movie scene

Regisseur Edgar Wright adapteert een stripverhalenreeks vooral met stijl naar het witte doek.

Een 8-bit design van het alom bekende Universal logo, gevolgd door een 8-bit sound, zet de toon voor de wereld waarin de kijker stapt, tevens creëert het eenzelfde gevoel wanneer bijvoorbeeld de Looney Tunes tune als intro wordt ingezet. Scott Pilgrim vs. the World is als adaptie van Bryan Lee O'Malley's geschreven en getekende comic uiterst kundig. De plot heeft gelijkenissen met de Mortal Kombat serie van Midway, dat in 1992 uitkwam, en destijds controversieel was door de bloedige en gewelddadige manier van het doden van de tegenstander. Ook is er een gelijkenis met de musical waarin karakters hun emoties in zang etaleren. In Scott Pilgrim vs. the World wordt emotie met een gevecht beslecht.

Princess Toadstool
De 23-jarige Scott Pilgrim (Michael Cera) is bassist van de muziekgroep Sex Bob-omb. Wanneer hij Ramona Flowers ontmoet, raakt hij stapelverliefd, en doet er vervolgens alles aan om met haar in contact te komen. Maar om een relatie met haar te kunnen aangaan, moet hij haar zeven evil exen verslaan. Scott gaat natuurlijk de uitdaging aan want Ramona Flowers is met haar frivole kapsel, dat om de tien dagen van kleur verandert, natuurlijk een must have voor Scott. Ramona Flowers (Mary Elizabeth Winstead) is onbetwist de Princess Toadstool van Scott Pilgrim vs. the World, en hiermee is er een gelijkenis met de in 1985, in Japan verschenen game Super Mario Bros. Edgar Wright's Hot Fuzz (2007) bezat snelle dialogen, een snelle montage, en ook het gebruik van flash forwards was hem niet vreemd. Met Bill Pope als cameraman, verantwoordelijk voor The Matrix-trilogie (1999, 2003) en Spiderman 2 (2004), heeft producent Marc Platt een perfecte combinatie gevonden voor een film die hij in de bijbehorende persmap omschrijft als een wereld "that is part comic book, part ninja, part kung fu, part anime, part manga. Yet, at the heart of it are these appeaing, accessible kids that you recognize, who have accessible and emotional journeys". Er werd veelal simultaan met twee camera's gefilmd waardoor je als kijker belandt in een wereld van druk gemonteerde beelden, vol van effecten, kleuren, titels, en handelingen.

Video Game en Manga iconografie
In zijn stripverhalenreeks hanteert O'Malley een video game en manga iconografie in de plaatjes om emoties van karakters uit te drukken, emoties die op een soortgelijke wijze in de film naar voren komen. In de persmap zegt regisseur Wright dat hij visueel interessante komedies wil maken, en dat Scott Pilgrim vs. the World voor hem de kans was om zijn gedachten de vrije loop te laten. Er is 5 jaar geschreven aan het script dat qua plot lijkt op een video game. Co-scenarist Michaell Ball zegt over Wright: "The man doesn't sleep. His focus on every detail of story and script made for an exciting process. We both enjoy the adrenaline rush that comes from a tight deadline and a quadruple espresso".

Autobiografie
Het deels autobiografische verhaal van Bryan Lee O'Malley's comicreeks, het leven van Scott in Toronto in zijn twintiger jaren is indrukwekkend op locatie vormgegeven. Ook zijn de acteerprestaties van Michael Cera, en Mary Elizabeth Winstead niet alleen uitmuntend, maar ook fysiek veeleisend als gevolg van de vele vechtscènes waar coördinator Peng Zhang verantwoordelijk voor is. Zhang, ooit onderdeel van Jackie Chan's en Jet Li's teams, combineert choreografie met caleidoscopische animatie special effects, waar het eerste gevecht in de film een voorbeeld van is. Het maakt van Scott Pilgrim vs. the World een uiterst bevredigende kijkervaring. Alleen had de ontknoping van de introductie van 'de moeder' der exen, Gideon Graves (Jason Schwartzman), in derde akte, korter gekund. Niettemin een staaltje verbluffende cinema.

Conclusie
Edgar Wright slaagt erin een stripverhalenreeks vooral met stijl naar het witte doek te brengen, en ziet zich hierbij vooral geholpen door zijn acteurs, de vormgeving, de gevechtschoreografie, en het camerawerk van Bill Pope. Een must see.