movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Recensies » Bioscoop
The Congress is visueel spectaculair en barst van de ideëen, maar is niet altijd even goed uitgewerkt.
Actrice Robin Wright kennen wij voornamelijk vanwege haar rol als Jenny Curran, het liefje van Forrest Gump in de gelijknamige film. In The Congress speelt ze zichzelf als een aan lager wal geraakte actrice die maar moeilijk aan rollen kan komen. Ze heeft het geld echter hard nodig voor de behandelingen van haar zoon Aaron die langzaam doof en blind wordt. Haar manager Al (Harvey Keitel) biedt haar echter een mogelijke oplossing. Een nieuwe techniek scant en digitaliseert het lichaam van een acteur, waarna studio Miramount (een duidelijke verwijzing naar studios Miramax en Paramount) eigendom wordt van de digitale emoties, bewegingen en karaktereigenschappen van de acteur. Als acteur mag je daarna echter nooit meer acteren en beslist Miramount in welke films je gedigitaliseerde avatar zal spelen. Na lang nadenken besluit Robin Wright om op het offer van Miramount in te gaan.
Animatie
The Congress is geregisseerd door de Israelier Ari Folman. Hij brak in 2008 door met de geanimeerde film Waltz with Bashir. De film kreeg lovende recensies en werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film. Dat zijn talent bij animatie ligt wordt ook duidelijk in zijn nieuwste film. Totdat Wright gedigitaliseerd wordt, is The Congress een 'gewone' film. De meeste van die scènes zijn wel boeiend, maar niet zo bijzonder en bovendien wat clichématig. Na Wright's digitalisatie wordt het verhaal twintig jaar later opgepakt wanneer ze op weg is naar een congres van Miramount waar over de toekomst van film gepraat zal worden. Dit congres vind plaats in een zogeheten geanimeerde zone, wat betekent dat iedereen die de zone toetreed een geanimeerd personage moet worden. Dat levert een fantastische scène op wanneer Robin Wright de 'echte wereld' verruilt voor de geanimeerde wereld.
Chemisch goedje
Op het congres maakt Miramount bekend dat films verleden tijd zijn. Door de ontwikkeling van een chemisch goedje zijn we nu in het tijdperk van de vrije keus belandt. Iedereen die dat goedje inneem, kan zijn of haar identiteit volledig aanpassen. Je kan praktisch ieder fictief of echt personage worden en hierdoor aan je dagelijkse problemen ontsnappen. De meeste mensen zijn enthousiast, maar een klein verzetsgroepje, waaronder Robin Wright, ziet dat dit behoorlijk problematisch is en komt in opstand tegen Miramount. De meeste scènes die vanaf nu volgen zijn fantastisch en inventief. Het is het beste om er zo min mogelijk over te weten en je er (visueel) door te laten overdonderen. Folman heeft zichzelf de vrijheid gegeven om zijn film alle kanten op te laten gaan. De grenzen tussen fantasie en werkelijkheid worden steeds minder duidelijk, evenals de grenzen tussen verleden, heden en toekomst. De film is hierdoor niet altijd even coherent, maar weet altijd te verrassen. Bovendien is het leuk dat de film vol zit met verwijzingen naar andere objecten uit onze populaire cultuur. Een scène waarin de inwoners van New York allen de identiteit van een ander personage uit onze (cultuur)geschiedenis hebben is nu al één van de hoogtepunten van dit filmjaar.
Grote vragen
The Congress is gebaseerd op een boek van de Russiche filosoof Stanislaw Lem. Eén van zijn boeken vormde ook de basis voor de film Solaris van Andrey Tarkovsky. Het is dan ook wellicht niet verrassend dat, zoals eerder gezegd, The Congress barst van de ideëen. Enkele van de vragen die Folman hier stelt zijn: wat is menselijke identiteit en hoe wordt deze gevormd? Is het beter om gelukkig te zijn in een virtuele wereld, dan ongelukkig in de echte wereld? Is technologische innovatie altijd goed? En wat voor invloed zullen de digitale media hebben op de filmwereld en ons dagelijks leven? Hij neemt dus heel veel hooi op zijn vork, al lukt het hem echter nooit om uitgebreid stil te staan bij deze vragen. Daarnaast heeft Folman een beetje pech met de timing van zijn film. Nog geen twee jaar geleden kwam Holy Motors uit. Veel van deze vragen kwamen daar ook aan de orde, alleen was dat een intelligentere, inventievere en beter uitgewerkte film dan The Congress.
Conclusie
The Congress is een visueel zeer inventieve film. Zeker in het geanimeerde gedeelte weigert Folman om geldende filmische conventies te volgen, waardoor hij je constant verrast met zijn scènes, beelden en ideeën. Zijn film had wel wat beter uitgewerkt en coherenter kunnen zijn, maar de film is zo eigenzinnig, dat je hem dat graag vergeeft.
Actrice Robin Wright kennen wij voornamelijk vanwege haar rol als Jenny Curran, het liefje van Forrest Gump in de gelijknamige film. In The Congress speelt ze zichzelf als een aan lager wal geraakte actrice die maar moeilijk aan rollen kan komen. Ze heeft het geld echter hard nodig voor de behandelingen van haar zoon Aaron die langzaam doof en blind wordt. Haar manager Al (Harvey Keitel) biedt haar echter een mogelijke oplossing. Een nieuwe techniek scant en digitaliseert het lichaam van een acteur, waarna studio Miramount (een duidelijke verwijzing naar studios Miramax en Paramount) eigendom wordt van de digitale emoties, bewegingen en karaktereigenschappen van de acteur. Als acteur mag je daarna echter nooit meer acteren en beslist Miramount in welke films je gedigitaliseerde avatar zal spelen. Na lang nadenken besluit Robin Wright om op het offer van Miramount in te gaan.
