movie scene

Een cadeautje van Joel Edgerton.

De Australische acteur Joel Edgerton is inmiddels een gevestigde naam binnen Hollywood. De meeste mensen zullen hem kennen van zijn rol in de film Warrior, waarin hij een mixed martial arts-vechter speelde tegenover Tom Hardy (Mad Max: Fury Road, The Dark Knight Rises). Daarnaast verscheen Edgerton nog onder andere in The Great Gatsby en in de recent uitgebrachte misdaadfilm Black Mass. Joel laat het echter niet alleen bij acteren. Zo schreef en produceerde hij onder andere twee scenario’s voor het grote scherm en mag hij zijn naam verbinden aan het schrijven van het verhaal voor The Rover. Met de thriller The Gift maakt hij nu ook zijn debuut als regisseur, een rol die hem op zijn lijf geschreven is.
 


Manusje van alles
Joel Edgerton heeft sinds de dramaschool een voorliefde voor Hitchcock en laat met The Gift zien dat hij een aantal kneepjes van de master of suspense kan hanteren. Daarnaast speelt hij zelf een van de hoofdrollen. The Gift is een spannende en originele film geworden, binnen het niet zo originele stalkerthriller-subgenre. Met het gegeven dat het uitgangspunt van een stalkerthriller in de laatste jaren niet veel originaliteit heeft opgeleverd, weet Edgerton dit in The Gift wel mee te geven door een aantal slimme wendingen in het verhaal en de karakters te verwerken. Zo weet hij de genreclichés goed te omzeilen en zet hij daarbij zijn publiek voortdurend op het verkeerde been door dicht bij het genre te blijven. Zo blijft de film onvoorspelbaar, precies wat een thriller zou moeten zijn.
 
Inburgeren
We leren Simon (Jason Bateman) en Robyn (Rebecca Hall) kennen als een gelukkig echtpaar dat op huisjesjacht is in een mooie villawijk buiten de drukte van Los Angeles, de stad waarin Simon is opgegroeid. Robyn komt uit Chicago en moet enigszins nog integreren in haar nieuwe leefomgeving. Wanneer het echtpaar aankopen doen voor het interieur van hun nieuwe huis, lopen ze Gordon (Joel Edgerton) tegen het lijf, een oud klasgenoot van Simons middelbare school. Simon kan zich echter Gordon niet meteen voor de geest halen, maar reageert vrij nuchter op de situatie: “We should hang out”. Een vriendelijk gebaar waarvan Simon hoopt dat Gordon het niet te letterlijk neemt. Gordon doet dit wel en bezoekt Simon en Robyn meer dan waar ze op zitten te wachten.
 


Weirdo
Simon geeft Gordon al snel de bijnaam Gordo the Weirdo, wanneer Gordon het zoveelste welkomstpresentje komt brengen. Vanaf dit punt begint de scheidingslijn tussen goed en kwaad geleidelijk aan te vervagen en krijgen we steeds meer te weten over beide mannen en hun verleden. Niets is meer wat het lijkt, zodra het verhaal na een ‘voorspelbare’ start ineens een andere richting opgaat. Hiermee ontrafelt er een psychologisch spel waardoor de opbouwende spanning steeds meer voelbaar wordt. Veel valt er toe te schrijven aan de zelfverzekerdheid waarmee Edgerton The Gift heeft geregisseerd. Daarnaast zet hij een solide rol neer als creepy stalker en valt er veel te genieten van Bateman’s rol als ogenschijnlijke ‘charismatische’ familieman.
 
Conclusie
The Gift is een film die bestaat uit twee delen. De eerste helft bestaat uit een herkenbaar verhaal dat ondersteunt wordt door de sfeer, de vertrouwde jump scares en taferelen uit eerdere stalkerfilms. Het is kundig gemaakt, maar je verwacht niet dat de film nog iets nieuws gaat brengen, totdat Edgerton het verhaal meer richt op het verleden van de drie hoofdpersonen en de relaties onderling. The Gift stijgt in de tweede helft verrassend boven zich uit. Dat dit een tijdje op zich laat wachten, blijft onopgemerkt doordat Edgerton de spanning goed weet vast te houden. Kortom, Edgerton heeft een sterk debuut neergezet waardoor The Gift zeker aan te raden is.