movie scene

Derde film van Anton Corbijn is een  waardig afscheid van Philip Seymour Hoffman, die in A Most Wanted Man een tragisch hoofdfiguur uitbeeldt. Zoals alleen hij dat kon.  

A Most Wanted Man is deels gebaseerd op het boek van de wereldberoemde schrijver John Le Carré, wiens verhaal weer geïnspireerd was door het waargebeurde verhaal van de Turk Murat Kurnaz. Hij verbleef illegaal in Duitsland en werd uiteindelijk als terreurverdachte naar Guantanamo Bay weggevoerd. Kumaz werd, na een paar jaar gevangenschap, weer vrijgelaten in 2006 wegens gebrek aan bewijs. Dit schrijnend verhaal komt in een iets andere vorm terug in A Most Wanted Man. Hier verschijnt ineens een onbekende man, een half Tsjetsjeens-half Russische moslim, in Hamburg. Hij is schijnbaar gevlucht en neemt zijn toevlucht tot iemand uit de Islamitische gemeenschap.
Zijn komst wekt de argwaan van de geheime diensten, zowel de Duitse als de Amerikaanse, die hem beschouwen als een mogelijke terrorist.



Kat en muisspel
De bedoelingen van de onbekende man blijven duister. Het is niet direct duidelijk wat zijn motief is om naar Hamburg te komen. Wat volgt, is een kat en muisspel tussen de geheime diensten onderling en de ‘most wanted'.
Tijdens de opbouw van dit verhaal doen andere hoofdpersonen hun intrede, allemaal met hun eigen specifieke rol in deze thriller: Rachel McAdams als de idealistische advocate Annabel Richter en William Dafoe als een Britse privé-bankier die ineens in beeld komt wanneer de onbekende  het fortuin van zijn overleden vader komt opeisen. Maar de hoofdrol is letterlijk en figuurlijk weggelegd voor Philip Seymour Hoffman, die leiding geeft aan een kleine Duitse spionneneenheid. Dit team trekt haar eigen plan en moet opboksen tegen de Duitse en Amerikaanse geheime diensten die gezamenlijk optrekken. Zij hebben de onbekende al bij voorbaat als terrorist bestempeld, waardoor het voor Günther Bachmann (Hoffman) moeilijk wordt zijn plan uit te voeren: de onbekende in veiligheid brengen en de waarheid achterhalen.   



Glansrol Hoffman
Anton Corbijn, die vroeger vooral bekend was van zijn U2 fotografie, timmert hard aan de weg als regisseur. A Most Wanted Man heeft, net als zijn eerdere producties, scènes die als foto’s zijn weergegeven. Op sommige momenten neemt Corbijn net even wat meer tijd om een beeld te vangen. Soms werkt het, maar soms maakt het de film wat statisch. Het eerste deel van de film ben je als kijker wat zoekende, ook vanwege de mysterieuze onbekende man. Zijn motieven en gedragingen zijn vaag, waardoor het verhaal niet op alle punten op gang komt.  In het tweede deel van de film vallen veel puzzelstukjes op hun plaats en leef je steeds meer mee met Günther Bachmann, een glansrol van Philip Seymour Hoffman. Hij speelt een man die een zeer eenzijdig leven lijdt. Zijn leven staat geheel in het teken van zijn werk en zijn sarcasme en cynisme lijken overlevingsinstrumenten om zijn leven nog enigszins draaglijk te maken. Hij is een loner, die zijn gevoel voor rechtvaardigheid en emoties ver weg stopt. Op het moment dat zijn emotionele harnas breekt, voel je als kijker met hem mee. Als kijker kijk je met gemengde gevoelens naar die scène. Ook Corbijn kijkt nu na de dood van Hoffman, die begin februari op 46-jarige leeftijd aan een overdosis drugs overleed, met andere ogen naar die scène.

Conclusie
Anton Corbijn levert met A Most Wanted Man een degelijke film af, die aanvankelijk traag op gang komt, maar een verrassende finale heeft. De sfeer doet zeer Berlijns aan, ook al speelt de film zich in Hamburg af. Dafoe, McAdams en Robin Wright (als hooggeplaatste secret service agent) spelen hun rol met ingetogen overtuiging. Maar Philip Seymour Hoffman steelt de show en ís Günther Bachmann. Dat maakt zijn rol, bij nader inzien, extra tragisch: A Most Wanted Man als Hoffmans zwanenzang.