movie scene

Coming of Age verhaal van een tienermeisje in Brooklyn.

Coming of Age verhalen zijn zo’n beetje het meest voorkomende genre in de Amerikaanse ‘indie’ scene. Het is dus ook niet zo gek dat de film It Felt Like Love ook op het net afgelopen Amerikaanse Sundance Festival draaide. De Amerikaanse ‘independent’ film industrie produceert vaak genuanceerdere karakters dan Hollywood. Toch is het de laatste jaren, mede door het succes van films als Juno, niet meer zo onafhankelijk als in de marketing wordt gepretendeert. Films mogen dan geen blockbuster budgets van honderd miljoen dollar hebben gekost, vaak lopen de budgetten nog wel in de miljoenen.


 
It Felt Like Love hoort niet bij die dure onafhankelijke films. De film werd in minder dan twintig dagen gedraaid en met een kleine crew. Alles werd op locatie gefilmd in Brooklyn waar de film zich volledig af speelt. It Felt Like Love gaat over veertien jarige Lila, een meisje dat het liefst zo snel mogelijk seks wil hebben. Zoals veel tieners is dit haar hoogste doel, simpelweg omdat iedereen hier als enige mee bezig lijkt te zijn. In Lila’s geval is dit een vriendinnetje dat vrij ver gaat met haar vriendjes en regelmatig van vriendjes wisselt. Dat zij er zelf misschien nog niet helemaal klaar voor is, wil er bij haar niet in.
 
De jonge Gina Piersanti die Lila speelt acteert briljant subtiel. Juist door haar onderkoelde emoties en onverschilligheid is ze de meest authentieke tiener in een coming of age drama in lange tijd. Met gedetailleerde close-ups en point of view shots van cameraman Sean Porter wordt je makkelijk weggezogen in Lila’s subjectieve wereldbeeld.  De regie van Eliza Hittman is minstens zo subtiel en juist door op de minder leuke situaties te focusen is haar film ontzetten onsentimenteel. Het maakt de film zoveel beter als het merendeel van de indie coming of age dramas. Toch gaat dit niet ten koste van de humor in de film, vaak geweldig uitgesproken in understated one liners door de jonge Gina Piersanti.


 
Conclusie
It Felt Like Love is één van de betere Amerikaanse indie films van de laatste jaren. Dat is een flinke verdienste, aangezien de film pas Eliza Hittman’s eerste film is. Dankzij haar sterke regie en de getalenteerde Gina Piersanti maakt de film een grote kans één van de drie Tiger Awards te winnen.