movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Specials » Columns
- 12-02-2010
- Geplaatst door Jaap Mees
Column: Verontrustende films op het IFFR 2010
Het International Film Festival Rotterdam trok dit jaar 353.000 toeschouwers, dat is 12.000 meer dan vorig jaar.
Bovendien kwamen er 393 filmmakers & kunstenaars naar de Maasstad. Dit jaar zag ik acht films verspreid over vijf dagen, waaronder twee films uit de Tiger Award competitie, films van makers die hun eerste of tweede speelfilm vertonen. Te weten Les Signes Vitaux van Sophie Deraspe uit Canada, over een vrijwilligster die werkt op een afdeling met terminale patiënten van een ziekenhuis en zich daarin, volgens haar vriend, te veel verliest. En een van de drie terechte winnaars van de Tiger Award, Alamar, de tedere en liefdevol gemaakte film van de Mexicaan Pedro Gonzales-Rubio. Hij gaat over een net gescheiden vader, die zijn vijf-jarige zoontje meeneemt op een vistocht, per boot door de ongerepte natuur van het Mexicaanse Koraalrif de Banco Chinchorro. Alamar wordt later dit jaar uitgebracht door het Filmmuseum.
Meer dan voorgaande jaren viel me op hoe somber en zwaar de onderwerpen van de films in het programma waren. De cinema is een afspiegeling van de maatschappij, die er ook inderdaad niet zo vrolijk uitziet met zijn aardbevingen, dreigend terrorisme en de kredietcrisis. De programmeurs zijn afhankelijk van het aanbod, maar hoeveel films over gevangenissen, oorlog, vervreemding, en andere ellende kan een mens verdragen. Soms krijg je wel eens de indruk dat hoe zwartgalliger het thema van de film is, des te meer hij serieus genomen wordt door collega’s uit de filmindustrie. Het lijkt bijna of een verontrustend en zwaar thema een nieuwe norm is geworden. Daarmee wil ik niet zeggen dat films met een donker thema slecht zijn, zeker niet als de filmmaker op integere wijze zijn persoonlijke worsteling tot uitdrukking brengt. Zoals in de film Lebanon van de Israëlische filmmaker Samuel Maoz, die zijn eigen ervaring als tanksoldaat in de oorlog tussen Libanon en Israël in beeld bracht. De hele film speelt zich af in een tank, zodat de kijker zich in kan leven in de claustrofobie en angsten van een tanksoldaat. Deze aangrijpende film won de Gouden Leeuw in het filmfestival in Venetië. Maoz werkte maar liefst twintig jaar aan Lebanon.
Toch is deze tendens, films met een verontrustend, somber en donker thema te laten overheersen, al enkele jaren aan de gang; ook in het IDFA en andere filmfestivals zijn de ‘doom and gloom’ onderwerpen in de meerderheid. Een criticus noemde het eens sarcastisch ‘de goede doelen films.’ Hoe heftiger en afschuwelijker de misstanden hoe beter, lijkt het. Ik ben ervan overtuigd dat (film)-kunst niet alleen de donkere kant van het leven moet tonen, maar ook de lichte, mooie en humoristische kant. Kunst zou ook een tegengif kunnen bieden, tegen de destructieve krachten in de samenleving. Om nog even in filmsferen te blijven; een personage gespeeld door Roberto Benigni in Down by Law van Jim Jarmusch zei het zo treffend: ‘ it’s a sad and beautiful world’. Inderdaad triest én prachtig, allebei tegelijk. Het gaat om het evenwicht.
Tags: IFFR
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Dat lijkt mij geweldige serie , ik keek ... -
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof!
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Anoniem Woensdag 17 maart 2010 om 12:46
Ha Ha. Ga m'n column over Alex van Warmerdam maar lezen, of zelf weer een stuk schrijven lijkt me ook een goed idee.
Anoniem Woensdag 17 maart 2010 om 11:38
...laat je het daar bij zitten?
Jammer; we waren net zo lekker bezig.
Anoniem Woensdag 17 maart 2010 om 08:28
slaap zacht...
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 22:57
Nu genoeg erover? Grappenmaker:
Ik kan zeker wel ontkennen dat het mij niet is opgevallen dat de meeste films over zware, sombere en verontrustende onderwerpen gaan, want het was mij niet opgevallen.
