movie scene

Een weergaloze eigentijdse rollercoaster vermomd als jaren '80 film.

Nachtelijk Los Angeles. Een sportwagen staat voor een verlaten loods. De driver in de auto scherpt zijn zintuigen. Dan stormen twee overvallers de auto in, waarna deze wegscheurt. Wat volgt is een kat-en-muis spel met de politie. Plankgas wordt afgewisseld met zich schuilhouden. Dit alles gebeurt met een concentratie en ingetogenheid die we van een actiefilm, waar de film in eerste instantie aan doet denken, compleet niet gewend zijn.

Schijn bedriegt
Een film die in niets is waar hij op het eerste gezicht op lijkt; zo is Drive nog wel het beste te omschrijven. De film begint met credits in roze schrijfletters en vette synthesizer-muziek; iets wat je direct met populaire films uit de jaren '80 associeert. Wat zich vervolgens ontrolt, staat zowel qua vorm als inhoudelijk echter stevig in onze tijd. En iemand die denkt op grond van de titel en de trailer een film te zien waar constant op het gaspedaal wordt gedrukt, komt ook bedrogen uit. Regisseur Nicolas Winding Refn heeft met Drive onder een laag actie een gelaagd en verontrustend drama gemaakt.

Het verhaal van Drive valt eenvoudig samen te vatten. De film draait om Driver (Ryan Gosling) die als stuntcoureur is voor Hollywood-films. In de nachtelijke uren verdient hij wat bij als chauffeur van vluchtauto's bij overvallen en andere criminele activiteiten. Hij geeft hen vijf minuten, niet meer. Hij draagt geen wapen en is verder niet betrokken bij de zaak. Deze regel moet hij noodgedwongen breken als hij door een mislukte overval persoonlijk betrokken raakt bij een criminele bende. Plotseling wordt er op hém gejaagd. Voor het eerst lijkt hij klemgereden.

Diepte
Grote hoofdrolspeler in Drive is Ryan Gosling als Driver. Hij weet zijn karakter, dat ogenschijnlijk rustig en afstandelijk alles ondergaat, door een bepaalde blik of beweging een enorme diepte te geven. Gosling is dan ook op dit moment één van de meest veelbelovende acteurs uit Hollywood. Met Half Nelson (2006) waarin hij een drugsverslaafde leraar speelde, werd hij bekend bij een groter publiek. Daarna volgden nog rollen in Blue Valentine, All Good Things en Crazy, Stupid, Love. Momenteel is hij ook te zien als spindoctor in de politieke thriller The Ides Of March.

Verder bestaat de sterke cast uit Carey Mulligan (Never Let Me Go, An Education), Oscar Isaac (Sucker Punch, Robin Hood), Albert Brooks (Broadcast News, Out Of Sight) en Ron Perlman (La Cité Des Enfants Perdus, Hellboy). Het strak in elkaar stekende scenario van Hossein Amani (Jude, The Wings Of The Dove) is gebaseerd op het gelijknamige boek van James Sallis en het dynamische camerawerk is in handen van Newton Thomas Sigel (The Conspirator, The Usual Suspects). Een bijzondere vermelding moet er zijn voor de soundtrack van Cliff Martinez. Op Refn's aangeven zorgde hij voor een retro-score die met synthesizer europop zo uit de jaren '80 lijkt te komen, aangevuld met een aantal andere nummers, waaronder "Nightcall" van de Franse elektromusicus Kavinsky die tijdens de openingscredits meteen de sfeer bepaalt.

Indrukwekkend oeuvre
De Deense regisseur Nicolas Winding Refn kreeg voor Drive in Cannes de prijs voor Beste Regie. Een terechte toekenning, want alhoewel de cast geweldig is, de soundtrack fenomenaal en de cinematografie zeer sterk, is het vooral de regie over al deze losse delen die de film tot een meesterwerk maakt. Samen met het ritme van de film zorgt deze sterke regisseurshand ervoor dat je de volle 100 minuten op het puntje van je stoel blijft zitten. De 41-jarige regisseur heeft de laatste jaren al een indrukwekkend oeuvre opgebouwd met als rode draad het opzoeken van grenzen door zijn gebruik van hard geweld en zijn visueel uitbundige stijl. Hij werd bekend met de keiharde trilogie Pusher en films als Bronson en Valhalla Rising. Al zijn stijlkenmerken lijkt hij in Drive op een bijzondere manier samen te bundelen. De film is absoluut gewelddadig en zit vol met actie. Maar daarnaast is het dramatische verhaal minstens zo belangrijk en besteedt hij veel aandacht aan het op eigen wijze in beeld brengen van scènes. Zo filmde hij de scènes van de racende auto bijna alleen vanuit de auto zelf, om zo het idee te creeëren van een duiker in een tank vol haaien. Door vanuit het perspectief van de hoofdpersoon te blijven, wordt de spanning tot grote hoogte opgebouwd. Ook laat hij in een aantal scènes het beeld voor zich spreken, zonder terug te hoeven vallen op dialoog of muziek. Refn laat in deze video wat los over zijn visie op het filmen van Drive.

Conclusie
Met Drive levert regisseur Nicolas Winding Refn een waar meesterwerk af. In zijn handen wordt de combinatie van een sterke cast, een goed scenario en indrukwekkend camerawerk meer dan de som van de losse delen. Het is dan ook terecht dat hij in Cannes hiervoor bekroond werd. Onder het jaren '80-vernis blinkt een hoogst originele en eigentijdse film, waarbij je als kijker voortdurend op het verkeerde been wordt gezet. Drive is een actiefilm met een sterke dramatische structuur, een film met geweld en verstilde momenten en met een afloop die tot het laatste shot ongewis blijft.

Dat de film meer is dan aan de oppervlakte te vermoeden valt, merkte ook een Amerikaanse bezoekster van de film. Een paar weken geleden klaagde de vrouw daar de distributeur van Drive aan, omdat volgens haar de trailer van de film totaal niet overeen kwam met de film zelf. Dat dit voorval sterk voor de film pleit, mag duidelijk zijn.