movie scene

“Keep your enemies close”, zo luidt de tagline van The Double. De vijand blijkt zich soms dichterbij te bevinden dan verwacht.
 
Wanneer de keel van een Amerikaanse senator ’s nachts plots wordt doorgesneden, begint de CIA te vermoeden dat een voormalig Russische geheim agent met de naam Cassius weer op pad is. Het hoofd van de CIA haalt gepensioneerd agent Paul Shepherdson (Richard Gere) erbij vanwege de ervaring die hij in het verleden met soortgelijke zaken heeft opgedaan. Hij wordt hierbij gedwongen een team te vormen met Ben Geary, een jong FBI talent die zijn masterscriptie over Cassius heeft geschreven. Al snel wordt duidelijk dat Shepherdson de eigenlijke Cassius is, iets wat voor Geary en de CIA buiten zicht blijft. Wanneer het duo aan hun zoektocht begint ontvouwt zich een netwerk van tegenstrijdige belangen en loyaliteiten.  



Debutant
Met The Double maakt Michael Brandt zijn regiedebuut. Eerder werkte hij al als schrijver aan onder andere 2 Fast 2 Furious, 3:10 to Yuma en Wanted. Samen met Derek Haas, die eveneens aan eerder genoemde films geschreven heeft, heeft hij ook het screenplay voor The Double verzorgd. Voor zijn eerste film heeft Brandt een aantal grote namen tevoorschijn weten te toveren. De twee hoofdrollen worden gespeeld door Richard Gere (Pretty Woman, Chicago) en Topher Grace (Spider-Man 3, That 70’s Show). Verder heeft ook vermaard acteur Martin Sheen (Apocalypse Now, The Departed) een kleine rol als hoofd van de CIA. Jammer genoeg heeft hij alleen niet zoveel screentime.

Frictie
Door de omstandigheden worden de personages van Gere en Grace dus tot elkaar veroordeeld. De contrasterende belangen van beide personages zorgen voor een interessante dynamiek. De één wil zo dicht mogelijk bij Cassius komen, terwijl de ander de zaak zo gauw mogelijk een halt toe wil roepen. Helaas is er bijna niet van chemie te spreken tussen de twee acteurs. Met name Gere’s poging om een hard-boiled performance neer te zetten, komt enorm cheesy over. Het is ook vrij moeilijk om geen zucht te slaken wanneer zijn personage kritiek levert op het feit dat zijn hulpje geen ervaring in het veld heeft. De archetypes van de hardboiled veldwerker en het onervaren kantoorknaapje zijn niet bijster origineel uitgewerkt.



Criminal Minds
Films als Silence of the Lambs en Psycho zijn goede voorbeelden van films waarin de verkenning van de psyche van een crimineel een boeiend gegeven voor het plot kan zijn. In deze trend probeert Ben Geary in het hoofd van Cassius te kruipen Helaas blijft de gedachtegang van de crimineel in The Double lange tijd verborgen. De poging om een interessante protagonist/antagonist te creëren valt hierdoor in het water. De film houdt het echter niet bij de onthulling van Shepherdson. Het verhaal kent genoeg kronkels en wendingen om het publiek aan het gissen te houden. Sommige onthullingen neigen naar het ridicule, maar voor een film met niet al te serieuze pretenties houdt het de spanning er wel in.

Conclusie
The Double is een formulefilm over spionnen, complotten en dubbelagenten waarin wordt gestrooid met termen als ‘KGB’ en ‘Spetsnaz’. Deze informatie roept al genoeg verwachtingen op over het eindproduct van nieuwe regisseur Michael Brandt. De groteske details van plot en karakters worden enigszins gered door het weglaten van informatie, maar het blijft een weinig wereldschokkende film.