movie scene

The Colony draagt vooral de boodschap uit dat het kopiëren van post-apocalyptische cinema niet per se tot een goede film leidt.

The Colony is een post-apocalyptische sciencefiction- annex horrorfilm die nou eens niet uit de koker van Hollywood komt, maar van Canadese makelij is. Voor een film met een betrekkelijk laag budget ziet de film er bij vlagen imposant uit, maar helaas lijkt er beknibbeld te zijn op de uitwerking van het script, dat aanvoelt als een willekeurig samenraapsel van diverse (betere) genrefilms als The Mist en The Thing. In de niet al te verre toekomst heeft de mens een potje gemaakt van het klimaat waardoor de wereld in een nieuwe ijstijd gedompeld is. Het grootste gedeelte van de mensheid heeft het niet gered, maar kleine groepjes overlevenden hebben zich ondergronds verschanst in koloniën die hoofdzakelijk op zelfredzaamheid aangewezen zijn. De jonge Sam (Kevin Zegers) woont in Colony 7 die gerund wordt door de charismatische Briggs (Laurence Fishburne), waar het ieders dagtaak is mee te helpen aan de steeds uitdagender wordende voedselproductie en het buiten houden van ziektes. Briggs gelooft heilig in samenwerking, en als bondgenoot Colony 5 getroffen wordt door radiostilte ziet hij het dan ook als humanitaire plicht op onderzoek uit te gaan. Wie bekend is met het genre kan als snel raden wat de oorzaak van het zwijgen is: de menselijke aard in tijden van extreme honger en ellende glijdt af naar onmenselijk gedrag, zoals het gebruikelijke kannibalisme (zie The Road en Doomsday). Wie zich nu gespoilerd voelt, wees niet bezorgd: The Colony heeft wat het verhaal betreft namelijk geen verrassingen te bieden.



Samen leven of samen sterven
Briggs en Sam gaan op pad door het witte landschap wat een serie fraaie ijzige vergezichten van de menselijke beschaving oplevert, bedolven onder een dikke laag sneeuw. Vergelijkingen met The Day After Tomorrow dringen zich op, hoewel de effecten toch wat overduidelijker digitaal ogen. Ook wordt er ruimte gelaten voor reflectie op de tragiek van het harde leven na de catastrofe in kleinschaliger scènes die het hoofdzakelijk van de dialoog tussen leider en volgeling moeten hebben. Als het op acteerwerk aankomt, moeten Fishburne en Zegers de film dragen, waarbij eerstgenoemde slaagt en de ander helaas minder overtuigt. Tegenover de morele, meedogende Briggs plaatst het verhaal diens oude strijdmakker Mason (Bill Paxton), die onder druk van het stijgende aantal gestorven kolonisten langzaamaan geradicaliseerd is tot onverbiddelijke, agressieve mededinger naar het leiderschap en Briggs' beleid openlijk op de korrel neemt. Wie tekenen van ziekte of zwakte vertoont, kan direct de kogel krijgen. Dat is zijn alternatief voor Briggs' opvattingen over naastenliefde en de noodzaak tot samenwerking. Dat Mason een staatsgreep zal plegen als Briggs van huis is, is eveneens één van de vele voorspelbare wendingen in het plot. Bovendien krijgt Paxton – toch geen onverdienstelijk acteur, met Titanic, Twister en Aliens op zijn CV – in zijn rol als Mason amper emotionele diepgang mee. Hij blijft, net als het merendeel van de personages in deze film, helaas sterk onderontwikkeld. Dat is te wijten aan het schrijfwerk, dat na een redelijke opening, waarin het naargeestige kolonieleven en de verhoudingen tussen het trio Briggs, Mason en Sam worden neergezet, spijtig genoeg verzandt in een aaneenschakeling van clichématige actiescènes en dito horrortactieken, die verraden dat The Colony weinig meer dan een slap aftreksel van diverse voorgangers is.

Humorloze menseneters
Zodra de protagonisten geconfronteerd worden met de hongerige kannibalen die alle inwoners van Colony 5 over de kling hebben gejaagd, wordt de jacht op het menselijk vlees van Colony 7 geopend. Uiteraard laat het plot dan geen ruimte meer over voor de ingetogen dialogen die in de eerste helft naar meer smaakten, maar krijgen we fletse actie gecombineerd met overdadig bloederig hak- en snijwerk voorgeschoteld. Een enkele suspensevolle scène daargelaten, zoals Briggs' poging een brug te saboteren om hun achtervolgers een halt toe te roepen, is het meeste wat volgt niet boeiend genoeg om te voorkomen dat onze aandacht verslapt. Wie er sterft en wie niet laat zich gemakkelijk raden. Dergelijke desinteresse wordt nog versterkt door het feit dat de tweede helft van de film voornamelijk draait om mensen die achtervolgd worden door mensenetende engerds – al het menselijke is hen uiteraard vreemd, waardoor ze slechts overkomen als hersenloze monsters – in een wirwar van nauwe, slecht belichte gangetjes. Hoewel het voor de productiekosten ongetwijfeld een pré was dat er gedraaid mocht worden in een heuse militaire basis, was het visueel aantrekkelijker geweest als de makers toch voor wat meer variatie qua sets hadden gekozen. Erger dan zulke visuele eentonigheid is echter dat The Colony alle kommer en kwel serveert zonder een beetje relativerende humor: de film neemt zichzelf bloedserieus. Aangezien het voor de meeste kijkers allemaal niets nieuws zal zijn, is het moeilijk voor de toeschouwer om hetzelfde te doen.



Extra's
Ook waar het bonus features betreft blijft The Colony achterwege, hoewel dat bij een low budget film als deze niet als een verrassing komt. We moeten het stellen met een 'behind the scenes' featurette van amper tien minuten, waarbij het gehalte achtergrondmateriaal omtrent de productie het aflegt tegen interviewfragmenten waarin de regisseur en acteurs ons nog even dunnetjes het plot en haar personages uit de doeken doen. Voor wie de film zelf gezien heeft, blijken zeven van de tien minuten tijdverspilling.

Conclusie
The Colony komt intrigerend uit de startblokken, met dank aan puik acteerwerk van Fishburne en redelijk ambitieuze effecten, maar belandt al snel in het gebruikelijke scenario dat de boventoon voert in soortgelijke post-apocalyptische actiefilms. De hierop volgende voorspelbaarheid gaat gepaard met ééndimensionale personages en weinig boeiende actiescènes die ons slechts doen verlangen naar inhoudelijk verwante voorgangers als The Road en The Thing. Voor wie nog niet bekend is met dergelijke superieure genrefilms kan The Colony mogelijk nog een gematigd enerverende actiefilm opleveren, maar de rest zit de film verveeld uit.