movie scene

Final Destination 5 is vooral entertainment voor de ultieme fan van de reeks.

In de vier vorige delen van Final Destination was de volgorde van de doden niet te voorspellen. In Final Destination 5 is dat wel het geval wanneer Sam (Nicolas D'Agosto) tijdens een busreis een visioen krijgt waarin hij en zijn vrienden sterven in een afschuwelijk ongeluk op een instortende brug. De inzet van Kansas' Dust in the wind als voorbode voor naderend onheil is, in relatie tot het in het eerste deel van de reeks gebruikte Leaving, on jetplane van John Denver, gebruikt als herkenningspunt. Ook geven verscheidene tekens, waaronder het verkeersbord met een loslatend stuk lint onder de tekst 'under construction', de tekst 'watch your step' op één van de tredes van de bus die Sam betreedt, én een voorbijtrekkende bus met daarop boomstronken (Final Destination 2) een vertrouwd patroon, waarmee de truc, gestart in Final Destination, plichtmatig wordt nagebootst. Opnieuw is het niet van belang wat er met de karakters gebeurt, maar hoe ze tot hun dood komen.

James Cameron
Regisseur Steven Quale was productie assistent voor The Abyss (1989), hij werkte als second unit regisseur voor Titanic (1997) en kon meeliften op het 3D succes van Avatar (2009) als second unit regisseur en visual effects supervisor. Quale is dan strikt gezien een debuterend regisseur, maar dat zou zijn enorme ervaring tekort doen.

Zijn ervaring is met name zichtbaar in een verbluffend oogstrelende, strak gechoreografeerde en gefilmde scène van een brug die instort. Hierbij liet hij zich inspireren door een in 1940 ingestorte brug, de Tacoma Narrows Bridge. Na deze opening volgt er de verplichte scène op het politiebureau, waarbij Sam als overlevende ook meteen verdachte is. Hierna volgt scenarist Eric Heisserer eenzelfde structuur als de serie, met een begrafenis van de slachtoffers die de instortende brug niet overleefden, de eerste moord, enzovoort. Het zijn plotmiddelen die de serie bekend maakte. Alleen in dit vijfde deel gaat het niet om verhaallijnen.

Death doesn't like to be cheating
Final Destination 5 heeft voor de fans alles wat de serie haar bestaansrecht geeft. Tevens is dit deel ook een parodie op eerdere delen. In Final Destination (2000) zorgde hij voor mystiek, maar daar is in dit vijfde deel nog geen schim van zichtbaar. In Final Destination 5 is de rol van Tony Todd beperkt tot een multi-cameo, waarin Todd als Bludworth voor de laatste keer in de etalage wordt gezet. Ook bouwt het door effectbejag gedreven plot van de film gekunsteld voort op de vier eerdere delen, en leunt de derde acte verdienstelijk op parodie waarbinnen gebeurtenissen uit deel één een andere dimensie krijgen. In dit opzicht is Final Destination 5 dan ook verrassend te noemen, evenals de tour de force dat één van de personages onderneemt wanneer hij of zij weigert het voorbestemde pad des doods te accepteren. In ieder geval heeft Steven Quale tijdens het promoten van Final Destination 5 aangegeven open te staan voor een zesde deel.

Conclusie
Final Destination 5 is veel van hetzelfde, maar de verbluffend strak geregisseerde opening in de film van een brug die instort, tezamen met een parodie op het eerste deel én de tour de force van één van de hoofdpersonages maakt van Final Destination 5 een aardige afsluiting van de serie. Meer ook niet. Of is er dan toch een zesde deel te verwachten?