movie scene

Child 44 is een ongelofelijke mislukking.

Child 44 is een spionnenthriller dat zich afspeelt in de Koude Oorlog met rollen voor Gary Oldman en Tom Hardy. Dat gold ook voor Tinker Tailor Soldier Spy, maar daar houden alle vergelijkingen met die film ook op. Tinker Tailor Soldier Spy is een van de beste films van de afgelopen paar jaar. Vermoedelijk had niemand verwacht dat Child 44 van datzelfde niveau zou zijn. Het zou echter veel te veel eer zijn voor Child 44, geregisseerd door Daniel Espinosa (Safe House), om het een slap aftreksel van Tinker Tailor Soldier Spy te noemen. Dit is een bizar slechte film.



Communisme
Afgezien van Hardy en Oldman zijn er hier ook rollen weggelegd voor Noomi Rapace en Vincent Cassel. Het is bovendien geproduceerd door Ridley Scott. Wanneer je het bekijkt kun je je amper voorstellen dat zoveel getalenteerde mensen aan deze film hebben meegewerkt. De problemen beginnen al bij het plot. De film weet feitelijk niet welk verhaal het wil vertellen en wat het nu eigenlijk zeggen wil. Hardy speelt Leo Demidov, een communistische officier in  het Sovjet-Unie van 1953 die dissidenten moet opsporen. Hij komt in de problemen wanneer hij de dood van de zoon een vriend onderzoekt. Leo vermoedt dat het kind vermoord is, en wordt daardoor in zijn werk gehinderd door de hoge heren in de communistische partij. In de Sovjet-Unie bestaat er immers geen moord. Ze martelen dus een dissident (Jason Clarke) en ze zorgen ervoor dat hij Raisa (Noomi Rapace) verraadt. Of zij daadwerkelijk een verrader is of niet, wordt nooit bekend. Dat komt niet doordat de film complexiteit aan haar personage wil toevoegen, maar doordat het volstrekt inconsistent is. Dat geldt voor alle plotelementen in de film, en er zijn er nog veel van.

Plot
Het is eigenlijk heel moeilijk om iets over de film te zeggen dat geen plotbeschrijving is. Er wordt geen enkel personage uitgediept, geen enkel thema uitgewerkt. De dialogen dienen slechts om van de ene scene naar de andere te gaan, en zelfs dat gebeurt niet op een coherente manier. Dialogen worden bovendien te vaak herhaald, alsof de filmmakers niet het vertrouwen hebben dat het publiek de (banale) punten die ze maken niet zal begrijpen. De film mist bovendien alle logica. Personages doen dingen waar geen enkele reden voor is, of zonder enige logische motivatie, en dat ruim 2 uur lang. Dit is een verschrikkelijk vermoeiende film.



Cult
Child 44 zal door de meeste mensen vermoedelijk snel vergeten worden. Het is echter mogelijk dat het in de toekomst een cultfilm wordt. Je kunt je voorstellen dat groepen studenten in bepaalde toestand deze film gaan opzetten om eens lekker te lachen. Dat zal de film dan voornamelijk aan de cast te 'danken' hebben. Iedereen acteert hier belachelijk over the top. Dat komt voor een groot gedeelte door de dialogen, waarvan driekwart overdreven dramatisch is. Dat wordt soms bijgestaan door net zo overdreven dramatische muziek, die soms volstrekt niet past bij de film, en de stijl ervan. Emotionele scenes worden soms bijgestaan door tokkelende gitaren die passen bij een romantische indiefilm, niet bij een spionnenfilm die zich afspeelt in de jaren '50.

Conclusie
Tom Hardy is misschien wel de beste acteur die dit decennium is doorgebroken. Het is daarom des te verrassender wat een slechte film Child 44 is. Dat komt mede door Hardy zelf, die niet al overtuigend is. Maar Child 44 zou ook reddeloos verloren zijn als Hardy hier zijn beste rol ooit neer zou hebben gezet. Deze film is volledig mislukt.