movie scene

Tieners worden hysterisch als er een nieuw boek uitkomt en het internet staat vol met websites, waarop alle mogelijke theorieën, omtrent verhaallijnen en personages, uitgewerkt worden. Nee, het gaat hier niet om de nieuwste Harry Potter. We hebben het over Twilight, een nieuw fenomeen dat in sneltreinvaart lijkt uit te groeien tot een eigen imperium. En nu is er dan de film.

Horror of tienerdrama?
De zeventienjarige Bella Swan verhuist naar het regenachtige plaatsje Forks. Het is niet bepaald de meest spannende plaats om te wonen, ware het niet dat in Forks de ultraknappe en perfecte familie Cullen leeft. Toevalligerwijs zijn alle Cullens bezet, met uitzondering van Edward, een knappe jongen in het bezit van een onweerstaanbare scheve glimlach. Het behoeft geen uitleg dat Bella als een blok voor Edward valt.

In het begin zijn de signalen die Edward uitzendt nogal verwarrend. Eerst afstotend, dan redt hij haar leven zelfs twee keer, vervolgens wil hij eigenlijk geen vrienden zijn, maar komt hij er toch achter dat hij zonder Bella niet kan leven en is vervolgens niet uit haar dagelijks leven weg te slaan. Inclusief nachtelijke belagingen in de slaapkamer. Nu is echter nog steeds niet duidelijk waarom Edward zo belachelijk aantrekkelijk is, en waarom hij op zonnige dagen het gezelschap van anderen lijkt te mijden. Gelukkig wordt er snel licht op de zaak geworpen in de vorm van een, nogal overbodig, uitstapje naar het regenachtige strand La Push.

Edward is een vampier. Hij is supersterk en zo snel dat je hem met het blote oog nauwelijks waar kunt nemen. Natuurlijk drinkt hij ook bloed, maar alleen van dieren, want hij is een
zogenaamde 'vegetariër'. Na deze onthulling wordt het spannende element geïntroduceerd. Let wel, we zitten nu op ongeveer tweederde van de film. Dit spannende element bestaat uit een groepje onuitgenodigde vampiers dat Forks in komt en het op Bella heeft voorzien.

Hype in Amerika
De film is gebaseerd op het eerste boek uit de Twilight-serie door Stephenie Meyer. Na het eerste boek had de serie al een schare fans, en toen deze zomer het vierde en laatste deel in
de winkels verscheen waren de boeken bijna niet aan te slepen. Je kon geen enkele winkel binnenlopen zonder tegen een groot display vol Stephenie Meyer-boeken aan te lopen.

Het is dan ook niet verrassend dat het nieuws dat het eerste boek verfilmd werd, door de fans met een meer dan kritisch oog werd bekeken. Vooral de casting van de perfecte Edward had nogal wat voeten in de aarde. Uiteindelijk viel de keuze op de Engelse Robert Pattinson, beter bekend als Cedric Diggory uit de vierde Harry Potter-film. De rol van Bella Swan wordt vertolkt door de jonge Kristen Steward die ook de dochter van Jodie Foster speelde in Panic Room. Catherine Hardwicke, heeft de regie op zich genomen. Met films als Thirteen en Three Kings op haar film-cv, is dit op zijn minst een opvallende keuze te noemen.

Het bovengenoemde drietal kon zich de afgelopen maanden in Amerika dan ook nergens vertonen zonder bedolven te worden onder een horde fans. Niet figuurlijk, maar erg letterlijk. Een voorbeeld hiervan was een signeersessie, die afgelast moest worden omdat er in plaats van drieduizend fans, zo'n tienduizend voor de deur stonden te dringen, met alle gevolgen van dien.

De verwachtingen van de fans lagen dus hoog. Die van de critici waren wat minder gespannen. Vooral na het zien van de eerste trailers. Twilight is de verfilming van een boek en dit is op meerdere vlakken te merken. Een jongen die zijn gezicht met afschuw van een meisje afwend omdat haar bloed eigenlijk te lekker ruikt, werkt in een boek beter dan op scherm, waarin Edward kijkt alsof er net een verse drol naast hem is gaan zitten. Ook de ontwikkeling van de relatie tussen Edward en Bella komt beter uit de verf in het boek. Op de een of andere manier komt het in de film na anderhalf uur toch niet zo overtuigend over dat de twee hun leven voor elkaar willen geven. Toch liep Amerika massaal uit voor deze 'vampierenfilm'.

Geblondeerde haren
Het eerste dat opvalt aan de film is de manier waarop de Cullens worden geïntroduceerd. Voordat dit gebeurde had het namelijk nog een normale tienerfilm kunnen zijn. Als een stel, in
slowmotion bewegende modepoppen, betreden Edward en zijn familie de plaatselijke schoolkantine. Vooral het haar van de, door een gekwelde uitdrukking getekende, Jasper springt eruit, een pruik van ultieme blondheid gecombineerd met georganiseerde warrigheid. Als we dan later ook nog met pa Cullen geconfronteerd worden weten we het zeker; er is iets misgegaan op de make-up afdeling. Afgezien van nog blonder haar dan we bij Jasper al zagen, is Carlisle Cullen namelijk ook nog eens begenadigd met veels te bloedrode lippen.

Helaas blijft het niet bij het falen van de make-up afdeling. Ook de special effects in de film zijn niet om over naar huis te schrijven. Zoals genoemd zijn vampiers in de wereld van Stephenie Meyer bedeeld met extra krachten. Een daarvan is het feit dat ze supersnel zijn. Dit moest natuurlijk ook in beeld gebracht worden. Wiens briljante idee dit was zullen we
waarschijnlijk nooit te weten komen, maar het had beter achterwege gelaten kunnen worden. Edward die als een soort van roadrunner van de ene kant van de auto naar de andere kant sprint om Bella te helpen uitstappen ziet er lachwekkend uit en werkt eerder irriterend. In een tijdperk waarin special effects tot op de pixel werkelijkheid lijken te worden, is dit toch een jammerlijk falen.

Nog drie boeken te gaan
De filmmakers zijn, wat betreft de special effect, toch echt de mist in gegaan. De bijzonder krachten van de vampiers zijn lachwekkend en storend. Het is verbazingwekkend dat de filmmakers dachten hier mee weg te kunnen komen. En wat betreft het uiterlijk van de vampiers, was het toch beter geweest de nadruk niet zo erg op het uiterlijk te leggen. Natuurlijk is het belangrijk aan te geven dat ze knap zijn, maar op deze manier lijken het slechts onovertuigende poppen zonder persoonlijkheid die ze na al die honderden jaren toch zeker wel moeten hebben.

Begrijp het niet verkeerd. Twilight is een aardige film. Als je door de mislukte special effect heen kunt kijken en goedgelovig genoeg bent om mee te kunnen gaan in het verhaal, zul je je 120 minuten lang redelijk vermaken. Toch is de film vooral plezierig voor fans van de serie. Deze zullen lekker weg kunnen dromen bij het horen en zien van hun favoriete passages uit het boek. Voor de rest van de wereld zal deze film slechts als luchtig tussendoortje. Waarschijnlijk zal menig bioscoopbezoeker die dacht naar een thriller te gaan teleurgesteld de zaal uit komen, doordat het eigenlijk een romantisch drama betreft. Maar wees gerust, er zijn nog drie boeken over om wat horror effecten te kunnen toevoegen. Of natuurlijk niet.