movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Recensies » Bioscoop
"You may be done with the past, but the past ain't done with you."
Een episch verhaal, dat is hoe The Place Beyond the Pines duidelijk is opgezet. Zowel het verhaal als de camera maken grote bewegingen en proberen alles aan elkaar te knopen of visueel te verbinden. Het is nogal een overgang voor regisseur Derek Cianfrance die in 2010 doorbrak met het kleine intieme Blue Valentine. Het lijkt er alleen op dat in zijn ambitie een grote film neer te zetten, de focus is verdwenen.
Motorcoureur
The Place Beyond the Pines begint als een echt spannend mannenverhaal, met een naturalisme zoals we die ook in Drive zagen; Luke, een stoere Ryan Gosling, die als motorrijder met twee andere coureurs in een ronde metalen kooi stunts uithaalt. Samen met de vele tatoeages wordt zo iemand neergezet die ogenschijnlijk nonchalant in het leven staat, maar waarvan je voelt dat de verbetenheid niet ver weg is. Als hij in het plaatsje Schenectady vlakbij New York zijn ex-vriendin weer tegenkomt, blijkt dat ze een zoon van hem heeft. Gewapend met vadergevoelens en plichtsbesef wil hij zijn zoon financieel ondersteunen en haalt via bankovervallen het geld binnen. Van een sociaal drama komen we zo terecht in harde aktie.
Circel
Dan maakt na een uur de film ineens een drastische draai en richt zich helemaal op agent Avery Cross (Bradley Cooper) die jacht maakt op Luke. Vanaf dat moment volgen we Avery's leven waar zowel zijn werk als zijn gezin als in een snelkookpan alle kanten op schiet. Als een kameleon verandert de stijl van de film hier ook weer in mee. Na deze fase gaat de film de derde akte in. Geen epos zonder een einde waar de circel weer samenkomt. Zo ook door Cianfrance die met wat kunst en vliegwerk probeert een logica in het triptiek aan te brengen. Je ziet alles dat is geprobeerd van 1+1 meer dan 2 te maken. Helaas lever de aanpak eerder 1,5 op; het einde is als een luchtbel die wordt leeggeprikt. De grote ambities keren zich zo tegen de film en de kijker.
Mislukking
Toch heeft The Place Beyond the Pines ook zeker geslaagde kanten. Er wordt zeer goed in geacteerd, delen van het verhaal zijn sterk en zowel de beelden als de soundtrack hebben een kracht die de film als totaal ver overstijgt. Het thema onthechting en vervreemding worden mooi samengevoegd met de aloude problematische vader-zoon relatie. De titel van de film, The Place Beyond the Pines, verwijst op haast poëtische manier naar de oorsprong van de plaats toen de Mohawk indianen het hadden over de 'velden voorbij de dennebomen'. Tegelijk betekent het verlangen naar iets wat buiten je bereik ligt. Een mooie metafoor voor het thema van de film. Waar de film echter uit de bocht vliegt, is de gezochtheid van bepaalde ontwikkelingen. Waarom ze op een gegeven moment elkaar weer opzoeken, blijft een raadsel. Ook de onderlinge verhoudingen worden soms te veel uitgespeeld en te lang uitgesponnen, waardoor met 140 minuten de film veel te lang aanvoelt.
Conclusie
Om The Place Beyond the Pines als een interessante mislukking te kenmerken, zou de zeker aanwezige kwaliteit tekort doen. Het is absoluut een moedige poging van Cianfrance om na het kleine Blue Valentine met zo'n groot veelomvattend verhaal te komen. Helaas lukt het hem niet er een consistent geheel van te maken. Daarvoor zijn de losse delen te verschillend qua stijl en opzet, uitmondend in een teleurstellend einde. De focus mist te vaak, waardoor de lange duur al snel tegen gaat staan. Maar de cast, de soundtrack en de meeslepende cameravoering trekken de film toch weer omhoog. En aan de andere kant van de heuvel wacht de ambitieuze Cianfrance ongetwijfeld een nieuw interessant project.
Een episch verhaal, dat is hoe The Place Beyond the Pines duidelijk is opgezet. Zowel het verhaal als de camera maken grote bewegingen en proberen alles aan elkaar te knopen of visueel te verbinden. Het is nogal een overgang voor regisseur Derek Cianfrance die in 2010 doorbrak met het kleine intieme Blue Valentine. Het lijkt er alleen op dat in zijn ambitie een grote film neer te zetten, de focus is verdwenen.
