movie scene

Het prachtig geanimeerde kerstsprookje The Polar Express is vooral bedoeld voor de wat oudere kleintjes, maar zal ook de volwassenen voldoende vermaak bieden.

Op kerstavond ligt een jongetje in zijn bed te wachten op wat gaat komen. Sinds hij de baard van de Kerstman in het winkelcentrum omlaag trok, gelooft hij niet meer dat Santa Claus echt bestaat. Maar dan stopt er plotseling een trein voor zijn huis; The Polar Express. Deze trein, die geleid wordt door een eigenaardige conducteur, zit vol met kinderen. Het eindstation is de Noordpool, waar zij niemand minder dan de Kerstman hopen te ontmoeten. Voor ze daar aankomen, zullen zij zich in vele avonturen moeten storten. Het enige dat de jongen moet doen om veilig aan te komen is geloven. Geloven in zichzelf en in wonderen.



Kerstmis
De ‘kerstfilm’ is van traditie een film waarin warmte en moraal centraal staan. Binnen die grenzen is er echter nog voldoende te beleven, zo bewijst The Polar Express. Het verhaal gaat redelijk snel van start, waardoor we weinig meer weten van de (naamloze) hoofdpersoon dan het feit dat hij langzaam zijn geloof in de Kerstman begint te verliezen. Eenmaal aan boord van de magische trein valt hij van het ene avontuur in het andere. Zo leert hij gestaag dat hij eerst in zichzelf zal moeten geloven, voordat hij weer in de kerstgedachte kan geloven. Of dat lukt, zal geen verrassing zijn, maar de reis er naar toe is een feest voor jong en oud.

Motion capture
Het magische sprookje The Polar Express is een prachtige animatiefilm dat voor het eerst volledig gebruik maakte van motion capture. Bij deze techniek spelen acteurs in speciale pakken vol sensoren hun scènes, die automatisch vertaald worden naar digitale personages. Het is dus een geanimeerde film, maar de bewegingen van de karakters zijn gebaseerd op echte acteurs. Gelukkig heeft men er voor gekozen om de personages niet fotorealistisch te maken, zodat wel een echte animatiefilm ontstaat. De man die in deze uitzonderlijke techniek geloofde, was de innovatieve regisseur Robert Zemeckis (eerder verantwoordelijk voor het minstens zo knappe Who Framed Roger Rabbit). Samen met Tom Hanks, die meerdere personages insprak en van beweging voorzag, is hij dan ook de belangrijkste spil van deze film. Tegenwoordig is dat geen uitzondering meer (bekende voorbeelden zijn Gollum uit Lord Of The Rings of de Na'vi uit Avatar), maar het is nog altijd een unicum in de filmwereld dat alle rollen zo gespeeld worden. Later zou Zemeckis deze techniek perfectioneren met Beowulf en A Christmas Carol.



Verhaal
Het enige dat je The Polar Express mag aanrekenen, is dat het verhaal (gebaseerd op een kinderboek dat vooral in Amerika populair is) niet veel voorstelt. De personages zijn ondergeschikt aan het ene avontuur dat het andere in rap tempo opvolgt. Hierdoor is de binding met de hoofdpersonen minder groot dan mogelijk was geweest. Maar een echt probleem kan dit eigenlijk amper genoemd worden, want daarvoor is deze film veel te aanstekelijk.

Conclusie
Robert Zemeckis wist met The Polar Express de filmgrenzen te verleggen en alleen al daarom verdient deze film de nodige lof. Maar gelukkig houdt het daar niet op, want deze avontuurlijke kerstfilm valt geen moment stil. Een spannend verhaal vol warmte, vriendschap en een mooie moraal, wat kun je je tijdens de kerstdagen nog meer wensen? Pak de warme chocolademelk erbij, neem de kleintjes op schoot en geniet van deze magische treinreis.