movie scene

Episch is iets wat deze verfilming van het epos van Hercules zeker niet kenmerkt.

De jaarlijkse dosis Griekse heldendichten is weer in aantocht. Deze week verschijnt The Legend of Hercules (3D) in de bioscopen, over een paar weken het vervolg op het succesvolle 300, en aankomende zomer wordt het verhaal van Hercules nog eens dunnetjes overgedaan in Hercules (met in de hoofdrol dan Dwayne ‘the Rock’ Johnson). Helaas doet deze film niet echt snakken naar meer heldendicht, maar wellicht kunnen de andere aankomende films dit verhelpen.



Hercules
Al tig keren is het heldendicht van Herakles (in het Latijn Hercules) vertoond op het witte doek, deze keer met in de hoofdrol Kellan Lutz (bekend van de Twilight franchise). Hercules, de buitenechtelijke zoon van prinses Alkmene en oppergod Zeus, groeit op in het Oude Griekenland. Zijn aardse vader, koning Amphitryon, heeft altijd het vermoeden gehad dat Hercules niet zijn eigen zoon was en samen met zijn echte zoon Iphicles maken ze het leven van Hercules zuur. De liefde van zijn leven, Hebe, wordt dan ook uitgehuwelijkt aan niet Hercules maar Iphicles. Hierop proberen de twee tevergeefs het land te ontvluchten. Na te zijn gevangen wordt Hercules weggestuurd om te dienen in het leger waarop hij door een list van Amphitryon wordt gevangen genomen en tot slaaf gemaakt.

Spartacus
Eigenlijk is de film meer een verfilming van het Spartacus verhaal of een remake van Gladiator dan dat deze film het heldendicht over Hercules verteld. Hoewel sommige aspecten van het epos getrouw worden uitgewerkt, is de hoofdmoot van de film een Spartacus-achtig verhaal over een gevangen soldaat die zich vrijvecht in allerlei spectaculaire duels. Ook is de Hercules in deze film meer een domme kracht dan dat hij slim en listig is. Wat overblijft is een simpel clichématig verhaal waarin spierballen, wapengekletter en zoetsappige dramatiek tussen veelal - ogenschijnlijke - modellen die als acteur trachten door te gaan. Om dan nog maar niet te spreken van de sneeuwvlokjes en bloesemblaadjes die bij iedere dramatische scène door het beeld dwarrelen.



Leeftijdsrating
Terwijl de film het al niet moet hebben van een sterk verhaal (plotgaten te over) en goede acteurs, zou je wellicht verwachten dat deze film veel goedmaakt door spectaculaire actie. Maar ook hierin faalt deze film compleet. Niet alleen blinkt elke scène uit in slechte computeranimatie (en dat voor een budget van 70 miljoen dollar), ook hebben de makers overduidelijk ervoor gekozen een 16+ rating te voorkomen (de film is 12+ in Nederland en PG-13 in de Verenigde Staten). Geen spatje bloed is te bekennen in de gebruikelijke hak-en-zaag scènes die dit soort actiefilms normaal kenmerken. Complete apathie is eigenlijk het enige gevoel dat rest nadat het eind-goed-al-goed is en de verlossende aftiteling begint.

Conclusie
The Legend of Hercules weet op geen enkel front te overtuigen. Een slecht aftreksel van Spartacus is waar deze film op neerkomt. Dit slechte scenario wordt gecombineerd met waardeloze CGI en een geforceerde poging om de film geen 16+ leeftijdsrating te laten krijgen, wat resulteert in een stuurloze melodramatische wanvertoning. Uiteraard in 3D.