Motorcoureur
The Place Beyond the Pines begint als een echt spannend mannenverhaal, met een naturalisme zoals we die ook in Drive zagen; Luke, een stoere Ryan Gosling, die als motorrijder met twee andere coureurs in een ronde metalen kooi stunts uithaalt. Samen met de vele tatoeages wordt zo iemand neergezet die ogenschijnlijk nonchalant in het leven staat, maar waarvan je voelt dat de verbetenheid niet ver weg is. Als hij in het plaatsje Schenectady vlakbij New York zijn ex-vriendin weer tegenkomt, blijkt dat ze een zoon van hem heeft. Gewapend met vadergevoelens en plichtsbesef wil hij zijn zoon financieel ondersteunen en haalt via bankovervallen het geld binnen. Van een sociaal drama komen we zo terecht in harde aktie.
Circel
Dan maakt na een uur de film ineens een drastische draai en richt zich helemaal op agent Avery Cross (Bradley Cooper) die jacht maakt op Luke. Vanaf dat moment volgen we Avery's leven waar zowel zijn werk als zijn gezin als in een snelkookpan alle kanten op schiet. Als een kameleon verandert de stijl van de film hier ook weer in mee. Na deze fase gaat de film de derde akte in. Geen epos zonder een einde waar de circel weer samenkomt. Zo ook door Cianfrance die met wat kunst en vliegwerk probeert een logica in het triptiek aan te brengen. Je ziet alles dat is geprobeerd van 1+1 meer dan 2 te maken. Helaas lever de aanpak eerder 1,5 op; het einde is als een luchtbel die wordt leeggeprikt. De grote ambities keren zich zo tegen de film en de kijker.
Mislukking
Toch heeft The Place Beyond the Pines ook zeker geslaagde kanten. Er wordt zeer goed in geacteerd, delen van het verhaal zijn sterk en zowel de beelden als de soundtrack hebben een kracht die de film als totaal ver overstijgt. Het thema onthechting en vervreemding worden mooi samengevoegd met de aloude problematische vader-zoon relatie. De titel van de film, The Place Beyond the Pines, verwijst op haast poëtische manier naar de oorsprong van de plaats toen de Mohawk indianen het hadden over de 'velden voorbij de dennebomen'. Tegelijk betekent het verlangen naar iets wat buiten je bereik ligt. Een mooie metafoor voor het thema van de film. Waar de film echter uit de bocht vliegt, is de gezochtheid van bepaalde ontwikkelingen. Waarom ze op een gegeven moment elkaar weer opzoeken, blijft een raadsel. Ook de onderlinge verhoudingen worden soms te veel uitgespeeld en te lang uitgesponnen, waardoor met 140 minuten de film veel te lang aanvoelt.
Conclusie
Om The Place Beyond the Pines als een interessante mislukking te kenmerken, zou de zeker aanwezige kwaliteit tekort doen. Het is absoluut een moedige poging van Cianfrance om na het kleine Blue Valentine met zo'n groot veelomvattend verhaal te komen. Helaas lukt het hem niet er een consistent geheel van te maken. Daarvoor zijn de losse delen te verschillend qua stijl en opzet, uitmondend in een teleurstellend einde. De focus mist te vaak, waardoor de lange duur al snel tegen gaat staan. Maar de cast, de soundtrack en de meeslepende cameravoering trekken de film toch weer omhoog. En aan de andere kant van de heuvel wacht de ambitieuze Cianfrance ongetwijfeld een nieuw interessant project.
Ons oordeel:
-
Speelduur:
140 minuten
Like MovieScene op facebook
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
- Win Il Boemo op DVD en Blu-ray
- Win Past Lives op DVD en Blu-ray
- Win Freelance op DVD en Blu-ray
- Hoeveel data verbruik je wanneer je onderweg een film bekijkt?
- Win Silent Night op Blu-ray
- Win vrijkaarten voor Godzilla x Kong: The New Empire
- Win The 100 Candles Game: The Last Possession op DVD en Blu-ray
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Lianne Zondag 14 april 2013 om 09:18
Ik ben het volledig met je eens. Ik zou er misschien nog wel een halve ster afhalen. Inderdaad focus! Ik heb echt nog steeds geen idee waar ik nu naar heb zitten kijken. De eerste 45 minuten waren het meest de moeite waard; de verhaallijn van Gosling is de enige die een klein beetje pijn weet te doen. Het hele gedeelte met Bradley Cooper is gewoon dodelijk saai en mist de meeste focus. Na het zien van de trailer had ik hier echt meer van verwacht.