Deze sites vind je misschien ook leuk Fashionscene.nl, Chicklit.nl, en meer

Meer sites die je misschien ook leuk vindt

Girlscene Ze
Fashionscene Beautyscene
Chicklit Moviescene
Partyscene Vrouwen
Foodness I Want That Must Have
Shopgids Beautybox
Find My Musthave Reequest
  • Recensies » TV-series
Game of Thrones S4E6: The Laws of Gods and Men – recap

Game of Thrones S4E6: The Laws of Gods and Men – recap

Game of Thrones laat zich halverwege het vierde seizoen van zijn beste èn slechtste kant zien.

Spoiler waarschuwing: In dit artikel worden plotdetails uit Game of Thrones tot en met de betreffende aflevering besproken.

Groot zijn is onhandig. Het is moeilijk je door deurposten te manoeuvreren en je stoot constant tegen dingen aan. In The Laws of Gods and Men blijken ook Weiss en Benioff onhandig met de omvang van Game of Thrones om te gaan. Het meest schrijnende voorbeeld is de scène waarin Theons zus Yara weer opduikt. We zagen haar voor het laatst aan het einde van vorig seizoen, waar ze claimde dat ze haar broertje te gaan bevrijden met behulp van de vijftig beste strijders van de Iron Islands. Nu, 6 afleveringen later, heeft ze haar vaart om Westeros voltooid. Aan land blijkt het garnizoen van het Dreadfort weinig strijd te leveren en binnen de kortste keren staat ze in de cel van Theon. Wat Yara daar aantreft lijkt echter meer op een zak botten dan op haar strijdlustige broertje. Ze wil hem toch meenemen, maar voor ze de kans krijgt wordt haar weg versperd door de man des huizes: Ramsay Snow. Wat volgt eindigt in één van de meest twijfelachtige plotpunten tot nu toe. Ramsay - duidelijk aan de verliezende kant - dreigt namelijk zijn honden op de indringers af te sturen. Hierna maakt Yara schijnbaar zonder te twijfelen rechtsomkeert naar de boten. Na een paar boze woorden wordt er zonder blikken of blozen gesneden naar de aftocht. Zowel Asha als Ramsay gooit de handdoek in de ring. Een maandenlange zeereis voor niets. Het belangrijkste punt van de scène was uiteraard om te laten zien dat er vrijwel niets meer van Theon over is in Reek. Een ongeloofwaardig en gebeurtenisloos zijplot bedenken was echter niet de enige optie.
 
Villain
In de scène worden ook wat merkwaardige keuzes gemaakt wat betreft de karakterisering van Ramsay. Waar we hem eerst kenden als een sadistische manipulator van de psyche, verandert hij in het gevecht in een met twee messen bewapende vechtmachine die het niet nodig vindt bepantsering om te binden. Dit doet af aan het ongemak wat hij eerder opwekte. In de scène die op het gevecht volgt komt dit veel beter naar voren. Hierin wordt de wantrouwende Reek een bad aangeboden. Eenmaal in het water doopt Ramsay een bundel stof in het water. Met ogen als borden staart Reek naar de handeling. Laat Ramsay iets los in het badwater? Of verbergt hij een wapen? De angst is echter voor niets: het is een simpele doek. Deze paranoia is te danken aan de, hoewel niet altijd subtiele, schizofrene wijze waarop Ramsay met Reek omgaat. De persoonlijkheid van de bastaard bevindt zich steeds in een ongemakkelijke balans tussen charmant en huiveringwekkend. Zowel de kijker als Reek wordt meegenomen in zijn psychologische spel. De nadruk op deze kant van het personage maakt de keuze hem zelf te laten vechten nog vreemder. Hij was eng, omdat hij geen wapens nodig had.
 

 
Van blad naar beeld
De problemen in de Dreadfort-sequentie komen grotendeels voort uit de complicaties van het adaptatieproces. Waar George R.R. Martin zijn personages met gemak een boek lang kan laten verdwijnen, is de nood karakters relevant te houden bij televisie hoger. Neem Yara. Tot nu toe is ze slechts in enkele scènes voorgekomen, waardoor ze in de brij van namen slechts vaagjes bij de kijker in het geheugen hangt. Een optreden tussendoor was dus nodig. Daarnaast was het ook geen optie om Theon en Ramsay een seizoen lang op hun achterwerk door te laten brengen. Afgelopen seizoen werd deze verhaallijn al tot het uiterste gerekt, waardoor een gebrek aan gebeurtenissen de doodssteek zou zijn. Dit neemt niet weg dat de oplossing voor het probleem vrij slordig wordt aangepakt. Hier had meer ingezeten.
 
