movie scene

Michael Bays nieuwste Transformers is een visueel actiespektakel dat soms neigt naar ‘overkill’.

Het verhaal van Transformers: Age of Extinction is duidelijk en makkelijk te volgen zonder de eerdere releases gezien te hebben. Het speelt zich jaren na een grote veldslag af, waarbij de mensen zij aan zij streden met Optimus Prime en de zijnen. Zij zijn de ‘good guys’ van de Transformers, de mega geavanceerde robots die zich in andere vormen kunnen transformeren zoals een vrachtwagen of een blitse raceauto.



Optimus Prime is back!
De vrede is teruggekeerd en de Transformers zijn van de Aarde verdwenen. Helaas probeert een kleine groep wetenschappers, gesteund door een mysterieuze CIA-unit, hun eigen Transformers te maken. En je snapt al: mensen die andere wezens willen creëren, dat loopt nooit goed af. Maar de film begint met de introductie van nieuwe hoofdpersonen in de vorm van Cade Yeager (de naam lijkt wel op een Transformer naam) met zijn 17-jarige dochter Tess. Als amateur knutselaar en uitvinder ontdekt hij een oude beschadigde vrachtwagen. En die vrachtwagen vormt het begin van een kat- en muisspel tussen Optimus Prime, zijn team (met Cade, Tess en Tess’ vriendje) en het eerder genoemde CIA-team. Uiteindelijk loopt dat natuurlijk uit tot een spectaculaire strijd tussen de ‘goeie’ en de ‘slechte’ Transformers met de mensheid en planeet Aarde op het spel.



Overkill of niet?
Strijd, dat is het hoofdthema van de film. Zo nu en dan onderbroken door persoonlijke scènes tussen pa en dochter Yeager die qua dialogen niet altijd goed uit de verf komen. Sterker nog, sommige dialogen zijn van een tenenkrommend niveau dat je algauw snakt naar een nieuwe actiescene. En actiescenes genoeg, misschien teveel? Daar wringt de schoen ’n beetje. Bay haalt alles uit de kast en het oogt echt geweldig, maar hij balanceert op de grens van ‘overkill’. De opeenvolging van mechanische gevechtsscenes kent een zo dichte concentratie, dat je als kijker af en toe blasé toekijkt. Als  kijker word je bijna murw geslagen door de hoeveelheid gevechten. Daarentegen blijft de transformatie van sommige Transformers van auto’s naar warrior-style nog altijd oogverblindend mooi. Ook is de mimiek van blikken koppen nog nooit zo ‘menselijk’ geweest als bij deze Transformers. Mooie extra: in deze film kun je je ook vergapen aan de Dinobots, robots die in prehistorische monsters veranderen!



Acteerprestaties
Je komt natuurlijk niet naar een film als Transformers vanwege de acteerprestaties. Maar zelfs Mark Wahlberg, die toch met The Departed toonde dat hij wel degelijk kan acteren, lijkt zo nu en dan toch moeite te hebben om in een Transformer-omgeving te acteren. Misschien voelde hij zich wel onwennig in een rol als amateur-uitvinder. Feit is, dat hij hier een van zijn mindere acteerprestaties levert. Daarentegen zet een bijna onherkenbare Kelsey Grammer een zeer overtuigende slechterik neer: Harold Attinger van de CIA. De onderkoelde en wrede Attinger wil de Aarde volledig Transformer-vrij hebben én houden. Daarom sluit hij zelfs een duivelspact met Lockdown, vijand van Optimus Prime. Eigenlijk zijn de slechterikken veel interessanter dan de goeien; zowel de machines als de mensen. Titus Welliver als CIA agent lijkt bijna zichtbaar plezier te hebben in zijn rol als meedogenloze killer. Stanley Tucci speelt wetenschapper Joshua Joyce die pas later ontdekt in welk wespennest hij verzeild is geraakt. De scènes met zijn Chinese gaste Su Yueming (Bingbing Li) hebben de juiste dosis humor en stevige gevechten. Nicola Peltz (Tess) en Jack Reynor (Tess’ vriendje) lijken eerder op hun uiterlijk dan op hun acteerprestaties geselecteerd te zijn. Maar goed, zoals eerder gezegd: kom je voor actie, dan kom je hier ruimschoots aan je trekken.



Conclusie
Transformers: Age of Extinction is een aaneenschakeling van actie, actie…en nog eens actie. Het ziet er schitterend uit, maar 165 minuten vraagt toch iets teveel van de kijker. De scènes zonder gevechten zouden voor een adempauze moeten zorgen, maar vanwege het hoge clichégehalte vormen ze eerder stoorzenders. Maar ben je een diehard als het gaat om (bijna non-stop) adrenaline driven actie en kan dat niet lang genoeg duren, dan zit je bij deze film helemaal goed.