movie scene
Het laatste filmnieuws bekijk je natuurlijk op MovieScene!
- Recensies » Filmfestivals
Een uit elkaar vallend gezin, bijeen gehouden door een oude Mazda.
Het is zomer. Een gezin - man, vrouw en 2 kinderen - maakt zich klaar voor een trip naar het binnenland van Chili in een grote oude volgestouwde Mazda. De stemming begint nog opgetogen, maar al snel ontstaan er fricties tussen de man en de vrouw. Naarmate de reis vorderrt, wordt duidelijk dat het niet zomaar een vakantie-trip is, maar een laatste samenzijn voordat het gezin definitief uit elkaar valt.
De Jueves a Domingo is geen standaard road-movie. De meeste scenes spelen zich af binnen de ruimte van de auto, waar de kinderen zeuren om het strand en de ouders zwijgzaam vooraan zitten. Het doel van de reis lijkt ook niet van belang. Waar het om gaat is de reis zelf die je bijna een weg van loslaten kan noemen. Haast terloops komt het nieuwe appartement van de man ter sprake en de zoektocht van de vrouw naar een vertrouwde omgeving. Ook de kinderen, die in het begin nog opgetogen zijn, worden langzaam meegezogen in de naderende nieuwe situatie.
Regisseur Dominga Sotomayor maakt, na wat korte films, met De Jueves a Domingo haar speelfilmdebuut, ondersteund door het aan het IFFR gelinkte Hubert Bals fonds. Het levert een strak geregisseerde en sterke film op, die opvalt dankzij de spanning die de hele film voelbaar is, terwijl er weinig wordt gesproken, laat staan over de situatie. Maar impliciet is met enkele zinnen of gebaren scherp duidelijk dat de relatie op de klippen is gelopen. De harde lichaamstaal wordt duidelijk in beeld gebracht door de man en vrouw vaak achteren op de rug te filmen. Het camerawerk is van Barbara Alvarez, die op eerdere festivaledities indruk maakte met haar beelden voor 25 Watts en The Headless Woman. In deze film laat ze met veel statische shots zien hoe vast hun relatie zit. De dynamiek is er letterlijk uit verdwenen.
Conclusie
De Jueves a Domingo is één van de sterkere Tigerfilms uit de competitie van dit jaar. Door een ingehouden script waarin het meeste niet wordt uitgesproken maar onderhuids voelbaar is, en het statische camerawerk, wordt je ondanks het trage tempo meegesleept in de reis die ze met z'n vieren maken. En voor zowel de kijker als voor het gezin met een ongewisse bestemming.
Het is zomer. Een gezin - man, vrouw en 2 kinderen - maakt zich klaar voor een trip naar het binnenland van Chili in een grote oude volgestouwde Mazda. De stemming begint nog opgetogen, maar al snel ontstaan er fricties tussen de man en de vrouw. Naarmate de reis vorderrt, wordt duidelijk dat het niet zomaar een vakantie-trip is, maar een laatste samenzijn voordat het gezin definitief uit elkaar valt.
De Jueves a Domingo is geen standaard road-movie. De meeste scenes spelen zich af binnen de ruimte van de auto, waar de kinderen zeuren om het strand en de ouders zwijgzaam vooraan zitten. Het doel van de reis lijkt ook niet van belang. Waar het om gaat is de reis zelf die je bijna een weg van loslaten kan noemen. Haast terloops komt het nieuwe appartement van de man ter sprake en de zoektocht van de vrouw naar een vertrouwde omgeving. Ook de kinderen, die in het begin nog opgetogen zijn, worden langzaam meegezogen in de naderende nieuwe situatie.
Regisseur Dominga Sotomayor maakt, na wat korte films, met De Jueves a Domingo haar speelfilmdebuut, ondersteund door het aan het IFFR gelinkte Hubert Bals fonds. Het levert een strak geregisseerde en sterke film op, die opvalt dankzij de spanning die de hele film voelbaar is, terwijl er weinig wordt gesproken, laat staan over de situatie. Maar impliciet is met enkele zinnen of gebaren scherp duidelijk dat de relatie op de klippen is gelopen. De harde lichaamstaal wordt duidelijk in beeld gebracht door de man en vrouw vaak achteren op de rug te filmen. Het camerawerk is van Barbara Alvarez, die op eerdere festivaledities indruk maakte met haar beelden voor 25 Watts en The Headless Woman. In deze film laat ze met veel statische shots zien hoe vast hun relatie zit. De dynamiek is er letterlijk uit verdwenen.
Conclusie
De Jueves a Domingo is één van de sterkere Tigerfilms uit de competitie van dit jaar. Door een ingehouden script waarin het meeste niet wordt uitgesproken maar onderhuids voelbaar is, en het statische camerawerk, wordt je ondanks het trage tempo meegesleept in de reis die ze met z'n vieren maken. En voor zowel de kijker als voor het gezin met een ongewisse bestemming.
Ons oordeel:
-
Speelduur:
96 minuten
Tags: De Jueves a Domingo, Dominga Sotomayor, Francisco Pérez-Bannen, IFFR, IFFR 2012, Paola Giannini
Like MovieScene op facebook
REACTIES
Word lid van MovieScene en blijf altijd op de hoogte van het laatste film nieuws en leuke prijsvragen!
REGISTREREN INLOGGENSHOPTOPPERS
WINNEN
UITGELICHT
BEST GELEZEN
- Win Past Lives op DVD en Blu-ray
- Win Freelance op DVD en Blu-ray
- Win Wednesday Season 1 op Blu-ray
- Win Silent Night op Blu-ray
- Hoeveel data verbruik je wanneer je onderweg een film bekijkt?
- Win vrijkaarten voor Godzilla x Kong: The New Empire
- Win The 100 Candles Game: The Last Possession op DVD en Blu-ray
- Win Golda op DVD en Blu-ray
LAATSTE REACTIES
-
ijsmummie
Dat lijkt mij geweldige serie , ik keek ... -
ijsmummie
Wauuuuuw wat veel goeie films zit ertuss... -
ijsmummie
He he eindelijk op bluray , mooi voor mi... -
cobrastyle
😍 -
ijsmummie
Oooo wauw die wil graag zien , ik wist ... -
Puzzcat4life
Omg omg Ik wil zo graag naar Endgame! I... -
cobrastyle
Jaaa tof!
Je bent nog niet ingelogd. Log in of maak een nieuw account om een reactie te plaatsen.