movie scene

Was ik een pretentieuzere schrijver geweest, dan had ik deze column begonnen met de melding dat er over het algemeen met een zeker dédain naar DreamWorks animatiefilms wordt gekeken. Maar gelukkig ben ik niet zo, dus zeg ik het gewoon wat directer: Hou op met de DreamWorks haat!

Tuurlijk, er was in het verleden reden tot walging. Shark Tale en Shrek 3 en 4 worden universeel als slechte films gezien en er waren ook animatiefilms die je voor de credits rolden al vergeten was. Sinbad: Legend of the Seven Seas? Niemand kent hem nog? Ik geef je geen ongelijk.
 
DreamWorks heeft ook het nodige gedaan om met name Disney-fans te irriteren. Allereerst natuurlijk Shrek, waarvan de eerste film een kolossale middelvinger naar alles Disney was. DreamWorks had daarna de smaak te pakken en maakte meer films die Disneys magische sprookjeswaarden ondermijnden. Je merkt het nu niet zo, omdat hun films sinds de opkomst van Pixar wat meer voor volwassenen worden geschreven. Maar om te zeggen dat DreamWorks Animation al vanaf het begin troep produceert, alleen maar omdat er ruzie was over het idee van een mierenfilm, dat uiteindelijk een race werd die twee best wel aardige films opleverden? Nee. Dat is gewoon gelogen. Antz vond ik best wel oké, maar The Prince of Egypt wordt tegenwoordig nog maar weinig genoemd. Dat terwijl ik het nog steeds een prachtige animatiefilm vind; beetje kolderiek in het begin maar al gauw visueel overdonderend mooi én respectvol naar het Oude Testament.
 
DreamWorks gooide na Shrek echter het roer om voor meer satirische films. Het is moeilijk om films in dat genre lang houdbaar te maken, maar ik denk dat ik zelden zo hard heb gelachen als bij Shrek 2 en Flushed Away. Kijk ze nog maar eens, de grapdichtheid in die films is echt geweldig. Toch krijgen ze lang niet zoveel liefde als Pixar. DreamWorks is ook geen Pixar, maar soms doen ze wel even hard hun best.
 
Dat begon me ongeveer rond Kung-Fu Panda op te vallen en – als je iemand bent die waarde hecht aan cijfergemiddeldes – zal het jou ook zijn opgevallen. Die zitten namelijk in de lift, met How To Train Your Dragon als uitschieter. Ik durf zelfs te zeggen dat Pixar’s Brave en DreamWorks Rise of the Guardians dit jaar nek aan nek zitten qua kwaliteit. Het hangt ervan af wat je precies zoekt; wat Brave mist in originaliteit, vult hun grootste concurrent aan met een paar van de mooiste designs dit jaar. Het is dus niet zo zwart-wit als sommige Disney acolieten je willen doen geloven. DreamWorks is de goede richting aan het opgaan!
 
Maar zullen ze die lijn voortzetten? De opkomst voor Rise of the Guardians was matig en de aandeelhouders beginnen te morren. Voeg daar aan toe dat Pixar volgend jaar wéér met een sequel aankomt (Monsters University is eigenlijk een prequel, maar je snapt wat ik bedoel) en ze hebben reden genoeg om ook meer op safe te spelen. How To Train Your Dragon 2 en 3 zijn al in productie, evenals Kung-Fu Panda 3. Wat houdt ze tegen om deze filmseries net zo hard uit te melken als Shrek? Onze vooroordelen zeker niet.