movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Specials » Columns
- 09-03-2015
- Geplaatst door Omar Larabi
Column: Selma en de relevantie voor vandaag
De Oscars liggen intussen weer even achter ons, maar met het betreden door president Obama van de historische brug in Selma het afgelopen weekend lijkt de relevantie van de gelijknamige film alleen maar groter te worden.
Toen ik Selma zag, had ik een dubbel gevoel. Het is geen buiten-categorie film, vier sterren is het hoogst haalbare. Regisseur Ava DuVernay, met een geenszins onverdienstelijke lijst films op naam, maakt gretig gebruik van de formule van de biopic. De film oogt hierdoor schoon, digitaal en generiek. In Selma wordt hevig geleund op de uitstekende acteerprestaties van Oyelowo en de matige van Luther King’s vrouw Coretta (Carmen Ejogo).

Toch had Selma meer aandacht verdiend, zeker gezien de concurrentie voor beste mannelijke acteur bij de recente Oscars. Daar was een nominatie niet opmerkelijk geweest. De film kreeg wel de aandacht van het blanke Amerikaanse filmjournaille. Gezamenlijk waardeerden ze de film als bijna exceptioneel, met een lovende recensie in de New Yorker. Een score die niet overeenkomt met de film, maar duidt op het historische belang van Martin Luther King Jr. Het zal niet de eerste keer zijn dat dit gebeurt.
De filmjournalisten kochten hun geweten succesvol af. Bij de Academy lag dat wel iets anders. De hernieuwde aandacht voor segregatie en racisme werd voor even op de agenda gezet, en wel met twee Oscarnominaties, waaronder voor beste film. Deze was te danken aan Harpo Productions, het productiebedrijf van Oprah Winfrey. Dat was een van de redenen dat er bij de Oscar ceremonie veel aandacht was voor Selma, incluis vloeiende tranen bij diverse acteurs. Voor even was er sprake van bewustwording. Racisme is diep verankerd in de (Amerikaanse) samenleving, zo werd benadrukt door John Legend, die samen met Common een Oscar won voor het lied Glory. Want Selma is het levend voorbeeld van hedendaagse uitsluiting van Afro-Amerikanen die en masse gevangen zitten in het gecorrumpeerde rechtssysteem.
Legend’s toespraak herinnerde me aan het veel succesvollere en gewichtiger Fruitvale Station dat twee jaar geleden werd genegeerd. Deze film, van cineast Ryan Coogler, werd ook geproduceerd door Afro-Amerikanen (Octavia Spencer en Forest Whitaker). Coogler toont op subtiele wijze hoe een jonge man (Michael B. Jordan) iets van zijn leven probeert te maken. Zonder enige aanleiding wordt hij vermoord. Het was aan zwarte mensen om dit verhaal op de kaart te zetten, net als bij Selma. Voor even waren de Oscars het podium van urgentie. Er moet iets veranderen. Totdat de overwegend blanke leden van de Academy zich snel terugtrokken. Als schildpadden in hun overwegende blanke gated community shells.
Toen ik Selma zag, had ik een dubbel gevoel. Het is geen buiten-categorie film, vier sterren is het hoogst haalbare. Regisseur Ava DuVernay, met een geenszins onverdienstelijke lijst films op naam, maakt gretig gebruik van de formule van de biopic. De film oogt hierdoor schoon, digitaal en generiek. In Selma wordt hevig geleund op de uitstekende acteerprestaties van Oyelowo en de matige van Luther King’s vrouw Coretta (Carmen Ejogo).

Toch had Selma meer aandacht verdiend, zeker gezien de concurrentie voor beste mannelijke acteur bij de recente Oscars. Daar was een nominatie niet opmerkelijk geweest. De film kreeg wel de aandacht van het blanke Amerikaanse filmjournaille. Gezamenlijk waardeerden ze de film als bijna exceptioneel, met een lovende recensie in de New Yorker. Een score die niet overeenkomt met de film, maar duidt op het historische belang van Martin Luther King Jr. Het zal niet de eerste keer zijn dat dit gebeurt.
De filmjournalisten kochten hun geweten succesvol af. Bij de Academy lag dat wel iets anders. De hernieuwde aandacht voor segregatie en racisme werd voor even op de agenda gezet, en wel met twee Oscarnominaties, waaronder voor beste film. Deze was te danken aan Harpo Productions, het productiebedrijf van Oprah Winfrey. Dat was een van de redenen dat er bij de Oscar ceremonie veel aandacht was voor Selma, incluis vloeiende tranen bij diverse acteurs. Voor even was er sprake van bewustwording. Racisme is diep verankerd in de (Amerikaanse) samenleving, zo werd benadrukt door John Legend, die samen met Common een Oscar won voor het lied Glory. Want Selma is het levend voorbeeld van hedendaagse uitsluiting van Afro-Amerikanen die en masse gevangen zitten in het gecorrumpeerde rechtssysteem.
Legend’s toespraak herinnerde me aan het veel succesvollere en gewichtiger Fruitvale Station dat twee jaar geleden werd genegeerd. Deze film, van cineast Ryan Coogler, werd ook geproduceerd door Afro-Amerikanen (Octavia Spencer en Forest Whitaker). Coogler toont op subtiele wijze hoe een jonge man (Michael B. Jordan) iets van zijn leven probeert te maken. Zonder enige aanleiding wordt hij vermoord. Het was aan zwarte mensen om dit verhaal op de kaart te zetten, net als bij Selma. Voor even waren de Oscars het podium van urgentie. Er moet iets veranderen. Totdat de overwegend blanke leden van de Academy zich snel terugtrokken. Als schildpadden in hun overwegende blanke gated community shells.
Tags: Selma
Like MovieScene op facebook
REACTIES

Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!

SHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.