movie scene

Christine is directeur bij een invloedrijke multinational, ze gebruikt alles en iedereen om carrière te maken, zo ook Isabelle. Isabelle heeft grote bewondering voor Christine en werkt graag voor haar, maar wat als ze er achter komt dat Christine misbruik van haar maakt?

De charismatische Christine (Kristin Scott Thomas) is directeur bij een invloedrijke multinational die productiestrategieën voor levensmiddelen bedenkt. Christine weet als geen ander hoe ze haar charmes in de strijd moet werpen om de opdrachtgevers èn het personeel voor zich te winnen en te laten werken. Christine bevindt zich aan de top, maar ze wil meer, een topfunctie in het Amerikaanse kantoor van het bedrijf en om dat te bereiken maakt ze misbruik Isabelle.

Isabelle (Ludivine Sagnier) is jong en leergierig, ze werkt nog niet zo lang voor het bedrijf en voert maar al te graag de werkzaamheden uit die Christine haar opdraagt. Wat Isabelle mist aan charme en charisma, compenseert ze met inzicht en hard werken. Zo hoopt ze zichzelf in de kijker te spelen bij Christine om in de toekomst te kunnen promoveren. Ze bewondert Christine en hunkert naar complimentjes. Zo ontstaat er een duister en intelligent spel, waarin Christine Isabelle verleidt en vernederd, aanhaalt en afwijst. Een spel dat hoe dan ook tot een onvermijdelijk einde moet leiden.

Klinkende Namen
Crime d'Amour, op IMDb zijn de sterretjes enkel nog grijs gekleurd, wachtend op de vijfde stem die de film eindelijk een cijfer zal geven. Net zoals Crime d'Amour, is de regisseur Alain Corneau ook nog redelijk onbekend. Hij maakte in 1991 Tout le Matins du Monde, die aardig goed ontvangen werd en zelfs een Golden Globe nominatie in de wacht wist te slepen. Verder staan er tussen het oeuvre van Corneau geen klinkende namen. Gelukkig heeft hij met Kristin Scott Thomas wel een klinkende naam te pakken. We zagen haar het afgelopen jaar nog in het geprezen Nowhere Boy en de vreemdgangers-tragedie Partir. De 31-jarige Ludivine Sagnier kennen we misschien nog wel als de schaars geklede Julie uit Swimming Pool of in de rol van Claire in Paris, Je t'aime. Corneau heeft zijn gebrek aan bekendheid ruimschoots weten te compenseren met vrouwelijke kwaliteiten.

Haat/liefde
Is het liefde? Is het haat? Dat is wat je je afvraagt als je Christine en Isabelle samen ziet in de eerste dertig minuten van de film. In de blik waarop beide vrouwen naar elkaar kijken, kan zowel liefde als haat worden gelezen en dat maakt hun samenspel meteen spannend om naar te kijken. Scott Thomas, die in stijl ouder wordt, is geknipt voor de rol van Christine. Met de juiste blikken, houding en woorden weet ze de moderne zakenvrouw perfect neer te zetten. Het is dan ook een doodzonde dat Christine na ongeveer dertig minuten speeltijd wordt vermoord. De vraag is daarna niet: wie heeft het gedaan? De vraag is: hoe wèrd het gedaan? Want Isabelle is na al haar vetes met Christine hoofdverdachte nummer één, en daar is ze zichzelf ook van bewust. Omdat de kijker direct weet wie de moord heeft gepleegd, zakt de spanning net zo hard naar beneden als een met stenen en ledematen gevulde plastic zak in een meer. Je waant je een uur lang weer even op de middelbare school, waar een docent een wiskundesom voor de vijfde keer uitlegt terwijl jij hem de eerste keer al snapte. Stap voor stap met gebruik van flashbacks zien we de beramingen van Isabelle en hoe ze het voor elkaar probeert te boksen om als  primaire hoofdverdachte uiteindelijk buiten schot te blijven.

Bitchfight
Sagnier is een bekwaam actrice die in samenspel met Scott Thomas goed tot haar recht komt. Zodra Scott Thomas het toneel heeft verlaten, blijft Sagnier eenzaam over en wordt haar spel zo nu en dan vervelend. Haar personage wordt ook vervelender en dat zorgt er voor dat de sympathie, die de kijker aan het begin van de film nog voor haar kon opbrengen, langzaam verdwijnt.  De zelfvoldane lach van Isabelle en het B-film-achtige einde doen je bijna vergeten dat er aan het begin van de  film twee geweldige vrouwen tegenover elkaar stonden.  Wellicht doet dit plot sommigen denken aan een andere gepassioneerde Franse bitchfight, La Tourneuse de Pages. Een film waarin twee dames ook te kampen krijgen met wraak, passie en misdaad. Een film die in tegenstelling tot Crime d'Amour wel die onderhuidse spanning tot het einde weet vast te houden.

Conclusie
Crime 'd Amour heeft twee powervrouwen in de topfuncties zitten. Het eerste half uur is de spanning om te snijden en is het spel van de acteurs als zowel het spel dat wordt gespeeld een genot om naar te kijken. Helaas moeten we het de rest van de film doen zonder Scott Thomas, waarna we kijken naar een ontknoping die we letterlijk al hadden zien aankomen. Sagnier is bekwaam, maar niet bekwaam genoeg om aan dit B-filmscript een creatieve inslag te geven.

Film:

Titel:	Crime d'Amour
Genre:	Thriller
Regie:	Alain Corneau
Cast:	Ludivine Sagnier, Kristin Scott Thomas, Patrick Mille, e.a.
Première:	19 augustus 2010
Trailer:	-