movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Specials » Columns
- 21-10-2013
- Geplaatst door Philip Fokker
Column: Zwaartekracht op z’n Amerikaans

Wat doet een film als Gravity met me, waarom was ik verbaasd en geïrriteerd? Verbaasd was ik allereerst om het feit dat er blijkbaar producers zijn in Hollywood die het voor elkaar krijgen om fondsen te verzamelen voor zo’n flinterdun script: het is crisis man! In de buitenwijken van L.A. hebben mensen niet te vreten en ergens in The Hills tekent een dame of kerel gewoon voor een paar miljoentjes die op het witte doek nog geen cent waard blijken te zijn. Mooie metafoor voor de financiële crisis. Verbaasd ook dat er momenten waren tijdens het kijken dat ik een band voelde met de karakters op het doek. Die Disney filmtrucs werken blijkbaar altijd, al moest ik op sommige momenten ook lachen terwijl dit waarschijnlijk niet de bedoeling van de makers was. De opborrelende irritatie had te maken met de schaamteloze propaganda die je in films waarin militaire operaties - NASA maakt onderdeel uit van defensie - centraal staan wel vaker tegenkomt.

Ik zou hier “spoiler alert” kunnen schrijven, maar doe jezelf een plezier en kijk deze film als hij in 2017 op Veronica komt en je op een zaterdagmiddag thuiszit met een kater, dan ben je deze column ook al lang weer vergeten. De irritatie dus. Een Russische spionage satelliet die de, voor Amerikanen klassieke boevenstaat, zélf heeft opgeblazen?! Zonder de Amerikanen een belletje te geven en waarvan het rondvliegende vuilnis de Hubble telescoop en het International Space Centre doorzeeft? Een Boedhabeeld en een rondvliegend ping pong batje in de Chinese vlucht capsule?! Een Indiase astronaut die zich als een puber gedraagt en een stuk Russische satelliet door zijn helm en hoofd geschoten krijgt? Het enige wat nog ontbrak was een Braziliaanse UFO gevuld met carnavalbezoekers, dan waren alle BRIC landen aan de beurt geweest. Kap nah joh, zeggen ze dan in Den Haag.
Maar buitenaards werd het nog wel even (waarom voelde ik dat van kilometers ver aankomen?) toen Mr. Clooney als geestverschijning Mrs. Bullock nog van wat handige tips voorzag tijdens de meest penibele situatie in de film. Maar, eind goed al goed, en de man van het stel dat voor mij zat had zich blijkbaar ook verbaasd: “Ik dacht dat ze die Clooney wel zou redden” waren zijn woorden toen hij opstond en de ellenlange aftiteling blokkeerde.
Like MovieScene op facebook
REACTIES

Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!

SHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof! -
paulmach
The Shining van Kubrick! Fantastische fi...
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Mark Woensdag 23 oktober 2013 om 09:31
Ik sluit me volledig bij Jan aan. Cuaron heeft er echt jaren over gedaan om deze film te realiseren. Het heeft alles te maken met de technologie die is gebruikt en je werkelijk een buitengewone bioscoop ervaring levert. Daarnaast heb ik bewust gekeken naar de geweldige lange en gedurfde takes die Cuaron gebruikt. Ik weet niet, maar heb je dat openingsshot gezien? Wow!
Dat je de film moet voorzien van sentiment, is niet meer dan logisch. Je hebt in de ruimte, lijkt me, immers niets om op terug te vallen dan je persoonlijke herinneringen en ontstaansgeschiedenis van je land. Je nationale trots zweeft rond in de ruimte en dat wordt nog een extra benadrukt door een pingpong bal of boedha beeld. Volgens mij is er dus geen sprake van propaganda.
Daarnaast petje af voor Bullock, zoals Jan aangeeft is deze film gemaakt in een " blauwe omgeving" en kun je je niet voorstellen hoe moeilijk dat is.
Gravity is een pure beleving en valt niet af te doen als zomaar een film.
janroselaar Maandag 21 oktober 2013 om 21:16
Ik ben het niet met je eens. Okee, het verhaal is niet bijster innovatief of diepgaand, en sommige trucjes zijn wat gemakzuchtig en geroutineerd, maar daar gaat het allemaal niet om. Het gaat om de technologie die perfect ingezet wordt om de kijker in een ervaring mee te slepen. Wat dat betreft steekt Gravity met kop en schouders boven alle andere films van dit jaar (en vele jaren hiervoor) uit.
Het is lang geleden dat ik zo intens meegesleurd werd in een cinematische belevenis en aan het eind lange tijd bleef denken 'hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen?!' Je doet bovendien het acteerwerk tekort, want ik kan me moeilijk voorstellen hoe buitengewoon moeilijk het was voor de acteurs om deze emoties zo geloofwaardig neer te zetten in wat ongetwijfeld een volledig blauwe omgeving moet zijn geweest. En dan is de film ook nog eens geregisseerd door een niet-Amerikaanse, semi-arthouse regisseur die niets aan stijl heeft ingeboet voor deze productie.
Deze film op de buis kijken heeft geen zin. Gravity is gemaakt als een overweldigende bioscoopbelevenis. En daar is Cuaron volledig in geslaagd. op televisie zal hij lang zo'n indruk niet maken, maar tot die tijd moeten we Gravity zijn status als superieure grote-doekservaring zeker niet misgunnen.