Troon van vuur
In tegenstelling tot dit tripje naar het noorden, speelt het grootste deel van The Laws of Gods and Men zich toepasselijk af in verschillende troonzalen. Waar anders zou het recht uit de titel zege moeten vieren? Twee van deze zalen zijn nieuw voor de show. Allereerst is daar de troonzaal in Meereen, gebruikt door Daenarys om 214 verzoeken aan te horen. De eerste op het programma is een herder wiens kudde geiten aan is gevallen door de vrij vliegende Drogon; wederom bevestigend dat Dany de controle verliest over haar “kinderen”. Nummer twee is Hizdahr zo Loraq, gespeeld door nieuwkomer Joel Fry. Deze edele confronteert Dany ermee dat ze zijn vader heeft gekruisigd in haar vurige vergelding voor de moord op 163 kindslaven. Zijn verzoek zijn vader te kunnen begraven wordt gehonoreerd. 212 verzoeken volgen, Dany’s koningschap is begonnen.
 
Troon van goud
Waar in Meereen voor de koningin gebogen wordt, moet ver weg een koning zelf op zijn knieën. Stannis arriveert namelijk samen met Davos in Braavos, de grachtenstad waar de Iron Bank zich bevindt. Door de bankiers te attenderen op de grote schuld van de troon hopen ze hun steun te krijgen. Een fundament voor vertrouwen in Stannis’ claim ontbreekt echter. Davos, retorisch meer getalenteerd dan zijn koning, weet Tycho Nestoris en collega’s echter te overtuigen. In de scène weerklinkt een uitwisseling uit seizoen twee. Toen stelde Varys Tyrion namelijk voor een opmerkelijk raadsel. In zijn verhaal proberen drie personen een huursoldaat - duidelijk de gewone man symboliserend - te overtuigen de andere twee te vermoorden. De eerste is de wettige koning, de tweede een priester die de goden aan zijn zijde zegt te hebben en de derde een rijke man die hem goud biedt. De vraag is, wie heeft hier de macht? De enige oplossing is dat in dit scenario de macht ligt bij de soldaat, de keuze is aan hem. Maar waarom volgen mensen dan toch steeds leiders? Hij antwoordt dat macht ligt waar men denkt dat de macht ligt. De oplossing voor dit probleem lijkt Stannis te vinden door zich in de positie van ieder van de drie hypothetische personen te gieten. Zo kondigde hij zichzelf al eerder aan als de rechtmatige koning, en wordt hij door Melisandre voorgedragen als door de goden gekozen. Met de steun van de Iron Bank heeft hij ook het goud achter zich. Als één koning alles kan bieden, waarom zou de soldaat dan nog een ander volgen?
 

 
Troon van bloed
Ondanks dat er overzees belangrijke beslissingen worden genomen, voltrekt de hoofdgebeurtenis van The Laws of Gods and Men zich wederom in King’s Landing. Een dikke twintig minuten is uitgetrokken voor het proces van ieders favoriete Lannister. Hier komt dan eindelijk het voordeel van de enorme cast naar voren, een scherp contrast tekenend met de bestorming van het Dreadfort. Deze gelaagdheid van de scène – die zich volledig afspeelt in de Red Keep – was namelijk volledig te danken aan de subtiele interacties tussen de aanwezige facties, families en individuen. Het duidelijkste voorbeeld is de wijze waarop tussen de regels van het commentaar van de drie juryleden de machtsstrijd tussen de drie huizen te lezen is. Maar ook de andere aanwezigen hebben meerdere bedoelingen. Pycelle’s getuigenis is bijvoorbeeld zowel vergelding voor het moment dat hij door Tyrion in het gevang werd gegooid, als een poging de hielen te likken van Tywin en Cercei. Daarnaast zien we ook af en toe een schuine blik van Margaery, op de hoogte van de leugens die verspreid worden door haar kennis over de moord. Ze leert hoe ver de Lannisters durven te gaan om hun naam te zuiveren. En als Shae - geliefd door Tyrion, gehaat door Cercei, gewaardeerd door Oberyn, walging opwekkend bij Mace Tyrell - eenmaal de ruimte betreedt, wordt de situatie nog ingewikkelder. En dit zijn slecht een paar van de individuele verhaallijnen, allianties, vriend- en vijandschappen, verlangens en verachtingen die een rol spelen in deze scène.
 
