movie scene

In de ‘American Indie Competition’ van het Leiden Internationaal Film Festival, waarvan de negende editie plaatsvindt van 31 oktober tot en met 9 november, is ruimte voor experiment. Zo zagen wij op de vijfde dag van het festival twee versies van The Disappearence of Eleanor Rigby , die samen één ambitieuze film vormen.

The Disappeance of Eleanor Rigby ***1/2
Regie: Ned Benson
Cast: James McAvoy, Jessica Chastain, Viola Davis

“What are you thinking? How are you feeling? What have we done to each other?” Het zijn weliswaar de openingswoorden van Nick Dunne in David Fincher’s Gone Girl, ze hadden net zo goed in Ned Benson’s tweeluik The Disappearence of Eleanor Rigby kunnen zitten. In twee versies van eenzelfde verhaal, de een Him en de ander Her genaamd, toont Benson  twee perspectieven op het einde van de relatie tussen respectievelijk Conor en Eleanor Rigby. Door de crisis in hun relatie van twee kanten te tonen lijkt het eigenlijk alsof Benson met zijn ambitieuze project Nick Dunne’s herkenbare vragen probeert  te beantwoorden. Dat klinkt interessant, maar de uitvoering laat te wensen over.



De twee versies van The Disappearence of Eleanor Rigby vertellen samen het verhaal van de gehuwde Conor (James McAvoy) en Eleanor (Jessica Chastain). Hun relatie staat op breken. Op een dag besluit Eleanor zelfmoord te plegen, hetgeen mislukt. Vervolgens besluit ze om uit Conor’s leven te verdwijnen. In beide versies van de film zien we hoe elk van de twee personages op hun eigen manier probeert om te gaan met deze ingrijpende situatie. Ze zijn beide zoekende in het leven en weten niet welke rol de ander daarbij kan spelen. Het is een overtuigend, emotioneel scenario dat met kracht is ingevuld door McAvoy en Chastain. Als het tussen Conor en Eleanor klikt, delen de acteurs een onweerstaanbare chemie, als het schuurt voelt het ook net zo schrijnend om ze samen in beeld te zien. In die zin heeft Benson een sterk drama geproduceerd dat oprecht een informatieve kijk kan geven in het leven van twee verschillende hoofdpersonages. Het is alsof Benson je een kijkje gunt in de geest van je (ex)partner en dat is natuurlijk interessant.



In die zin is The Disappearence of Eleanor Rigby een interessant filmisch experiment. Als (losse) films is het tweeluik alleen minder te genieten. Het grootste probleem met The Disappearance of Eleanor Rigby is de speelduur. Met de 89 minuten durende Him en de 100 minuten durende Her versie komt het complete Eleanor Rigby tweeluik op meer dan drie uur uit. Dat is te lang. Het verhaal kent genoeg sterke momenten, maar kijkvermoeidheid slaat toe als de zoveelste sequentie langskomt waarin een van de personages dromerig en onbegrepen de omgeving in staart. Dit is een film over liefdesverdriet en heel veel meer kan Benson daar ook niet van maken. Al met al maakt het The Disappearence of Eleanor Rigby interessant als filmisch experiment, maar als filmische ervaring schiet hij tekort.