enige optie is om te overleven. Hij heeft vooral aandacht voor het heden en niet zozeer wat er eerder heeft plaatsgevonden. Dit levert zo maar weinig sympathie of fascinatie op, waardoor je net als The Rover constant blijft hangen in het uiterst lege bestaan van de hoofdpersoon. Ook voegt het gegeven van de ‘Collapse’ maar weinig toe, waardoor het resulteert in een zielloze vergelding van een onuitstaanbare man. Dat The Rover nooit verveelt, is dan wel weer bewonderenswaardig.

Luister hier ook naar de MovieInsiders podcast over The Rover.