movie scene

Het is weer eens tijd voor Paul W. S. Anderson om ons te trakteren op zijn filmkunsten. Deze fijne man heeft ons in het verleden al mooie tijden kunnen bezorgen met films als Mortal Kombat, Resident Evil en Alien vs Predator. Gezien de kwaliteiten van die films, en vooral waar desbetreffende films hun materiaal vandaan hebben gehaald, zal hij zijn meest kostbare tijden achter zijn console doorbrengen in plaats van meer tijd besteden aan het maken van een goede film. Eerlijk is eerlijk, soms kan hij een film afleveren die toch wel degelijk wat kwaliteiten heeft, zoals in Event Horizon. Ondanks een aantal uitermate trieste scènes, had deze film verder toch wel goed gedoseerde spanning en was soms doodeng.

Nu is hij weer terug met een nieuwe film, Death Race, welke een remake is van een oude Corman productie uit de jaren '70, genaamd Death Race 2000 genaamd. In die film schitterde de toen nog vrijwel onbekende Sylvester Stallone, samen met David Carradine. In die tijd een behoorlijke culthit. Waar die film zich afspeelde dwars door het open landschap heen, en waarbij de doorgedraaide autocoureurs zoveel mogelijk voetgangers moeten raken, daar is de remake verplaats in een soort Alcatraz arena, waar gevangen tegen elkaar moeten racen, waarbij deze races tevens live worden uitgezonden op national television.

Ames (Jason Statham) wordt voor de moord op zijn vrouw opgedraaid, om zo in deze gevangenis/death race arena terecht te komen. De reden hiervoor is omdat de voormalige ster van deze races, Frankenstein, is omgekomen tijdens de race en Statham, als NASCAR ster, nu voor de kijkcijfers moet zorgen. Tevens is het zo dat als hij deze race wint, komt hij vrij.

Dit is kort samengevat het verhaal, en tevens het verhaal. De film heeft de diepgang van een grassprietje en inhoudelijk is er ook weinig werk aan besteed. Dat werkt dit keer echter wel in het voordeel voor Anderson en dus ook de film. Dit is geen psychologische karakterstudie en al helemaal geen plottwist-a-minute; dit is een B-film op de beste manier, popcorn entertainment pur sang.

De film is mooi rauw van stijl en de montage is sneller dan het licht. Hierdoor is de film voor sommige kijkers misschien wat te luidruchtig en te snel. Soms is door deze snelle montage moeilijk te volgen wat er nou precies gebeurd. De film heeft in ieder geval wel veel vaart. Jason Statham is goed op zijn plek als Ames. De laatste jaren is hij een beetje de Engelse Vin Diesel aan het worden. Hij heeft in ieder geval een macho uitstraling, maar is tevens iemand die zichzelf niet altijd serieus neemt. Ook leuk is de casting van oude rot Ian McShane, met de innemende blik in zijn ogen. Verder is ook nog karakteractrice Joan Allen te zien als het hoofd van deze gevangenis. Een actrice die ik niet zo snel in een dergelijke film had zien op komen draven, maar ze heeft het actiegenre met de Bourne films waarschijnlijk goed te pakken. Verder is er ook nog de obligate rapper in de film te ontdekken, dit keer in de vorm van Tyrese Gibson, die de rol van Stallone uit het origineel overneemt.

Grappig is dat Anderson nu eens niet voor een videogame als basismateriaal heeft gekozen, ware het niet dat deze film nog het meest lijkt op een videogame. Tijdens de races moeten de coureurs over symbolen rijden die op de grond zijn gemaakt, hierdoor kunnen ze speciale acties uitvoeren, zoals het gebruiken van wapens die op de auto's gemonteerd zijn, of het gooien van napalm.

Er is van alles op deze film aan te merken, maar dit is eerlijk gezegd niet zo relevant. Waar ik het popcorn vermaak van Alien vs. Predator niet kon waarderen, en Mortal Kombat ook helemaal niks vond, is dit toch een erg vermakelijk stukje film.

Hiermee levert hij zijn beste film af sinds Event Horizon. Een soort The Shawshank Redemption meets The Truman Show with cars.