movie scene

Studio Ghibli blijft synoniem staan voor kwaliteitsreleases. Ook hun oudere werk is van een hoog niveau, zoals Pompoko uit 1994 bewijst.

Gezien het behoorlijke mainstream succes dat Studio Ghibli intussen al een aantal jaar heeft, wordt nu ook al het oudere werk weer uit de kast gehaald en op een makkelijke manier beschikbaar gesteld. Door de grote stroom van nieuw werk en heruitgaven, draaien we hier bij MovieSense overuren om het allemaal goed onder handen te nemen.

Pompoko
Pompoko (originele titel: Heisei Tanuki Gassen Pompoko) gaat over een groep kleine dieren, tanukis genaamd, die tijdelijk van vorm in vanalles kunnen veranderen; van mensen tot een voetbal. Hun plek op aarde wordt plots bedreigd door een groot bouwproject van de mens, dat hun leefgemeenschap overhoop gooit. De tanukis moeten samenwerken om hen te verjagen en zo hun leefgebied te kunnen behouden.

Oudere Ghibli
Ondanks dat Pompoko al uit ’94 stamt, ziet de film er nog steeds ontzettend goed uit. De animatie-esthetiek lijkt in Pompoko wat dynamischer dan in de nieuwere Ghibli films. Waar veel hedendaagse Ghibli films geanimeerd worden volgens de aloude Anime stijl, veel statische beelden die gezamenlijk tot een dynamisch geheel worden gemaakt, lijkt Pompoko hier en daar meer op de Westerse stijl van animeren. Tevens worden de protagonisten hier niet vertolkt door mensen, maar door dieren, wat het geheel ook een ander sfeertje meegeeft.

Metamorfose
De tanukis zijn het middelpunt van Pompoko. Ze lijken op lieve wasbeertjes, niet heel anders dan de nostalgische Troetelbeertjes, alleen dan bruingekleurd. Wat de tanukis anders maakt dan een gemiddeld dier, is dat ze zichzelf kunnen metamorfoseren. Ze kunnen potentieel in alles veranderen. Een hoogtepunt in Pompoko is dat alle tanukis naar de stad van de mensen gaan, daar een soort parade houden en zichzelf al metamorfoserend laten zien. Allerlei creatieve en vreemde wezens komen op de parade voorbij en wordt het hier en daar een behoorlijk theatrale act.

Isao Takahata
Takahata heeft met Pompoko zijn zoveelste animatiefilm afgeleverd. Je ziet duidelijk dat hier iemand met visie en talent aan het werk is. In tegenstelling tot het nieuwere Ghibli-werk zoals dat van Hayao Miyazaki, doet Takahata minder moeite om het geheel als te poëtisch te brengen. Thema’s als mens vs natuur worden met weinig suggestie op de kijker afgevuurd. Het aardige is dat thema’s als deze nu heel erg actueel zijn, waardoor de film aardige relevantie heeft. Ook heeft veel in Pompoko met identiteit te maken en dat geeft de film een licht existentieel geheel.

Humor
Los van de meer serieuze elementen, schroomt Takahata niet voor een portie humor. Zo is er een scène waarin er een groep tanukis op een groot rood kleed zitten. Opeens zegt hun leermeester dat het kleed waar ze op zitten behoort tot zijn testikels. Het kleed vliegt onder hen vandaan om zo op de desbetreffende plek van de leermeester te metamorfoseren.

Ook zijn er hier en daar wat visuele vondsten, zoals een scène waarin het lot van de takunkis wordt verbeeld in de vorm van een computerspel. Tevens is er een mooi shot waarin de camera in een bibliotheek langs boekenkasten gaat en het er bijna op lijkt dat hier gebruik gemaakt is van driedimensionale animatietechnieken.

Conclusie
Pompoko laat zich zien als een soort kruisbestuiving tussen De Troetelbeertjes en Barbapapa. Ook windt de film er geen doekjes om en trapt de moraal van de vertelling bij de kijker naar binnen. Dit stoort echter niet erg en zorgt hiermee voor een helder verhaal. Thema’s als mens tegen natuur en identiteit zorgen eveneens voor een actueel geheel. Een wat vreemde maar eerlijke animatiefilm die zeker essentieel is voor elke Ghibli verzamelaar, jong en oud!

Extra’s
Deze dvd bevat slechts enkele trailers.

Film:
Extra's:

Titel:	Pompoko
Genre:	Animatie, Avontuur
Regie:	Isao Takahata
Cast:	Shinchô Kokontei, Makoto Nonomura, Yuriko Ishida, e.a.
Te koop:	29 augustus 2009
Trailer:	-