movie scene

De Watchmen strip zou niet te verfilmen zijn, tenminste volgens de bedenker van de comic en de regisseurs die van een verfilming afzagen. Zack Snyder, de man die de strip 300 naar het witte doek bracht, dacht daar daarentegen anders over.  Is het hem echt gelukt?

Onverfilmbaar?
De 'onverfilmbare' strip is door Zack Snyder verfilmt tot een waar spektakel dat de visuele zintuigen prikkelt maar toch niet iedereen tevreden de bioscoopzaal doet verlaten. Het is de vraag of een perfecte verfilming wel mogelijk is van een comic waarvan in ieder stripkader en in elke zin een diepere betekenis schuil gaat. Waarschijnlijk benadert niemand de strip zo perfect als Snyder dit doet. Hij trakteert de kijker op een reis van bijna drie uur in het universum van Watchmen.

Twaalfdelige strip
De Watchmen comic is geschreven en bedacht door Alan Moore, welke ook verantwoordelijk was voor de strips The League of Extraordinary Gentlemen, V for Vendetta en From Hell. De eerste Watchmen-strip, of beeldroman zoals de fans het liever noemen, verscheen in 1986 en een jaar later sloot het twaalfde deel de reeks af. Het is de eerste en enige strip die de Hugo Award won, een prijs die normaalgesproken naar boeken gaat.

Twintig jaar in ontwikkeling
Al in 1988 werd het eerste Watchmen filmscript geschreven, maar regisseur Terry Gilliam (Twelve Monkeys) noemde de strip onverfilmbaar. Met een geheel nieuw script werd Darren Aronofsky (The Wrestler) op het project gezet, maar hij gaf het stokje over aan Paul Greengrass (The Bourne Ultimatum) die op zijn beurt de uiteindelijke regie aan Zack Snyder overliet. Het script wat David Hayter oorspronkelijk schreef voor Aronofsky werd herschreven voor Snyder, maar bleef grotendeels intact.

Moore kon zich niet vinden in de verfilming, net zoals de verfilmingen van zijn andere werken. "Watchmen is een stripboek, geen film, geen roman, maar een stripboek. Gemaakt op een bepaalde manier en bedoelt om op een bepaalde manier te lezen: in een stoel met armleuningen, gezellig bij het haardvuur met een warme kop koffie", aldus Moore.

Alternatieve geschiedenis
De wereld van Watchmen toont een alternatieve geschiedenis, waarin gemaskerde vigilantes een grote invloed hebben gehad op de geschiedenis, zoals de uitkomst van de Vietnam oorlog en het aanblijven van President Nixon. We worden meegenomen naar 1985. Het jaar waarin Amerika op de rand staat van een nucleaire oorlog met de Sovjet-Unie en het verboden is om de gemaskerde superheld uit te hangen. De meeste hebben dan ook hun kostuum aan de wilgen gehangen.

Zo ook de Watchmen, de groep vigilantes bestaande uit Dr. Manhattan (Billy Crudup), Silk Spectre II (Malin Akerman), Ozymandias (Matthew Goode), Rorschach (Jackie Earle Haley), The Comedian (Jeffrey Dean Morgan) en Nite Owl (Patrick Wilson). De gepensioneerde superhelden trekken echter hun pakjes weer aan als een van hen bruut vermoord wordt en de overige Watchmen-leden ook op de dodenlijst blijken te staan. Wie wil de helden dood hebben en waarom nu?

Superheld?
De gemaskerde vigilantes worden als superhelden bestempeld, maar ze kunnen geen vlammen en spinnenwebben uit hun hand schieten, zijn niet in staat te vliegen en al zeker niet onsterfelijk. De enige met superkrachten is Dr. Manhattan. De blauwgekleurde man kan teleporteren, objecten op afstand verplaatsen of ze omzetten in een andere materie.

99 Luftballons
Snyder laat met Watchmen zien dat hij perfect gevoel voor mise-en-scène heeft met prachtige cameravoeringen, decors en aankleding. Zijn shots zitten vol details en waar nodig is vertraagt Snyder het beeld of zet het even stil. Zelfs dan nog ontgaat je tal van details. De epische beelden worden versterkt door perfect gekozen muzieknummers die aansluiten bij het tijdsbeeld. Zo horen we Bob Dylan, Simon & Garfunkel, Jimi Hendrix en zelfs 99 Luftballons van Nena.

Zoals ik in het begin zei is de film visueel prachtig, maar zal niet iedereen met een tevreden gevoel de bioscoopzaal uitlopen. Wie zich geen zorgen moeten maken zijn de fans. Snyder nam de strip als basis voor de storyboards voor de film en heeft zoveel mogelijk in de productie proberen te stoppen. Ondanks het veranderen van het moeilijk verfilmbare eindplot uit de strip heeft de film dezelfde boodschap.

Voor degene die een standaard superheldenfilm verwachten, zoals Batman, Superman of X-Men kan de film wel eens tegenvallen. Het verhaal verloopt niet op de traditionele structuur, maar vliegt van heden naar verleden langs de geschiedenis van de watchmen, waardoor de ontknoping tegen kan vallen. Dit alles gaat gepaard met soms diepzinnige voice-overs en verwijzingen, waardoor het geen luchtig filmpje is. Duister, zoals The Dark Knight, is de productie absoluut en het gaat soms ver in de vertoning van grof geweld.

Zo gaat Rorschach niet bepaald zachtzinnig om met zijn slachtoffers en schuwt hij niet om wat botten te breken. Jackie Earle Haley is erg geloofwaardig in de rol van gestoorde Rorschach. Het acteerwerk van de overige acteurs mag ook geprezen worden, bovendien zijn de spelers uitstekend gekozen en laten ze de stripkarakters tot leven komen. Bij Malin Akerman (Silk Spectre II) gaat het jammergenoeg wel mis. De actrice heeft problemen haar personage geloofwaardig neer te zetten.

Conclusie
Watchmen neemt de kijker mee op ontdekkingsreis in een wereld waar superhelden echt bestaan, maar waarbij het verhaal niet altijd even duidelijk is. Het is een waar kunstwerkje dat je misschien vaker moet zien om het geheel op waarde te kunnen schatten. Verwacht stripachtig, overdreven en grof geweld gepaard gaand met prachtige beelden.

Wie in ieder geval niet in de bioscoop zit op 5 maart is Alan Moore. “I'm never going to watch this fucking thing,” liet hij weten. Wie er wel zit ben ik. Voor de tweede keer zal ik mijzelf laten onderdompelen in de wereld van Watchmen, waardoor ik ongetwijfeld nieuwe verwijzingen en prachtige details eruit haal. Ik kan haast niet wachten op de dvd. Die kijk ik dan in een stoel met armleuningen, gezellig bij het haardvuur met een warme kop koffie.