A Game of Thrones
Aan het einde van een aantal onhandige vertellingen laat de serie in de laatste twintig minuten wederom zien waar het goed in is. De complexiteit zorgt er soms voor dat men in het jongleren van de plotlijnen een bal laat vallen, maar als het trucje werkt, is de uitkomst fabelachtig. Net als de Purple Wedding in The Lion and The Rose komen deze week een groot aantal plotlijnen bij elkaar, waardoor de subtext van ieder gesproken woord enorm wordt. De scène wordt daarbij ook geholpen door wederom een fenomenale prestatie van Peter Dinklage, die voor deze episode zomaar eens een Emmy-nominatie binnen kan slepen.
 
 
Losse gedachten:
  • De oplettende kijker had Joel Fry als Hizdahr zo Loraq al een aantal keer kunnen zien tijdens de belegering van Meereen in Breaker of Chains. Daar werd hij een aantal keer duidelijk in beeld genomen.
  • Het model van Dragonstone werd dit keer in het intro vervangen door Braavos. Voor de haven torent een grote bronzen soldaat waar de schepen onderdoor varen richting de stad. Iedere keer dat een schip passeert, klinkt een luid signaal om de haven te waarschuwen. Leuk detail is een muntje dat over een uit de grond rijzend aquaduct tuimelt. Braavos is dus de plek waar het geld rolt.
  • Deze aflevering heeft mij ervan overtuigd dat er een spin-off moet komen van Stannis en Davos in de wachtkamer. HBO!
  • De inrichting van de lobby van de Iron Bank was duidelijk bedoeld om de bezoeker zich klein te laten voelen. Stannis zat zichtbaar ongemakkelijk op de kleine bankjes tegenover de metershoge stoelen van de bankiers.
  • De rekrutering van Salladhor Saan door Davos vereiste een knap staaltje televisietoeval. Het kwam goed uit dat hij in de buurt was nu ze schepen nodig hadden.
  • Jorah’s blik richting Daenerys tijdens de zitting leek te zeggen: “Tja, jij was degene die zo nodig koningin wilde zijn….”
  • Eén van de meest hartverscheurende momenten in de aflevering was de blik van Tommen. Tyrion werd hier zelfs door zijn favoriete neefje met de neus aangekeken.
  • Mace Tyrell mag niet het meeste uitgediepte personage zijn, hoe hij in deze aflevering werd neergezet was zeker genieten geblazen. Zijn klungelige onbeholpenheid contrasteert mooi met de de vrije zelfverzekerdheid van Oberyn. Tywin weet in ieder geval waar de beste man goed voor is: “Lord Tyrell, be a good man. Fetch my quill and paper.”
  • Rodrik Cassels laatste woorden vlak voor zijn onthoofding blijven nagalmen in de scènes van Reek: “Gods help you, Theon Greyjoy. Now you are truly lost.” Alfie Allen heeft Theon compleet getransformeerd tot een lege huls. 

REACTIES

Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.

Volg ons

Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!

REGISTREREN INLOGGEN

SHOPTOPPERS

  • Just 6.5 op DVD

    €11,80Just 6.5 op DVD

  • Black Adam op Blu-ray

    €22,99Black Adam op Blu-ray

  • Nobody op Blu-ray

    €21,63Nobody op Blu-ray

  • Christopher Nolan Collection op 4K Ultra HD

    €177,93Christopher Nolan Collection op 4K Ultra HD

  • Inglourious Basterds op 4K Ultra HD

    €27,64Inglourious Basterds op 4K Ultra HD

  • Fast & Furious 9: The Fast Saga op Blu-ray

    €26,99Fast & Furious 9: The Fast Saga op Blu-ray

UITGELICHT

  • Game of Thrones S4E7: Mockingbird - recap Game of Thrones S4E7: Mockingbird - recap
  • Game of Thrones S6E3: Oathbreaker – recap Game of Thrones S6E3: Oathbreaker – recap
  • Game of Thrones S5E6: Unbowed, Unbent, Unbroken - recap Game of Thrones S5E6: Unbowed, Unbent,...
  • Game of Thrones S4E6: The Laws of Gods and Men – recap Game of Thrones S4E6: The Laws of Gods and...
  • Mad Men seizoen 7 - eerste indruk Mad Men seizoen 7 - eerste indruk
  • Girls seizoen 3 - recensie Girls seizoen 3 - recensie