movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Specials » Columns
- 11-01-2013
- Geplaatst door Omar Larabi
Column: Hoe groot is de kloof tussen artistiek en commercieel succes?
De voorspelbaarheid van het oppervlakkige domineerde woensdagavond de People’s Choice Awards te Los Angeles.
De hegemonie van The Hunger Games is een prachtig voorbeeld van hoe het grote geld nog steeds met verve triomfeert. Vooral het Amerikaanse publiek laat, bij gebrek aan gedegen cultuurkennis, de interessantere filmproducties van 2012 graag links liggen. De keuze van het publiek om films als Ted te waarderen met een bokaal is ronduit armoedig. Bovenal is de keuze voor The Hunger Games volstrekt curieus. Deze verfilming lijkt in alle opzichten op het esthetische en narratief interessantere Battle Royale dat in 2012 in geremasterde versie weer op de markt kwam, en hoger werd aangeslagen dan het vehikel van Jennifer Lawrence.
Waar zijn de Zero Dark Thirty’s, The Masters’s en Argo’s tijdens een dergelijke ceremonie? Ach, een aanzienlijk deel van het Amerikaanse publiek zal dankzij een structureel gebrek aan aanbod nooit in de gelegenheid komen om dergelijke films te zien. In Fly-Over Land (Het Midwesten) is in ieder geval geen behoefte aan verdieping en zelfs in New York blijkt het naarstig zoeken naar een aantrekkelijk filmhuis. De People’s Choice Awards zijn exemplarisch voor de grote kloof tussen artistiek en commercieel succes. In tegenstelling tot de National Critic Assocation Awards, waarbij films als Amour domineerden, kiest het publiek voor laagdrempelige prullaria.
Dan mogen we in Nederland tevreden zijn met het feit dat nog zoveel mensen de Franse film Intouchables hebben gezien. Deze film staat ook op de shortlist voor de Oscars en de Bafta’s. Wij zijn blijkbaar niet bij voorbaat allergisch voor alles wat vreemd en verfrissend is, een fenomeen dat in de volksmond nog wel eens wordt gedefinieerd als kunst. En we weten Franstalige cinema blijkbaar beter te waarderen dan onze buren aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Overigens is Intouchables helemaal niet zo kunstzinnig, zeker ten opzichte van Amour. Maar dat terzijde.
De hegemonie van The Hunger Games is een prachtig voorbeeld van hoe het grote geld nog steeds met verve triomfeert. Vooral het Amerikaanse publiek laat, bij gebrek aan gedegen cultuurkennis, de interessantere filmproducties van 2012 graag links liggen. De keuze van het publiek om films als Ted te waarderen met een bokaal is ronduit armoedig. Bovenal is de keuze voor The Hunger Games volstrekt curieus. Deze verfilming lijkt in alle opzichten op het esthetische en narratief interessantere Battle Royale dat in 2012 in geremasterde versie weer op de markt kwam, en hoger werd aangeslagen dan het vehikel van Jennifer Lawrence.
Waar zijn de Zero Dark Thirty’s, The Masters’s en Argo’s tijdens een dergelijke ceremonie? Ach, een aanzienlijk deel van het Amerikaanse publiek zal dankzij een structureel gebrek aan aanbod nooit in de gelegenheid komen om dergelijke films te zien. In Fly-Over Land (Het Midwesten) is in ieder geval geen behoefte aan verdieping en zelfs in New York blijkt het naarstig zoeken naar een aantrekkelijk filmhuis. De People’s Choice Awards zijn exemplarisch voor de grote kloof tussen artistiek en commercieel succes. In tegenstelling tot de National Critic Assocation Awards, waarbij films als Amour domineerden, kiest het publiek voor laagdrempelige prullaria.
Dan mogen we in Nederland tevreden zijn met het feit dat nog zoveel mensen de Franse film Intouchables hebben gezien. Deze film staat ook op de shortlist voor de Oscars en de Bafta’s. Wij zijn blijkbaar niet bij voorbaat allergisch voor alles wat vreemd en verfrissend is, een fenomeen dat in de volksmond nog wel eens wordt gedefinieerd als kunst. En we weten Franstalige cinema blijkbaar beter te waarderen dan onze buren aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Overigens is Intouchables helemaal niet zo kunstzinnig, zeker ten opzichte van Amour. Maar dat terzijde.
Like MovieScene op facebook
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
janroselaar Zondag 13 januari 2013 om 13:58
Ik moet hier overigens nog bij vermelden dat ik The Hunger Games erg leuk vond. Amour is inhoudelijk aangrijpender, maar The Hunger Games is fijner om naar te kijken. Het zijn dan ook totaal verschillende soorten films die ieder op hun eigen merites beoordeeld dienen te worden.
Overigens is Amour in de USA pas op 19 december is premiere gegaan, dus het is niet gek dat hij overgeslagen wordt bij de People's Choice Awards, want de meeste people hebben nog niet de kans gekregen hem te zien. Ik zag hem ook pas deze week.
Lianne Zondag 13 januari 2013 om 10:08
De vraag is echter: is oppervlakkig erg?
Persoonlijk vind ik van niet. Ik denk dat grote, commerciele films doen waarvoor films in den beginne zijn gemaakt: entertainen. Voor wie verdieping zoekt, zijn er independents en art-house films. Beide soorten kunnen prima naast elkaar bestaan en het is dan ook niet gek dat op zijn People Choice uitreiking gekozen wordt voor de films met de hoogste entertainmentwaarde voor het grote publiek. De films met meer diepgang en/of artistieke waarden komen bij andere awards wel aan bod.
Overigens kan ik me soms doodergeren aan de pretentieuze toon van art-house films. "Kijk mij nu eens artistiek doen!" de hele essentie van de film ontgaat me dan en ik heb geen idee waar ik naar zit te kijken. Ik kijk de film voor het verhaal en als dat verhaal goed is, dan is de film goed. Of het nu een blockbuster is of een kleine productie uit een land met een onuitspreekbare naam. Op papier is The Hungergames een goed verhaal, de keuzes die er bij de verfilming zijn gemaakt doen dat echter teniet.
janroselaar Zaterdag 12 januari 2013 om 19:09
Zag deze week Amour. Een goede film, maar wat is er precies 'kunstzinnig' aan? Het feit dat het een inhoudelijk degelijke, Franstalige film over een controversieel en actueel onderwerp is maakt het wat mij betreft nog niet kunstzinnig.
Ik vind dat het hoog tijd wordt het begrip 'arthouse' wat specifieker te definieren, want tegenwoordig lijkt het er steeds meer op dat Europese films per definitie als arthouse/kunst en Amerikaanse films uitsluitend als commercieel worden beschouwd. Een Europese film als Het Bombardement verdient het niet de eerstgenoemde term als stempel te krijgen, terwijl The Master duidelijk meer is dan uitsluitend commercieel. Zo zwart/wit ligt het simpelweg niet en dat weten mensen aan beide kanten van de oceaan best.
Bovendien zullen die inhoudsloze commerciele Amerikanen Amour toch wel weer in eigen taal remaken als hij Oscars gaat winnen. De niet-zo-kunstzinnige Intouchables ondergaat ironisch genoeg al hetzelfde lot.