movie scene

De film over de eerste openlijk homoseksuele politicus in Amerika, Harvey Milk, is inmiddels op dvd en blu-ray verschenen. Mensen die de film in de bioscoop gemist hebben kunnen het alsnog inhalen. So, first watch… then vote for Harvey Milk!

Na een tijd bezig geweest te zijn met het regisseren van kleinere films, sloeg Gus van Sant in 2008 groots terug met Milk. Een film die succes behaalde bij het mainstream publiek, maar tevens het arthouse publiek niet links liet liggen. Dit succes is natuurlijk niet in de minste plaats door Sean Penns charismatische vertolking van deze beruchte politicus, waarvoor hij tevens een Oscar in ontvangst mocht nemen voor Beste Mannelijke Hoofdrol.

Herzien
Bij het herzien van de film vallen vooral een aantal visueel interessante camerashots op die zo uit het werk van Brian De Palma of de Italiaanse horror maestro Dario Argento lijken te komen. Zoals een scène die gefilmd is door de reflectie van een politiefluitje en een scène die gefilmd is vanuit een spiegel. Interessante shots in een film waarin je dit niet verwacht.

Een extra naamsvermelding moet nog uitgaan naar James Franco, die de rol speelt van Scott Smith. Dat Sean Penn geweldig is weten we. Dat Josh Brolin (No Country for Old Men) een erg sterke bijdrage levert weten we ook. Ook Emile Hirsch (Into the Wild) en Diego Luna (Y Tu Mamá También) zetten hun personages memorabel en geloofwaardig neer. Echter is het James Franco (Golden Globe nominatie voor The Pineapple Express) die ervoor zorgt dat de relatie tussen Smith en Milk op een menselijke manier wordt weergegeven. Zijn emotie komt sterk en realistisch over. Een mooie vertolking van een acteur die uit de Apatow-stal (Freaks and Geeks uit 1999) komt en zichzelf daarna in het comicbook geweld stortte dat Spiderman heet.

De uitgebreidere recensie van de film is hier te lezen, zodat we ons nu vooral kunnen richten op de extra’s van deze blu-ray.

Deleted scenes (3:45)
We beginnen de extra’s met drie deleted scenes. Jammer is dat deze verwijderde scènes niet zo heel veel toevoegen. De laatste van deze deleted scenes is nog wel aardig en bevat een scène waarin Harvey Milk als clown voor het blad Chronicle poseert en in clownspak en al door de straten van de stad loopt.

Remembering Harvey (13:21)
Dit is een korte documentaire waarin de echte mensen uit het leven van Milk aan het woord komen. Hoewel het interessant is om te zien hoe deze mensen er nu uitzien, wordt deze een beetje om zeep geholpen door de erg korte speelduur. Mensen die meer over Milk willen weten doen er beter aan om Rob Epstein’s, uit 1984 stammende, Oscarwinnende documentaire The Times of Harvey Milk te bekijken.

Hollywood Comes to San Francisco (14:32)
De obligate making-of featurette komt in de vorm van Hollywood Comes to San Francisco. Hierin horen we wat achtergrond informatie over de productie en komen de makers aan bod. De grote afwezigen zijn echter Sean Penn en Gus van Sant, de mensen die je zeker even aan het woord wilt horen. Wel komt nog de schrijver Dustin Lance Black voorbij, die tevens een Oscar in ontvangst mocht nemen voor zijn scenario. De extra is vrij standaard, het is echter wel fijn dat het geen making-of is waarin iedereen elkaars hielen aan het likken is.

Marching for Equality (7:58)
De laatste extra behandelt een specifieke scène, de beruchte protestmars. Hierin komen de makers van de film aan bod evenals de mensen waar Harvey Milk mee omging. Het is tevens aardig dat er een figurant aan het woord is die ook in de echte protestmars heeft meegedaan.

Conclusie
Milk is een prachtige film die iedereen zeker eens gezien moet hebben, en elke filmliefhebber zeker in zijn kast moet hebben staan. De extra’s krijgen jammer genoeg geen voldoende. Hoewel er zeker aardige momenten in zitten had er veel meer uitgehaald kunnen worden.

Vanwege de nog vrij dure prijzen van blu-ray films, en gezien dit qua beeld en geluid niet de meest essentiële titel is, zal de standaard dvd waarschijnlijk voorlopig de voorkeur hebben. De film zelf is echter niet te missen!

Extra's: