movie scene

Je bent 28 jaar en gelukkig getrouwd als er opeens een ontiegelijk knappe man tegenover je komt wonen. Je wordt hopeloos verliefd. Wat is de keuze die je uiteindelijke zult maken?

Lou en Margot zijn een gelukkig getrouwd stel met een leven dat neigt naar het huisje-boompje-beestje scenario. Lou is kok en kookboekenschrijver en Margot werkt als freelance journaliste. Hevige vlinders zijn na al die jaren echter wel vervlogen en neuken als konijntjes is er ook niet meer bij. Daarvoor in de plaats zijn Lou en Margot een verlengstuk van elkaar geworden, ze vormen een goed geoliede machine waarvan ze de bediening uit hun hoofd kennen. Als Margot voor haar werk naar het buitenland moet, ontmoet ze tijdens haar vlucht de scherpzinnige en mondige charmeur Daniël. Tijdens de lange terugvlucht naar Toronto houden ze elkaar gezelschap totdat het tijd is om het vliegtuig te verlaten. Maar het lot heeft andere plannen voor Margot: Daniël blijkt tegenover haar te wonen. Dit ongemakkelijke toeval behoedt Margot er voor Daniel te vergeten en geeft het startschot voor het steeds groter worden van een alles overwoekerende verliefdheid. In de het tropisch zomerse Toronto raakt Margot verhit in een ingewikkelde verhouding en zal ze uiteindelijk moeten kiezen voor haar oude leven of iets nieuws.



Black List
Take This Waltz stond op de Black List van 2009. Dit is een lijst samengesteld door 300 filmbonzen met daarop de beste filmscripts van dat kalenderjaar die nog niet verfilmd waren. Op de blacklist van 2009 stonden veel films die waarschijnlijk nog steeds onder een dikke laag stof liggen. Maar er zijn ook films die het inmiddels wel tot het witte doek hebben geschopt: The Social Network, Buried , Due Date, Water for Elephants en dan nu Take This Waltz. De titel van de film is afkomstig van het lied van Leonard Cohen dat is gebaseerd op een gedicht van Frederico Garcia Lorca “Little Vienesse Waltz”. Volgens regisseuse Sarah Polley een even tragisch als romantisch gedicht, dat je nooit helemaal snapt, maar dat je raakt op een diep emotioneel niveau.  Het thema van de film sluit hier vanzelfsprekend op aan. Met deze film hoopt Polley dat de kijkers zich, met de kennis van hun eigen liefdesleven onder de arm, gaan afvragen of Margot de juiste keuzes heeft gemaakt. Polley bewees met  haar vorige film Away From Her dat ze het verhaal kan vertellen over een koppel in de winter van hun leven, maar hoe zit het met een koppel dat zich in hartje zomer van hun leven bevindt?

What-the-fuck?
Ruim een jaar na zijn Canadese debuut op het Toronto film festival, krijgen we in Nederland de kans om Take This Waltz te aanschouwen. En dat is fijn, want het zou een schande zijn als deze dans ons zou worden ontnomen. Sarah Polley maakt geen films, ze recreëert  leven. En de keuze die Margot moet maken, lijkt even onmogelijk als het niet kunnen herkennen van haar emoties alsof ze ooit de jouwe waren. Margot komt met haar zeurderige en onverzadigbare karakter niet bepaald in aanmerking voor een Award nominatie; het siert Michelle Williams dat ze haar niet heeft willen opleuken. Het leuke in Take This Waltz is zonder twijfel afkomstig van Seth Rogen die als tevreden grommende teddybeer zijn vrouw en zijn kippen aanbidt. Wanneer Margot, in het heetst van haar keuzecrisis, tegen hem uitvalt over waardering en steun, is het enige dat hij kan zeggen: “What-the-fuck?”, simpelweg omdat emotionele uitbarstingen nooit helemaal zijn ding zijn geweest. In de liefdespiramide van Margot staat bovenbuurman Daniël, gespeeld door Luke Kibry, duidelijk bovenaan. Kirby speelt de rol met een passende vrije geest en de juiste hoeveelheid sensualiteit. Het enige minpuntje is echter dat zijn karakter niet consequent is. Alhoewel mensen van nature veranderlijke wezens zijn, lijkt de Daniël in het vliegtuig niet dezelfde Daniël als op het einde van de film.



Zachtjes kokend
Het moet gezegd worden dat Take This Waltz minder goed in staat is om de mannelijke kijker te bereiken. In deze film staan een ietwat verwarde vrouw en haar stuurloze gedrag centraal, iets wat maar weinig mannen zullen begrijpen. Maar juist daardoor wordt het doel dat Polley voor ogen had, bereikt: het liefdesleven van Margot naast het jouwe leggen. Alhoewel de acteurs de harten van de kijker stelen, is er ook een belangrijke rol weggelegd voor de symboliek en de setting. Het broeierige Toronto met zijn zachtwarme zomerkleuren is de perfecte achtergrond voor het zachtjes kokende liefdesverhaal. De woning van Lou en Margot, waar het ondanks de zon altijd donker is, vormt natuurlijk een symbolische tegenpool van de verlichte wereld waar Margot Daniël ontmoet. En uiteraard is er water, veel water, dat verkoeling moet bieden voor alles dat kookt en brandt.

Conclusie
Alles wat Polley voor ogen had, is haar gelukt. Take This Waltz is een is een emotionele filmervaring die je dwingt je eigen relaties onder de loep te nemen. Het resultaat daarvan zal ook de interpretatie van het einde van de film beïnvloeden. Het broeierige Toronto vormt de perfecte setting voor dit verhaal en Polley heeft daar verdienstelijk gebruik van gemaakt.  Niet door alle recensenten is deze film lovend ontvangen, maat wat mij betreft walst Take This Waltz daar moeiteloos overheen.