Wat ik zag, en met mij vele anderen, waaronder Steven Kraan, was dat het IFFR er weer in was geslaagd om een eclectisch programma aan te bieden, niet overwegend zwartgallig en niet overwegend onevenwichtig.
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 14:51
Nou, nou, dit wordt wel een hele polemiek zeg.William, je bent zelf ook op het IFFR geweest, als je alleen al het Volkskrant-programma bekeek, moet het je opgevallen zijn dat de meeste films gaan over zware, sombere en verontrustende onderwerpen.. Dat kun je onmogelijk ontkennen. Nu genoeg erover!
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 14:22
Een steekproef is gewoonweg niet de gepaste manier om een filmfestival van dit formaat te beoordelen.
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 14:19
Dus als jij dertig beklemmende, verontrustende films vol: 'roofdierkapitalisme, wanhoop en noodlot' steekproefgewijs uit een aanbod kiest waarvan de tweehonderdzeventig die overblijven niet beklemmend, verontrustend en vol van: 'roofdierkapitalisme, wanhoop en noodlot' zijn, dan is dat volgens jou een betrouwbare manier om een een festival te beoordelen?
Wat professionaliteit betreft zie ik het als mijn plicht om kritiek te geven op het werk van andere schrijvers en verwacht ik ook zeker dat zij hun kritiek leveren op het mijne.
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 13:01
kritiek kan ik best hebben, maar het moet goed onderbouwd zijn en jou opmerking over de steekproef was niet al te intelligent.Ik vind het ook wat raar dat schrijvers van deze site elkaar onderling vliegen gaan afvangen, niet erg professioneel.
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 12:52
Mijn excuses, ik wist niet dat je zo lichtgeraakt was.
In de toekomst zal ik eraan denken je te ontzien.
Anoniem Dinsdag 16 maart 2010 om 12:51
Mijn excuses, ik wist niet dat je zo lichtgeraakt was.
In de toekomst zal ik eraan denken je te ontzien.
Anoniem Zaterdag 13 maart 2010 om 13:43
he William heb je niets beters te doen dan spijkers op laag water te zoeken?
Concentreer je maar op je eigen artikelen?
Anoniem Zaterdag 13 maart 2010 om 12:28
In dit geval een niet al te betrouwbare.
Anoniem Zaterdag 13 maart 2010 om 12:10
Het heet niet voor niets een steekproef William...
Anoniem Zaterdag 13 maart 2010 om 11:58
Dat is misschien betrouwbaar als je bananen aan het keuren bent, maar films?
Anoniem Zaterdag 13 maart 2010 om 11:57
Je hebt het over een steekproef van om en nabij de dertig films uit een programma van om en nabij het tienvoudige aan films.
Anoniem Vrijdag 12 februari 2010 om 15:35
Beste Steven,
Even voor alle duidelijkheid, het gaat niet om mijn persoonlijke keuze, maar meer over de programmering in het algemeen van deze editie. Ik heb een steekproef gedaan van zo'n 20 a 30 films in het programma, die worden omschreven met woorden als: 'beklemmend,verontrustend, roofdierkapitalisme, wanhoop en noodlot' etc.
Maar goed dat je reageert, daar is een column voor bedoelt.
Vriendelijke groeten,Jaap
Anoniem Vrijdag 12 februari 2010 om 14:37
Toch grappig hoe iedere bezoeker een totaal ander beeld kan krijgen van waar het IFFR voor staat. Ik vond deze editie van het filmfestival namelijk helemaal niet zwartgallig of onevenwichtig. Ik noem The Trotsky, een sterke komedie over een jongen die denkt de reincarnatie van Leon Trotski te zijn. Spannende avonturenfilm Soul Boy. El Sol, absurdistische animatie zoals South Park, maar absurder. Skeletons, onderkoelde Britse Humor. Japanse ongein in Symbol. Ninja spektakelfilm Kamui. Fantastic Mr. Fox, Do It Again, Trash Humpers, noem maar op. Om een lang verhaal kort te maken, de 39ste editie van het IFFR was zoals divers zoals altijd. Voor elk wat wils. Evenwicht ontbrak dan ook niet in de programmering, misschien enkel in jouw filmkeuze dit jaar.