Animatie
The Congress is geregisseerd door de Israelier Ari Folman. Hij brak in 2008 door met de geanimeerde film Waltz with Bashir. De film kreeg lovende recensies en werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film. Dat zijn talent bij animatie ligt wordt ook duidelijk in zijn nieuwste film. Totdat Wright gedigitaliseerd wordt, is The Congress een 'gewone' film. De meeste van die scènes zijn wel boeiend, maar niet zo bijzonder en bovendien wat clichématig. Na Wright's digitalisatie wordt het verhaal twintig jaar later opgepakt wanneer ze op weg is naar een congres van Miramount waar over de toekomst van film gepraat zal worden. Dit congres vind plaats in een zogeheten geanimeerde zone, wat betekent dat iedereen die de zone toetreed een geanimeerd personage moet worden. Dat levert een fantastische scène op wanneer Robin Wright de 'echte wereld' verruilt voor de geanimeerde wereld.
Chemisch goedje
Op het congres maakt Miramount bekend dat films verleden tijd zijn. Door de ontwikkeling van een chemisch goedje zijn we nu in het tijdperk van de vrije keus belandt. Iedereen die dat goedje inneem, kan zijn of haar identiteit volledig aanpassen. Je kan praktisch ieder fictief of echt personage worden en hierdoor aan je dagelijkse problemen ontsnappen. De meeste mensen zijn enthousiast, maar een klein verzetsgroepje, waaronder Robin Wright, ziet dat dit behoorlijk problematisch is en komt in opstand tegen Miramount. De meeste scènes die vanaf nu volgen zijn fantastisch en inventief. Het is het beste om er zo min mogelijk over te weten en je er (visueel) door te laten overdonderen. Folman heeft zichzelf de vrijheid gegeven om zijn film alle kanten op te laten gaan. De grenzen tussen fantasie en werkelijkheid worden steeds minder duidelijk, evenals de grenzen tussen verleden, heden en toekomst. De film is hierdoor niet altijd even coherent, maar weet altijd te verrassen. Bovendien is het leuk dat de film vol zit met verwijzingen naar andere objecten uit onze populaire cultuur. Een scène waarin de inwoners van New York allen de identiteit van een ander personage uit onze (cultuur)geschiedenis hebben is nu al één van de hoogtepunten van dit filmjaar.
Grote vragen
The Congress is gebaseerd op een boek van de Russiche filosoof Stanislaw Lem. Eén van zijn boeken vormde ook de basis voor de film Solaris van Andrey Tarkovsky. Het is dan ook wellicht niet verrassend dat, zoals eerder gezegd, The Congress barst van de ideëen. Enkele van de vragen die Folman hier stelt zijn: wat is menselijke identiteit en hoe wordt deze gevormd? Is het beter om gelukkig te zijn in een virtuele wereld, dan ongelukkig in de echte wereld? Is technologische innovatie altijd goed? En wat voor invloed zullen de digitale media hebben op de filmwereld en ons dagelijks leven? Hij neemt dus heel veel hooi op zijn vork, al lukt het hem echter nooit om uitgebreid stil te staan bij deze vragen. Daarnaast heeft Folman een beetje pech met de timing van zijn film. Nog geen twee jaar geleden kwam Holy Motors uit. Veel van deze vragen kwamen daar ook aan de orde, alleen was dat een intelligentere, inventievere en beter uitgewerkte film dan The Congress.
Conclusie
The Congress is een visueel zeer inventieve film. Zeker in het geanimeerde gedeelte weigert Folman om geldende filmische conventies te volgen, waardoor hij je constant verrast met zijn scènes, beelden en ideeën. Zijn film had wel wat beter uitgewerkt en coherenter kunnen zijn, maar de film is zo eigenzinnig, dat je hem dat graag vergeeft.
Regisseur:
Cast:
Paul Giamatti
Jon Hamm
Harvey Keitel
Robin Wright
Genre:
Releasedatum:
9 januari 2014Ons oordeel:
-
Speelduur:
122 minuten
Tags: Andrey Tarkovsky, Ari Folman, Forrest Gump, Holy Motors, Miramax, Paramount, Robin Wright, Solaris, Stanislaw Lem, The Congress, Waltz With Bashir
Like MovieScene op facebook
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
- Win Past Lives op DVD en Blu-ray
- Win Freelance op DVD en Blu-ray
- Hoeveel data verbruik je wanneer je onderweg een film bekijkt?
- Win Silent Night op Blu-ray
- Win vrijkaarten voor Godzilla x Kong: The New Empire
- Win The 100 Candles Game: The Last Possession op DVD en Blu-ray
- Win Wednesday Season 1 op Blu-ray
- Win Golda op DVD en Blu-ray
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Dat lijkt mij geweldige serie , ik keek ... -
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof!
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.
Jakob Woensdag 21 mei 2014 om 21:59
Fascinerende film! Komt langzaam op gang maar de investering betaalt zich zonder meer af.